هرچی تودلته بریز بیرون۶

[0-0ftm]

@Saghi-Mortazavi :|بیا
همش ی رب بعد تو اومدم-_-

[_Aram_]

رُمَیصا

[Hoorieh sh]

#تودلی
ی سری ها هم هستن اینقدر عاقل و خوبن...
اصلا ی جوری تریپ بزرگونه و استادگونه میگیرن
اصن باید ازشون یادگرفت واقعا:))
کاراشونو کردن...حالا اومدن فاز نصیحت برداشتن...
اسناد نیز موجود میباشد://
خدا//ی نگاه بنداز از اون بالا ببینن تو هنوز سرِ جاتی
و عاقلان دانند که چه میگویم...:))

[مهدیه بانو]

Hoorieh sh سلام

[_Aram_]

رُمَیصا بهناز نیای هاااااا
این دفعه از راه صلح وارد نمیشم به قول زینب دمپایی های رو که از قبل امادشون کردم رو پرتاب میکنم سمتت حق جاخالی هم نداری

[مهدیه بانو]

@دختر-بهار سلام

[_Aram_]

مهدیه بانو خوبی؟

[مهدیه بانو]

@دختر-بهار ممنون به خوبی تو

[_Aram_]

یه روزی که چندان هم دور نیست اون روز میرسه که من رو دیگه هیچ جا پیدا نمیکنین هیچ جا
و دیگه هیچی برام اهمیتی نداره

[امیرمحمد یوسفوند]

روز و شبی پر از تلاطم

سلام.شبتون بخیر

[مهدیه بانو]

@دختر-بهار 🥺ها

[_Aram_]

مهدیه بانو اینو فقط چند نفر میفهمن

[مهدیه بانو]

@دختر-بهار آها

[مهدیه بانو]

کنج ذهن به انتظار یک معجزه

[امیرمحمد یوسفوند]

بخشش از بزرگان است...
ولی دیگران بزرگ کرده اند...

[Dr-eam]

هعی مردیم از خوشی

[مهدیه بانو]

Dr-eam

[مهدیه بانو]

Dr-eam نابود شدیم

[مهدیه بانو]

قانون پناهگاه

کوهنوردان کوه‌های آلپ با رسیدن به نیمه‌ی راه، در استراحتگاهی در آن‌جا استراحت می‌کنند.
آنان اگر صبح زود کوه‌نوردی را شروع کنند، موقع ناهار به همان استراحتگاه می‌رسند.
صاحب آن استراحتگاه طی سالیان متوجه شده که اتفاق جالبی رخ می‌دهد:
وقتی کوه‌نوردان وارد استراحتگاه می‌شوند و گرمای آتش را حس می‌کنند و بوی غذا به مشامشان می‌رسد‌، برخی از آنان وسوسه می‌شوند و به همراهان خود می‌گویند: "می‌دانی فکر کنم بهتر است همین‌جا منتظر بمانم و شما به قله بروید و برگردید. وقتی برگشتید با هم پایین می‌رویم."
وقتی کنار آتش می‌نشینند و آواز می‌خوانند، جرقه‌ای از خشنودی آنان را فرا می‌گیرد.

در همین هنگام بقیه‌ی گروه لباس‌هایشان را می‌پوشند و مسیر خود را به سوی قله ادامه می‌دهند.

در ساعت بعد فضای شادی بخشی کنار آتش وجود دارد و اوقات خوبی را در مامن آرام خانه کوچک سپری می‌کنند.
اما حدودا سه ساعت بعد، آرام می‌شوند و به سمت پنجره می‌روند و به بالای کوه می‌نگرند و در سکوت به دوستانشان که در حال بالا رفتن از قله هستند، نگاه می‌کنند.

جوّ موجود در استراحتگاه از شادی و لذت به سکوت مرگبار و غم انگیز مراسم تشییع جنازه تبدیل می‌شود.

متوجه می‌شوند که دوستانشان بهای رسیدن به قله را پرداخته‌اند.
چه اتفاقی افتاد؟
راحتی موقت پناهگاه باعث از دست دادن باور آن‌ها به هدفشان شد.

این، برای هر یک از ما نیز ممکن است اتفاق بیفتد.
آیا در زندگی ما پناهگاه‌هایی وجود دارد که مانع رسیدن به قله و از دست دادن هدفمان شود؟

زندگی از دو قسمت تشکیل شده است:
قله‌ها و پناهگاه‌ها.
در پناهگاه امنیت و آسایش وجود دارد،
خطری جان شما را تهدید نمی‌کند، اما برای تجربه ناب زندگی و صعود کردن و قرار گرفتن در اوج، باید با چالش قله‌ ریسک کرد وبه جان خرید

[_Aram_]

یاد اون شبی افتادم هر شش تامون جمع بودیم
بهنام(بهناز) زینب من بهار غزل نازنین
اون شب رومیسا بهمون گفتن اکیپ بچه خوبا
هممون تکذیب کردیم این حرفو و سر این موضوع چقدرررر شوخی کردیم و خندیدیم چقدرررررر هم خوش گذشت کلا میشه بگم یکی از بهترین شب هام بود
و فکر کنم آخرین شبی بود که دور هم جمع شدیم
امیدوارم بعد از کنکور هم دوباره پیش هم جمع بشیم و زینب و بهناز از عزی و جبی بگن و ما بخندیم و بهناز دوباره بشه بهنام و بین من و بهار گیر کنه و بخندیم
و الان هم ندا از بالاها میاد که دیگه بسه
zeinab dehghani
@GHAZAL-DALVAND
romisa
دختر پاییز
رُمَیصا
نازنین جمالی 0
موفق باشید همتون️