|
شعردانه
-
zeinab dehghani اینجا نمیشه که گیر داد به جواب
@دختر-بهار در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
zeinab dehghani اینجا نمیشه که گیر داد به جواب
نه حالا توروخدا اگه میشد جرئت داشتی به بهنامِ من چیزی بگی؟؟
-
maryam111 در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
@maryam-_-sh خیلی قشنگ صحبت کردی ممنونم ازت
راستش رو بخوای من اول اصلا پرستاری رو دوست نداشتم که هیچ حتی حالمم بهم میخورد ازش
موقع انتخاب رشته یکم از اطرافیان که پرس و جو کردم دیدم بازار کار خوبی داره و موقعیت اجتماعیشم خوبه .. تو این مرحله هیچکس از قشنگیای کار برام نگفته بود همه از سختیاش گفته بودن بهم ولی با این حال من کم کم یه حس خوب نسبت به پرستاری پیدا کردم ولی هنوزم دلم و عقلم یکی نبود که پرستاری رو بزنم برم یا بمونم پشت کنکور
رفتم واحدای ترمای پرستاری رو نگاه کردم دیدم بیشتر دوسشون دارم تا واحدای گفتار درمانی و دانشگاه فرهنگیان
خلاصه که پرستاری رو اولین رشته انتخابیم تو انتخاب رشته زدم و قبول شدم
یکم که جلوتر رفتیم تو مباحث تئوری دیدم درساش خیلی قشنگن اما باز هم فقط درحد یه دوست داشتن ساده بود و به خودم وانمود میکردم که این رشته رو بپذیرم
تا اینکه رفتیم واسه کلاسای پراتیک دانشگاه... اونجا هرکاری رو که یاد میگرفتم بیشتر عاشق پرستاری میشدم روزای آخر اصلا دلم نمیخواست از اون فضای شبه بیمارستانی بیام بیرون (راستش روزای آخر اونجا همه به خاطر دوری از دوستاشون دلگیر بودن ولی من به خاطر دور بودن از اتاق پراتیک و وسیله هاش) دیگه بعد از اون یه جور خاصی عاشق پرستاری شدم
اینکه میگم روحیه .. به خاطر این میگم که من مثلا وقتی میبینم یکی حالش بده یا یه اتفاق بدی واسه یه نفر افتاده (ممکنه من اصلا نشناسم طرف رو)خیلی ناراحت میشم و غصه میخورم
تو بیمارستان خیلی اتفاقا میفته که باید محکم وایستی تا دلیلی بشی واسه اینکه اشک یکی بند بیاد و دیگه غصه نخوره
از طرفی هم حالم خیلی خوب میشه وقتی به این فکر میکنم که یه روزی جون یه نفر رو نجات دادمخوشحالم بابت این موضوع
مشخصه شما دوسش دارید
قبول کنید ما دختر و پسرای ۱۹ و۲۰ ساله هستیم
توخانواده هایی بزرگ شدیم ک حالا بعضی هامون سختی بیشتر بعضی کمتر کشیدن
اما هیچ وقت نذاشتن مرگ کسی رو ببینیم
منو ک نمیذارن حتی الان قبرستون برم
واسه مراسم و چیزی ک اصلا
حالا شما فکر کن ی نفر جلو چشمات از دست بره
خب معلومه ک سخته
و شما تنها نیستید
اما کم کم آماده میشید
خیلی بابت روحیه هم نگران نباشید
ب شرایط کم کم عادت میکنید
درسته اولش واسه اغلب ماها سخته
من خودم سه تامرگ تازه اونم اعضای خانوادشون رو دیدم فکر نکنم هیچ‌وقت یادم‌بره
ولی کم‌کم عادت وتجربه میشه براتون
و سعی تون بیشتر میکنید ک‌موفقیت بیشتری تو کارتون داشته باشید
تا لبخند های ازته دل بیشتری از آدما وخدا دریافت‌کنید
موفق باشید -
@دختر-بهار در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
zeinab dehghani اینجا نمیشه که گیر داد به جواب
نه حالا توروخدا اگه میشد جرئت داشتی به بهنامِ من چیزی بگی؟؟
zeinab dehghani چه طرفداری هم میکنی ازش
-
zeinab dehghani چه طرفداری هم میکنی ازش
@دختر-بهار در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
zeinab dehghani چه طرفداری هم میکنی ازش
بابایِ بهنام همیشه هوای بهنامشو داره...
اون شبی ک دیگه دم دمای اذان صبح بود، قرار بود بهنامم بیاد تورو برداره که شوما توی روز روشن جلوی همه دست رد به سینش زدی رو یادت رفته!!!
پ.ن:عجب خاطراتی ازتون دارما °° فَانَّ مَعَ العُسرِ یُسرا °°
-
maryam111 در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
@maryam-_-sh خیلی قشنگ صحبت کردی ممنونم ازت
راستش رو بخوای من اول اصلا پرستاری رو دوست نداشتم که هیچ حتی حالمم بهم میخورد ازش
موقع انتخاب رشته یکم از اطرافیان که پرس و جو کردم دیدم بازار کار خوبی داره و موقعیت اجتماعیشم خوبه .. تو این مرحله هیچکس از قشنگیای کار برام نگفته بود همه از سختیاش گفته بودن بهم ولی با این حال من کم کم یه حس خوب نسبت به پرستاری پیدا کردم ولی هنوزم دلم و عقلم یکی نبود که پرستاری رو بزنم برم یا بمونم پشت کنکور
رفتم واحدای ترمای پرستاری رو نگاه کردم دیدم بیشتر دوسشون دارم تا واحدای گفتار درمانی و دانشگاه فرهنگیان
خلاصه که پرستاری رو اولین رشته انتخابیم تو انتخاب رشته زدم و قبول شدم
یکم که جلوتر رفتیم تو مباحث تئوری دیدم درساش خیلی قشنگن اما باز هم فقط درحد یه دوست داشتن ساده بود و به خودم وانمود میکردم که این رشته رو بپذیرم
تا اینکه رفتیم واسه کلاسای پراتیک دانشگاه... اونجا هرکاری رو که یاد میگرفتم بیشتر عاشق پرستاری میشدم روزای آخر اصلا دلم نمیخواست از اون فضای شبه بیمارستانی بیام بیرون (راستش روزای آخر اونجا همه به خاطر دوری از دوستاشون دلگیر بودن ولی من به خاطر دور بودن از اتاق پراتیک و وسیله هاش) دیگه بعد از اون یه جور خاصی عاشق پرستاری شدماینکه میگم روحیه .. به خاطر این میگم که من مثلا وقتی میبینم یکی حالش بده یا یه اتفاق بدی واسه یه نفر افتاده (ممکنه من اصلا نشناسم طرف رو)خیلی ناراحت میشم و غصه میخورم
تو بیمارستان خیلی اتفاقا میفته که باید محکم وایستی تا دلیلی بشی واسه اینکه اشک یکی بند بیاد و دیگه غصه نخوره
از طرفی هم حالم خیلی خوب میشه وقتی به این فکر میکنم که یه روزی جون یه نفر رو نجات دادمخوشحالم بابت این موضوع
مشخصه شما دوسش دارید
قبول کنید ما دختر و پسرای ۱۹ و۲۰ ساله هستیم
توخانواده هایی بزرگ شدیم ک حالا بعضی هامون سختی بیشتر بعضی کمتر کشیدن
اما هیچ وقت نذاشتن مرگ کسی رو ببینیم
منو ک نمیذارن حتی الان قبرستون برم
واسه مراسم و چیزی ک اصلا
حالا شما فکر کن ی نفر جلو چشمات از دست بره
خب معلومه ک سخته
و شما تنها نیستید
اما کم کم آماده میشید
خیلی بابت روحیه هم نگران نباشید
ب شرایط کم کم عادت میکنید
درسته اولش واسه اغلب ماها سخته
من خودم سه تامرگ تازه اونم اعضای خانوادشون رو دیدم فکر نکنم هیچ‌وقت یادم‌بره
ولی کم‌کم عادت وتجربه میشه براتون
و سعی تون بیشتر میکنید ک‌موفقیت بیشتری تو کارتون داشته باشید
تا لبخند های ازته دل بیشتری از آدما وخدا دریافت‌کنید
موفق باشید@maryam-_-sh ممنون عزیزم
همچنین
ما را دگر حوصله شرح حال نیست...🤞
-
بچه ها انجمن واسه شمام نمیاورد؟!
نازنین جمالی 0 آره قطع بود
-
-
@دختر-بهار در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
zeinab dehghani چه طرفداری هم میکنی ازش
بابایِ بهنام همیشه هوای بهنامشو داره...
اون شبی ک دیگه دم دمای اذان صبح بود، قرار بود بهنامم بیاد تورو برداره که شوما توی روز روشن جلوی همه دست رد به سینش زدی رو یادت رفته!!!
پ.ن:عجب خاطراتی ازتون دارما zeinab dehghani الان بیاد من در خدمتم برای بهنام جان
-
بابای بهناز بفهمه من اینجور دخترش رو با اسم بهنام صدامیزنم ؛قطعا منو زنده نمیزاره
-
@Infinitie-A عه
جاذاب رفتی؟حالا بهم زدیم اینقدر ارزشسو نداشت بریا(مثلا خواستم بگم بخاطر من رفتی)قبل از رفتنم بام ست کردی پروفتو انگاراحسنت احسنت
کی دوستِ سابق منو اذیت کرده بود ... من ببینمش خدا میدونه چیکارش میکنم
انشاالله دوباره میای و دیگ بعد کنکورتم باشه خبرای خیلی خوب بیاری
تا اون موقع من از فراق تو همچون مجنون سر به بیابان ها میزنم
️
خداحافظت
-
maryam111 در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:
@maryam-_-sh خیلی قشنگ صحبت کردی ممنونم ازت
راستش رو بخوای من اول اصلا پرستاری رو دوست نداشتم که هیچ حتی حالمم بهم میخورد ازش
موقع انتخاب رشته یکم از اطرافیان که پرس و جو کردم دیدم بازار کار خوبی داره و موقعیت اجتماعیشم خوبه .. تو این مرحله هیچکس از قشنگیای کار برام نگفته بود همه از سختیاش گفته بودن بهم ولی با این حال من کم کم یه حس خوب نسبت به پرستاری پیدا کردم ولی هنوزم دلم و عقلم یکی نبود که پرستاری رو بزنم برم یا بمونم پشت کنکور
رفتم واحدای ترمای پرستاری رو نگاه کردم دیدم بیشتر دوسشون دارم تا واحدای گفتار درمانی و دانشگاه فرهنگیان
خلاصه که پرستاری رو اولین رشته انتخابیم تو انتخاب رشته زدم و قبول شدم
یکم که جلوتر رفتیم تو مباحث تئوری دیدم درساش خیلی قشنگن اما باز هم فقط درحد یه دوست داشتن ساده بود و به خودم وانمود میکردم که این رشته رو بپذیرم
تا اینکه رفتیم واسه کلاسای پراتیک دانشگاه... اونجا هرکاری رو که یاد میگرفتم بیشتر عاشق پرستاری میشدم روزای آخر اصلا دلم نمیخواست از اون فضای شبه بیمارستانی بیام بیرون (راستش روزای آخر اونجا همه به خاطر دوری از دوستاشون دلگیر بودن ولی من به خاطر دور بودن از اتاق پراتیک و وسیله هاش) دیگه بعد از اون یه جور خاصی عاشق پرستاری شدماینکه میگم روحیه .. به خاطر این میگم که من مثلا وقتی میبینم یکی حالش بده یا یه اتفاق بدی واسه یه نفر افتاده (ممکنه من اصلا نشناسم طرف رو)خیلی ناراحت میشم و غصه میخورم
تو بیمارستان خیلی اتفاقا میفته که باید محکم وایستی تا دلیلی بشی واسه اینکه اشک یکی بند بیاد و دیگه غصه نخوره
از طرفی هم حالم خیلی خوب میشه وقتی به این فکر میکنم که یه روزی جون یه نفر رو نجات دادمخوشحالم بابت این موضوع
مشخصه شما دوسش دارید
قبول کنید ما دختر و پسرای ۱۹ و۲۰ ساله هستیم
توخانواده هایی بزرگ شدیم ک حالا بعضی هامون سختی بیشتر بعضی کمتر کشیدن
اما هیچ وقت نذاشتن مرگ کسی رو ببینیم
منو ک نمیذارن حتی الان قبرستون برم
واسه مراسم و چیزی ک اصلا
حالا شما فکر کن ی نفر جلو چشمات از دست بره
خب معلومه ک سخته
و شما تنها نیستید
اما کم کم آماده میشید
خیلی بابت روحیه هم نگران نباشید
ب شرایط کم کم عادت میکنید
درسته اولش واسه اغلب ماها سخته
من خودم سه تامرگ تازه اونم اعضای خانوادشون رو دیدم فکر نکنم هیچ‌وقت یادم‌بره
ولی کم‌کم عادت وتجربه میشه براتون
و سعی تون بیشتر میکنید ک‌موفقیت بیشتری تو کارتون داشته باشید
تا لبخند های ازته دل بیشتری از آدما وخدا دریافت‌کنید
موفق باشید@maryam-_-sh من هم خیلی نگران این مسائل هستم
ولی یه سوال دارم ، عادت کردن خوبه؟
اگه عادت نکنی پیر میشی ، اگه بکنی ...
میترسم عادت کردن مون باعث بشه که از اهداف قشنگ مون دو بشیم، دیگه جون آدما برامون مهم نباشه و.....🥺 -
اگه راننده تاکسیا تو انجمن بودن:
این قط شدن های مدام انجمن هم کار خودشونه..
