انتگرال

[Bio]

موفقیت محققان رویان در تولید سلول‌های بنیادی عصبی از سلول های ستاره ای با تنها یک عامل القایی(1)
برای غلبه بر این مشکل، دکتر حسین بهاروند، دکتر سحر کیانی، معصومه زارعی خیرآبادی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، پژوهشی را طراحی کردند که نشان داد پروتئین هسته‌ای Zfp521 به تنهایی برای تبدیل آستروسیت‌های بالغ برداشت شده از مغز به سلول‌های بنیادی عصبی القایی کافی است.

نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Cellular Physiology به چاپ رسیده است، نشان داد، سلول‌های بنیادی عصبی القایی که با استفاده از پروتئین Zfp521 از آستروسیت‌ها ایجاد شدند به مدت طولانی توان خودنوزایی خود را حفظ کردند، چندتوان بودند و می‌توانستند از سلول‌های گوناگون دستگاه عصبی تمایز یابند. علاوه بر این، کشت تنها یکی از این سلول‌های بنیادی عصبی حاصل، منجر به ایجاد کلنی در شرایط کشت آزمایشگاهی می‌شد.

این پژوهش نشان داد می‌توان از Zfp521 برای تبدیل آستروسیت‌ها به سلول‌های بنیادی عصبی در بدن فرد (In Vivo) پس از ایجاد ضایعات عصبی با هدف درمانی استفاده کرد.
#ایرانی
@دانش-آموزان-آلاء
@تجربیا

[Bio]

گوش، مناسبترین بافت برداشت سلول‌‌‌‌‌های بنیادی در ترمیم ضایعات غضروفی(1)

با توجه به تعدد منابع تأمین سلول‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی، این که کدام نوع از این سلول‌‌‌‌‌ها برای ترمیم ضایعات غضروفی مناسب‌‌‌‌‌تر هستند، سوالی است که پاسخ به آن حائز اهمیت خواهد بود.

پژوهش‌‌‌‌‌های بالینی فراوانی در خصوص استفاده از سلول‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی در ترمیم ضایعات غضروفی صورت گرفته است.

با هدف پاسخ به این سوال، دکتر اسلامی‌‌‌‌ ‌‌‌نژاد، محمد علی خلیلی‌‌‌‌ ‌‌‌فر، دکتر قاسم‌‌‌‌ ‌‌‌زاده، دکتر بهاروند و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه علوم پزشکی بابل، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن سلول‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان، بافت چربی و گوش‌‌‌‌‌های خرگوش برداشت شد و در شرایط آزمایشگاهی کشت و تکثیر یافتند.

سرعت تکثیر و توان تمایزی این سلول‌‌‌‌‌ها به سلول‌‌‌‌‌های غضروفی (کندروسیت) و ایجاد تجمعات غضروفی با روش‌های آزمایشگاهی بررسی و مقایسه شد. سپس، به منظور مقایسه توان ترمیمی، ضایعه غضروفی در حیوان مدل آزمایشگاهی (خرگوش) ایجاد و سلول‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی ذکر شده در داربست کلاژنی به محل ضایعه پیوند زده شد.
#ایرانی

[Bio]

گوش، مناسبترین بافت برداشت سلول‌‌‌‌‌های بنیادی در ترمیم ضایعات غضروفی(2)
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌‌‌‌‌المللی یاخته (cell journal) به چاپ رسیده است، نشان داد، با آنکه سلول‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی برداشت شده از بافت چربی بالاترین سرعت تکثیر را دارند اما نسبت تمایز به کندروسیت در آنان پایین است. سلول‌های بنیادی مزانشیمی برداشت شده از گوش بهترین بازده را در سرعت تکثیر و تمایز به کندروسیت نشان دادند. همچنین نتایج پیوند به مدل آزمایشگاهی نشان داد سلول‌‌‌‌ ‌‌‌های بنیادی مزانشیمی برداشت شده از مغز استخوان و گوش که در داربست کلاژنی قرار داده شده بودند، ۴ هفته پس از پیوند به شکل موثری منجر به ترمیم ضایعه غضروفی شدند.

نتایج این پژوهش نشان داد، گرچه اثر ترمیمی سلول‌‌‌‌‌های مزانشیمی برداشت شده از گوش مشابه مغز استخوان است، اما با توجه به سهولت برداشت و سرعت بالای تکثیر گزینه مناسب‌‌‌‌‌تری برای ترمیم بالینی ضایعات غضروفی هستند.
#ایرانی

[Bio]

دقیق‌ترین فیلم از فعالیت یک سلول زنده
http://uupload.ir/view/d32r_1024x576_mp4_2594349705926233999.mp4/
@دانش-آموزان-آلاء
@دهم @یازدهم @دوازدهم
@تجربیا
دریا دریایی Zaraa Mono ZDM Bitsy @Dr-Rashidi Brice @Miss-Joker

[Bio]

#اخبار_جدید
چینی‌ها به جای سلول‌های بنیادی مغز از نمونه ادرار استفاده می‌کنند.
در فضولات انسانی سلول‌های دفع شده زیادی وجود دارند. دانشمندان دریافته‌اند که این سلول‌ها می‌توانند منبع قدرتمندی از سلول‌ها برای بررسی بیماری‌ها باشند و موجب اجتناب از برخی از مشکلات ناشی از استفاده از سلول‌های بنیادی شوند.
بخشی از فضولاتی که هر روز آنها را با کشیدن سیفون روانه شبکه فاضلاب می‌کنید، می‌توانند منبع قدرتمندی از سلول‌های مغزی برای بررسی بیماری‌ها باشند، و شاید حتی یک روز بتوان از آنها در درمان بیماری‌های از بین برنده دستگاه عصبی هم استفاده کرد.به گزارش نیچر، دانشمندان به روش نسبتا ساده‌ای دست یافته‌اند تا سلول‌های دفع شده از طریق دستگاه ادراری را به نورون‌های باارزش تبدیل کنند.
به گفته دانشمندان فایده تهیه سلول‌ها به این شیوه این است که ادرار را می‌توان از تقریبا همه بیماران گرفت.

[Bio]

ویتامین D مانع از رفتن کرونایی‌ها به بخش مراقبت‌های ویژه می‌شود !

محققان اسپانیایی متوجه شدند که دادن ویتامین D به بیماران کرونایی مانع از رفتن آن‌ها به آی‌سی‌یو می‌شود. دز داده شده در روز اول ۵۵ میکروگرم و دادن دو دوز ۲۷ میکروگرمی در روزهای سوم و هفتم باعث شد تا وضعیت کرونایی‌ها در اسپانیا بهتر شود

• این در حالی است که محدودیت تعریف شده هفتگی روی ۷۰ میکروگرم است اما دادن دز بالا می‌تواند به بیماران کرونایی کمک کننده باشد

#کرونا
#سلامت

[Bio]

نماي شماتيك از محل حضور سلول هاي بنيادي در پوست و ضمائم آن

سلول های بنیادی اپیدرمال، از جمله سلول های هستند که به دلیلی سهولت دسترسی و جداسازی نسبتا راحت، در حوزه تحقیق، تشخیص و درمان پرکاربرد هستند.

این سلول ها که به راحتی از یک بیوپسی پوست بدست می آیند، که به دلایل متعددی از جمله توان تکثیر بالا و پتانسیل پایین برای تومورزائی و اختلالات اپی ژنتیکی پرکاربرد است و برخلاف مشکلات اخلاقی کاربرد سلول های پرتوان القائی و سلول های بنیادی مشتق از جنین، استفاده از آنها منع اخلاقی ندارد.
@دانش-آموزان-آلاء

[Bio]

روشی جدید برای مطالعه روند تکوین ریه ها

محققان در مطالعه ای نشان داده اند که چگونه الگوی منشعب اندامی مانند ریه طی تکوین بوجود می آید. در ریه وجود ساختار منشعب با ایجاد یک افزایش نسبت سطح به حجم، سطح تبادلات گازی با جریان خون را افزایش می دهد.

محققان در مطالعه ای نشان داده اند که چگونه الگوی منشعب اندامی مانند ریه طی تکوین بوجود می آید. در ریه وجود ساختار منشعب با ایجاد یک افزایش نسبت سطح به حجم، سطح تبادلات گازی با جریان خون را افزایش می دهد. برای شناسایی دلیل این فرایند، محققان روی نیروهایی فوکوس کردند که موجب می شوند کلامپ های سلولی موجود در جنین با الگویی درخت مانند در ریه نوزاد رشد کنند.

آن ها دریافته اند که سیگنال های فیزیکی مشتق از سلول های عضلانی صاف، سلول های پوشاننده مجاری هوایی در حال تکوین را برای جدا شدن و تولید دو انشعاب جدید القا می کنند. آن ها نشان داده اند که سلول های عضلات صاف، رشد اولیه ترین انشعابات مجاری هوایی را شکل می دهند، این فرایند زمانی اتفاق می افتد که جوانه ریوی شروع به رشد به درون شاخه اصلی مجرای هوایی می کند. در جنین در حال تکوین، سلول های عضلات صاف یک پوشش شش وجهی که پیرامون ریه در حال رشد را فرا گرفته است را شکل می دهند، منقبض می شوند و سلول های اپی تلیالی را برای تشکیل چین های اندام بالغ فشرده می سازند.

Reference:https://medicalxpress.com/news/2020-04-nature-reveals-lung.html

@دانش-آموزان-آلاء

[Bio]

استراتا گرافت، جایگزین پوستی تولید شده توسط کشت شبیه سازی شده ی ارگان از سلول های کراتینوسیت انسانی است که بصورت یک لایه سلول اپیدرمال انسانی هوادهی شده است که شبیه به لایه شاخی پوست است.

این محصول به لحاظ مرفولوژی، بیان مارکرهای تمایزی، غشای پایه، عملکرد حفاظتی در مقابل نفوذ باکتری ها و بیان مارکرهای ایمنولوژیکی بر روی آن بسیار شبیه پوست انسان است و این مسله باعث اهمیت و امکان رقابت این محصول با سایر محصولات قدیمی تر موجود در بازار شده است.
.
استراتاگرافت، در کلینیکال ترایال های نوع 1 و 2 بعنوان یک پوشش موقت برای بیماران با سوختگی کمتر از 5 درصد از سطح بدن بررسی شد. در این مطالعه، واکنش های سیستم ایمنی نیز در یک مطالعه مقایسه ای و تصادفی مورد بررسی قرار گرفت.

[Bio]

ویژگی های ایمنولوژیکی این جایگزین های پوستی بیولوژیک قبل و بعد از استفاده در بیماران مبتلا به زخم مورد بررسی قرار گرفته است. بیماران حساس شده به حضور سلول های کشت داده شده از سل لاین کراتینوست های انسانی، قبل و بعد از پیوند با استراتاگرفت از طریق توانائی این سلول ها در القای تکثیر لنفوسیت ها، آمادگی و توانمندی القای لیز به واسطه سلول های کشنده طبیعی بیمار و میزان ایجاد واکنش های اختصاصی بر علیه آنتی بادی های موجود بر روی سلول های مذکور مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین مطالعات تکمیلی هیستولوژیکی در بستر زخم ها پس از گذشت یک هفته انجام شد.
نتایج این مطالعات نشان داد که این جایگزین پوستی واکنش های ایمنولوژیک و التهابی را در بیماران بخصوص بیمارانی که درصد زیادی از پوست بدنشان را از دست داده اند و مورد پیوند قرار گرفتنه اند را فعال نمیکند. نتایج کارآزمائی های بالینی فاز دو نشان دهنده ی امنیت و کارائی پوست ایجاد شده پس از پیوند در مدت زمان طولانی تر بود.

نهایتا این محصول در 18 جولای 2017 تحت حمایت قانون درمان قرن 21 آمریکا که اجازه ورود سریعتر محصولات حوزه پزشکی بازساختی به بازار تحت شرایط کنترل شده را می دهد، مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کرد.

‏https://www.prnewswire.com/news-releases/us-fda-designates-mallinckrodts-stratagraft-as-regenerative-medicine-advanced-therapy-300489200.html

[Bio]

مهندسی بافت عروق خونی(1):

در اوایل دهه 1950،پیشگامان این حوزه، پروتز هایی عروقی از موادی مانند ابریشم، نایلون و پلی اتیلن ترفتالات PET ( با نام تجاری داکرون) ساختند.

در طول سال های بعد از مواد سنتزی مانند پلی تترافلوئورو اتیلن بسط داده شده ePTFE جهت جایگذاری شریان های بزرگ استفاده شد اما این مواد در ترمیم عروق با قطر کوچک یعنی عروقی با قطر کمتر از 6 میلی متر موفق نبودند.

عدم موفقیت پیوند عروق با قطر کوچکتر به علت تشکیل لخته یا هایپرپلازی سلول های لایه اینتیمای رگ در مناطق آناستوموز یا محل انشعاب عروق است و این پدیده به علت عدم انطباق پیوند و شریان طبیعی و یا آسیب به دیواره شریان ایجاد میشود.

[Bio]

مهندسی بافت عروق خونی(2):

عدم موفقیت پروتز های عروقی به دلیل ناتوانی آنها در انتقال فشار های دینامیک عروق، عدم توانایی در واکنش به انقباض عروق و انطباق با جریان خون نیز ممکن است رخ دهد.

به علاوه، پروتز های عروقی توانایی ترمیم، بازسازی و رشد را ندارند و در نتیجه قابلیت کاربرد آنها برای بیماران کم سن و سال دارای نقص های مادرزادی خاص با محدودیت مواجه است.

با توجه به نقص های پیوند های عروقی، محققان به روش های مهندسی بافت جهت طراحی عروق خونی روی آوردند.

[Bio]

#اخبار_جدید_سلولهای_بنیادی
شناسایی تغییرات سلولی در روند ترمیم زخم

محققین چهار وضعیت رونویسی جدید را در لایه قاعده ای اپیدرمی شناسایی کرده اند که بخشی از فرایند هموستازی اپی درمی است و به میزان زیادی نقش سلول های بنیادی را در فرایند بهبودی پوست نشان می دهد. با استفاده از توالی یابی RNA تک سلولی همراه با RNAScope و تصویربرداری فلورسنت، این تیم تحقیقاتی سه وضعیت غیر تکثیری و یک وضعیت تکثیری را در سلول های قاعده ای در پوست در حال هموستازی شناسایی کرده اند که از نظر متابولیکی متفاوت بودند و از نظر مکانی و فضایی نیز طی اپی تلیالی شدن مجدد زخم مجزا هستند. به موجب این فرایند پرده های موکوسی و پوست، سلول های اپی تلیالی سطحی آسیب دیده یا از دست رفته در زخم را جایگزین می کنند. حفظ بافت اپی تلیالی بوسیله سلول های بنیادی موجود در پوست صورت می گیرد و دینامیک تکثیر و تمایز این سلول ها از ملزومات هموستازی و بازسازی پوست است. از آن جایی که درک ما از دینامیک سلولی مختص بافت در شرایط درون تنی محدود است، یافتن اطلاعات بیشتر در این زمینه می تواند منجر به راهکارهای درمانی در آینده برای زخم های مزمن و دیابتی و ... شود.
Reference: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32187560/

[Bio]

#اخبار_جدید_سلولهای_بنیادی
استفاده از سلول های بنیادی برای ساخت ایمپلنت های استخوانی(1)

در استفاده از ایمپلنت های ارتوپدی مشکلاتی مانند التهاب و درد وجود دارد. هم چنین این ایمپلنت ها با گذشت زمان شل شده و ثبات خود در جایگاه آسیب را از دست می دهند و همین امر برای فرد مشکلات ثانویه ای را تولید می کند که گاهی به جراحی ختم می شود. سالانه، بیش از 600 هزار فرد در آمریکا دچار شکستگی هایی می شوند که صعب العلاج هستند و به خودی خود بهبود نمی یابند و یا استفاده از آن ها با ترمیم ناقص استخوان همراه است. همین امر موجب تمایل محققین به استفاده از گرافت های استخوانی شده است که یا از خود فرد و جایگاه دیگری گرفته می شوند و یا این که از اجساد گرفته می شوند و برای فرد مورد استفاده قرار می گیرند. هر دو این موردها مشکلات مربوط به خود را دارند.

[Bio]

#اخبار_جدید_سلولهای_بنیادی
استفاده از سلول های بنیادی برای ساخت ایمپلنت های استخوانی(2)

حال پژوهشگران توانسته اند که گرافت های استخوانی ویژه ای را با استفاده از سلول های بنیادی تولید کنند. آن ها دریافته اند که این سلول ها موجب تولید یک داربست یا بستر بسیار مناسب برای بازسازی استخوان در جایگاه آسیب می شود. در این راستا آن ها از سلول های بنیادی پرتوان استفاده کرده اند که هم توانایی تکثیر و تمایز نامحدود دارند و هم این که قادر به تولید یک ماتریکس خارج سلولی از نظر زیستی فعال تر هستند. این محققین ماتریکس خارج سلولی مترشحه از این سلول ها را استخراج، خالص سازی و غنی سازی کردند و در ادامه آن را به جایگاه نواقص استخوانی ایمپلنت کردند. ارزیابی های صورت گرفته در چند هفته بعد نشان داد که استفاده از این ماتریکس خارج سلولی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان، پنج تا شش برابر موثرتر از محرک های گرافتی مورد تایید FDA است. محققین بر این باورند که این گرافت مشتق از ماتریکس خارج سلولی سلول های بنیادی پرتوان می تواند با ایمپلنت های مهندسی شده بی شمار از جمله ایملپنت های پرینت شده سه بعدی یا پیچ های فلزی ترکیب شود و موجبات تلفیق بهتر آن ها با استخوان های پیرامونی را فراهم کند.

Reference: https://www.nature.com/articles/s

[Bio]

#اخبار_جدید_سلولهای_بنیادی
استفاده از خاصیت ترمیمی بندناف برای کاهش اسکار ناشی از جراحی بیماری spina bifida
بیماری spina bifida، شرایطی است که به موجب آن پوشش مغز، نخاع یا مننژ به طور کامل تکوین نمی یابد. این نقص می تواند منجر به ناتوانی یا فلجی، عملکرد نامناسب سیستم ادراری و روده و اختلالات ذهنی شود. محققین از یک پچ یا تکه بافتی متشکل از لایه خارجی بند ناف نوزادان سالم برای درمان spina bifida استفاده کرده اند. مشخصه اصلی این تکه های مشتق از بند ناف این است که بند ناف حاوی مواد طبیعی خاصی است که دارای ویژگی های بازسازی کنندگی هستند. این پچ ها یا تکه های مشتق از بند ناف اجازه می دهند که بافت موضعی ناحیه تحت تاثیر spina bifida به جای این که بوسیله تشکیل اسکار به صورت نامطلوب ترمیم شود، به نحو مطلوب تری بهبود یابد و فرد نیازمند جراحی بیشتر برای برداشتن بافت اسکار در ناحیه آسیب نشود.

Reference: https://www.cryo-cell.com/the-benefits-of-banking/cord-blood-cord-tissue-research/treating-spina-bifida-patch-cord-tissue

[Bio]

#اخبار_جدید_سلولهای_بنیادی
یافته محققان در زمینه نحوه جدیدی از پرینت های زیستی سه بعدی

محققان مفهوم جدیدی از زیست پرینت سه بعدی را معرفی کرده اند که از سلول های بنیادی شکل دهنده ارگانوئید به عنوان بلوک های ساختاری که می توانند به طور مستقیم درون ماتریکس های خارج سلولی قرار گیرنده و به صورت بافتی خودسازمان یابنده درآیند، استفاده کرده است. آن ها با کنترل ژئومتری و تراکم سلولی، بافت های در مقیاس سانتی متری را تولید کرده اند که دارای ویژگی هایی مانند لومن، سیستم عروقی منشعب و اپی تلیال لوله ای روده با غارها یا کریپت های شبه روده طبیعی و هم چنین ویلی ها یا پرزهای روده ای بودند. این بافت پرینت شده بسیار شبیه مجرای معدی روده ای طبیعی بود. به عقیده آنها، فناوری ارگانوئید و تکنولوژی های مهندسی بافت می توانند با یکدیگر تلفیق شوند و خودسازماندهی بافتی را در مقیاس های میلی متری تا سانتی متری کنترل کنند و راه های جدیدی را در راستای کشف داروها، تشخیص و پزشکی بازساختی باز کنند.
Reference: https://www.nature.com/articles/s41563-020-00803-5

[Bio]

نوعی هیدروژل جدید برای بهبود زخم های پوستی(1)

برای بهینه سازی ترمیم زخم، ایجاد یک محیط فیزیولوژیک بهینه پیرامون زخم جهت پیشبرد رشد سلول های جدید بسیار مهم است. پژوهش های مختلف نشان داده اند که هیدروژل ها به دلیل ویژگی های ساختاری، فیزیکی و شیمیایی می توانند در ایجاد این محیط فیزیولوژیک بسیار مهم باشند. هیدروژل ها شبکه های پلیمری سه بعدی کراس لینک شده ای هستند که می توانند تا بیش از 95 درصد حجم شان آب جذب کنند. آن ها معمولا از پلیمرهای زیست سازگار ساخته شده اند که سازگاری زیستی مناسبی با زخم دارند و هم می توانند مایعات مترشحه از زخم را جذب کنند و هم این که زخم را به طور کامل مرطوب نگه دارند و محیط مناسبی را برای بهبودی زخم فراهم آورند.

[Bio]

نوعی هیدروژل جدید برای بهبود زخم های پوستی(2)
یکی از پلیمرهای طبیعی مورد استفاده در ساخت هیدروژل ها آلژینات است که یک ترکیب مشتق از جلبک های دریایی است. در ساخت هیدروژل ها از آلژینات مشکلاتی مانند ژل شدن سریع این پلیمر وجود دارد که کنترل کردن آن را مشکل می سازد و هم چنین محیط این هیدروژل معمول مقداری اسیدی و با PH 4 تا 6 و یا طبیعی است که این محیط اسیدی برای بهبودی زخم سودمند است. اما پژوهش صورت گرفته به وسیله تشیما و همکارانش نشان می دهد که PH تا حدی قلیایی(8 تا 5/8) می تواند بهبودی زخم بوسیله سلول هایی مانند فیبروبلاست ها و کراتینوسیت ها را افزایش دهد. آن ها یک هیدروژل آلژیناتی دارای pH قلیایی را بدون استفاده از ابزاری خاص و در دمای اتاق تولید کرده اند. از آن جایی که هیدروژل ظرف مدت کمتر از 5 دقیقه شکل می گیرد می توانند زخم پوشی بسیار ایده آل برای استفاده در جاهایی باشد که بهبود سریع زخم از اولویت برخوردار است.

این روش شامل مخلوط کردن کربنات کلسیم و آلژینات پتاسیم و سپس اضافه کردن آب کربنه به این مخلوط و اجازه دادن به آن برای ژل شدن است. در این روشpH ژل به سمت قلیایی شدن می رود زیرا دی اکسید کربن بعد از ژلاتینه شدن تبخیر می شود. این ژل، ژلی شفاف خواهد بود که اجازه مونیتور کردن روند ترمیم زخم را نیز می دهد و تا 99 درصد آب جذب می کند. این هیدروژل به خوبی اگزودای زخم را جذب می کند و به خوبی می تواند بعد از بهبودی زخم برداشته شود.

Reference: https://infomeddnews.com/hydrogel-wound-healing/
@دانش-آموزان-آلاء
Zaraa

[Bio]

تولید جنین های مصنوعی در موش

محققان سلول های بنیادی را برای تبدیل شدن به سلول های هر سه لایه جنینی تحریک کردند و با غوطه ور کردن آن ها در محیط حاوی مواد غذایی و فاکتورهای رشد موجب خود سازماندهی آن ها به ساختارهای شبه جنینی شدند. در ادامه این جنین های مصنوعی به رحم موش های ماده منتقل کردند و تنها 7 درصد آن ها قادر به لانه گزینی موفقیت آمیز شد. یک هفته بعد جنین های ایمپلنت شده با موفقیت از طریق سزارین برداشته شدند. ارزیابی های میکروسکوپی نشان داد که ساختارهای جنینی اولیه در این جنین ها شکل گرفتند اما دارای ناهنجاری های قابل توجهی بودند. این ساختار و سازماندهی بافتی به اندازه جنین های طبیعی خوب نبود. این مطالعه برای اولین بار نشان داد که جنین های مصنوعی می توانند در بافت های جنینی در رحم شروع به تکوین کنند. گروه هایی هم پیش از این توانسته بودند جنین های موشی مصنوعی را تولید کنند اما آن ها قادر به ایمپلنت شدن موفقیت آمیز نبودند. شاید موفقیت این مطالعه به دلیل رشد جنین ها درون مخلوطی از مواد غذایی و فاکتورهای رشد شبیه با محیط طبیعی رشد جنین ها باشد. به عقیده محققین تولید این جنین های مصنوعی و تکوین آن ها در رحم به محققین اجازه می دهد تا تکوین واقعی آن ها را به خوبی تقلید کنند و مورد مطالعه قرار دهند. هم چنین این جنین های مصنوعی می توانند برای مطالعه مشکلات مربوط به باروری در آینده نیز مورد استفاده قرار گیرند.

Reference: https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0092867419310803