شعردانه
|
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﻋﻀﻮﯼ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻓﻮﺭﺍ
ﺑﻪ ﻓﮑﺮ "ﻗﻠﺐ" ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻨﺪ
ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ " ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ" ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺁﺩﻡ ﺍﺳﺖ ،
ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ.
ﺣﺎﻻ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ " ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ " ﺁﺩﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ !
ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ می گیرﺩ !
ﻏﺬﺍ ﺍﺯﮔﻠﻮﯾﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ نمی رﻭﺩ،
ﺷﺒﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ می کنی ﺗﺎ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ
ﺭﺍﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺟﺰ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ " ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ" ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﯽ ﻭ ﺑﯿﺎﻧﺪﺍﺯﯼ ﺩﻭﺭ !
ﺣﺎﻻ
ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺪﻩ باﺷﯽ، ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ،
ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﺑﯽ،
ﺭﺍﺣﺖ ﻏﺬﺍ می خوری
ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﺕ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﺩ ﻭﻟﯽ...
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺵ ﻫﺴﺖ ،
ﺣﺘﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻪﺩﻝ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯼ... -
گاهى رابطه ات را زمين بگذار
و تا ميتوانى فاصله بگير
دست بزن زيرِ چانه ات و از دور تماشايش كن
تحليلش كن
ببين اصلاً ارزشش را دارد
برگردى دوباره؟
گاهى آنقَدر غرق ميشويم
در رابطه هايمان
كه كور ميشويم
كر ميشويم...
فاصله هميشه هم بد نيست!
علی قاضی نظام -
-
اگه کسی رو پیدا کردی که باعث شد زندگی رو بهتر و هدفمندتر ببینی، بیشتر بخندی، از حرف زدن باهاش خسته نشی و خودت باشی، نگهش دار..
چون بالاخره با وجود همین آدم زندگی بهت نشون میده که چرا با بقیه دووم نیوردی..
یادمون نره آدمایی که انتخاب میکنیم بازتاب شخصیت ما هستن.. -
کاش یه مغازه بود آدم میرفت میگفت: بی زحمت یه کم "خیالِ خوش" میخوام
ببخشید این "خنده های از ته دل" چندن؟
آقا این "آرامشا" لحظه ای چند؟
این "بی خیالیا که میپاشن رو زندگی" مُشتی چند؟
ازین روزایی که "بی بغضن" دارین؟
ازین سالای "بی رنج" اندازه دل ما دارین؟
این "شادیا" دوام دارن؟
نه... کاش یه جایی بود میشد رفت و بگی آقا یه زندگی میخوام بی زحمت جنسِ خوبش...کاش....
-
عادت کرده‌ام.....
به طعم قهوه
به آدم‌های پشت پنجره‌ی کافه.....دست‌هایی که میروند؛....
آدم‌هایی که نمی‌مانند.....به %(#660d0d)[طُ]......
که روبرویم نشسته‌ای .....
قهوه‌ات را به‌هم می‌زنی.....
می‌نوشی می‌روی ….یکی
به آدم‌های پشت پنجره‌ی کافهاضافه میشود …
-
چقدر خوبند آدم هایی که تا مسیر ناهموار میشود
پای خواسته هایشان لنگ نمیزند...
چشم هایشان سرود پیروزی میخواند هر چقدر هم که الهه ی شکست قد علم کند در برابرشان...
خودِباورند
ایمانند
یقینند...
نمی شنوند یأس را
چشمشان به هدف است و
لحظه ای نمی نشینند زیر سایه ی شک های تو...
پای باز کردن کلاف های در هم پیچیده ی افکار تو ...همه ی دنیا هم که رنگ ببازد آنها رنگ آرامشند
آبی اند و جاری...
میروند که برسند...
اینها با باورشان به پیروزی ما را هم به مأمن خوشبختی میکشانند -
-
محبت زیادی
