هرچی تودلته بریز بیرون۶

[javad-mahdizadeh]

ماری کوری در شعردانه گفته است:

javad-mahdizadeh سعدی است دیگر!!!

اره سعی است دیگر
واقعا

[ماری کوری]

زندگـــی زیبـاســـت چشمـی بـاز کـن

گردشـــی در کوچــه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست

عینک بد بینی خود را شکسـت

علـت عـاشــــق ز عـلتــها جــداســـت

عشق اسطرلاب اسرار خداست

من مـیـــان جســـمها جــان دیـــده ام

درد را افکنـــده درمـان دیـــده ام

دیــــده ام بــر شـــاخه احـســـاســها

می تپــد دل در شمیــــم یاسها

زنــدگــی موسـیـقـی گنـجشـکهاست

زندگی باغ تماشـــای خداســت

گـــر تـــو را نــور یـقیــــن پیــــــدا شود

می تواند زشــت هم زیبا شــود

حال من، در شهر احسـاسم گم است

حال من، عشق تمام مردم است

زنـدگــی یــعنـی همیـــــــن پــروازهــا

صبـــح هـا، لبـخند هـا، آوازهـــا

ای خــــطوط چهــــره ات قـــــــرآن من

ای تـو جـان جـان جـان جـان مـن

با تـــو اشــــعارم پـر از تــو مــی شـود

مثنوی هایـم همــه نو می شـود

حرفـهایـم مــــرده را جــــان می دهــد

واژه هایـم بوی بـاران می دهـــد مولانا

[javad-mahdizadeh]

ماری کوری در شعردانه گفته است:

زندگـــی زیبـاســـت چشمـی بـاز کـن

گردشـــی در کوچــه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست

عینک بد بینی خود را شکسـت

علـت عـاشــــق ز عـلتــها جــداســـت

عشق اسطرلاب اسرار خداست

من مـیـــان جســـمها جــان دیـــده ام

درد را افکنـــده درمـان دیـــده ام

دیــــده ام بــر شـــاخه احـســـاســها

می تپــد دل در شمیــــم یاسها

زنــدگــی موسـیـقـی گنـجشـکهاست

زندگی باغ تماشـــای خداســت

گـــر تـــو را نــور یـقیــــن پیــــــدا شود

می تواند زشــت هم زیبا شــود

حال من، در شهر احسـاسم گم است

حال من، عشق تمام مردم است

زنـدگــی یــعنـی همیـــــــن پــروازهــا

صبـــح هـا، لبـخند هـا، آوازهـــا

ای خــــطوط چهــــره ات قـــــــرآن من

ای تـو جـان جـان جـان جـان مـن

با تـــو اشــــعارم پـر از تــو مــی شـود

مثنوی هایـم همــه نو می شـود

حرفـهایـم مــــرده را جــــان می دهــد

واژه هایـم بوی بـاران می دهـــد مولانا

محشر بود : )

[ماری کوری]

javad-mahdizadeh

[ماری کوری]

تن آدمي شريفست به جان آدميت
نه همين لباس زيباست نشان آدميت
اگر آدمي به چشمست و دهان و گوش و بيني
چه ميان نقش ديوار و ميان آدميت
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت
حيوان خبر ندارد ز جهان آدميت
به حقيقت آدمي باش وگرنه مرغ باشد
که همين سخن بگويد به زبان آدميت
مگر آدمي نبودي که اسير ديو ماندي
که فرشته ره ندارد به مقام آدميت
اگر اين درنده خويي ز طبيعتت بميرد
همه عمر زنده باشي به روان آدميت
رسد آدمي به جايي که بجز خدا نبيند
بنگر که تا چه حدست مکان آدميت
طيران مرغ ديدي تو ز پاي بند شهوت
به در آي تا ببيني طيران آدميت
نه بيان فضل کردم که نصيحت تو گفتم
هم از آدمي شنيديم بيان آدميت
شیخ اجل سعدی

[M.an]

هر کسی را همدم غمها و تنهایی مدان
سایه هم راهِ تو می‌آید ...
ولی همراه نیست !

مولانا

[javad-mahdizadeh]

کوچ... بی تغییر
شاعر لیلا عباسی زرنکشی

خانه ی دنیا چقدر دلگیر بود
دیشب آن حس لطیفم پیر بود

هر چه خواهش مینمودم بی اثر
نکته ها در بغض خامم گیر بود

مانده ام تا کاروانی تر کنم
تادلی پیدا کنم آن دیر بود

کاروان میرفت اما بی صدا
از عطش تا بی نهایت سیر بود

یک ندائی می شنیدم ای فلک
سرنوشت آن چیز بی تغییر بود

یک نفر از بین ما کوچید و رفت
یک نفر کز این جهان دلگیر بود ...

[tamom]

فریب تربیت باغبان مخور ای گل
که آب می دهــد اما گـلاب میگیرد!

«صائب»

[Brilliant]

راه مقصد دور وپای سعی لنگ
وقت همچو خاطر ناشاد تنگ

[M.an]

زِ همه
دست کشیدم
که تو
باشی
همه ام

#سعدی

[marcoo]

یا رب من ندانسته خطایی کرده ام
زان خطا دل هایی رنج هایی دیده اند
یا رب من بودم ظالم و شکر خورده ام
توبه ام بپذیر و پاک کن تن ظلم دیده را
#توبه

[javad-mahdizadeh]

در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام
مولانا

[ماری کوری]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم

گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند

این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست

شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست

کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

زین دایره مینا خونین جگرم می ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد

شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[M.an]

دریا تنش را
آسمان پیراهنش را
هرکس به او بخشید
سهم بودنش را
دریا نگاهش کرد
دریا عاشقش شد
می خواست تا بر تن کند پیراهنش کند
دل را به دریا زد
به دریا زد
به دریا
دریا
به دریا زد
به دریا زد تنش را
رفت و صدف ها بر تنش آواز خواندند
%(#ff007b)[دریا کنارش بود]
%(#ff007b)[دریا را نمی دید]
دریا کنارش بود
دریا گفتنش را
نشنید دریا
آسمان پایین تر آمد
در موج ها حل کرد موج دامنش را
از آسمان ماهی قرمز چکه می کرد
من ایستادم زندگی پای مرا بست
من چشم بستم تا نبینم مردنش را
از ابرها تن پوش دزدیدم برایش
با باد خواندم
تن تتن تن تن تنش را
برداشتم از شعر دریا را نمیرد....

[Zahra M]

پنج وارونه چه معنا دارد ؟
خواهر کوچـکم ایـن را پرسـید!
مـــن بــــــــــــــه او خــــنــدیـــــدم .
کــمـی آزرده و حــیــرت زده گــفــت :
روی دیــــــوار و درخــــتــــــان دیــــــــدم
بــــازهم خندیدم! گفت دیروز خودم دیـدم
پسر همسایه پنج وارونه به مینو مــــیداد
آنقدر خنده برم داشت که طفلک تــرسید
بغلش کردم و بوسیدم و با خود گفتم
بــــــعــــــدهــــا وقــــتــی غــــم
سقـــف کوتاه دلت را خم کرد
بـی گــــمــــان می فهــــمی
پنج وارونه چه معنا دارد

%(#ff0055)[#سهراب سپهری]

[Zahra M]

شب نیست که از دیده نرانی خونم
دیری‌ست که من با تو ز خود بیرونم
گفتی به فراق نازنینان چونی ؟
وقت است که آیی و ببینی چونم

%(#ff0066)[#نیما یوشیج]

[ماری کوری]

Zahra M خیلی خیلی عالی بود

[JAVADM328.G]

گر که رفتی رو که نیست باک مرا
رفتنی میرود و ندارد فرقی مرا
امروز یا فردا . اول و اخر میروی
تند تر برو که گردست زمین
هر چه دور تر میشوی نزدیکتری
پ.ن: گاهی برای کسی کادو ای میگیری و عکسش میگیری که بهش نشنون بدی
ولی....

[mahoor]

@javadm328-g ?

[romisa]

%(#0026ff)[بسیار سفر باید تا پخته شود خامی]
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی

گر پیر مناجاتست ور رند خراباتی
هر کس قلمی رفته‌ست بر وی به سرانجامی

فردا که خلایق را دیوان جزا باشد
هر کس عملی دارد من گوش به انعامی

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم
تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی

سروی به لب جویی گویند چه خوش باشد
آنان که ندیدستند سروی به لب بامی

روزی تن من بینی قربان سر کویش
وین عید نمی‌باشد الا به هر ایامی

ای در دل ریش من مهرت چو روان در تن
آخر ز دعاگویی یاد آر به دشنامی

باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی
ور نه که برد هیهات از ما به تو پیغامی

گر چه شب مشتاقان تاریک بود اما
نومید نباید بود از روشنی بامی

سعدی به لب دریا دردانه کجا یابی
در کام نهنگان رو گر می‌طلبی کامی