-
شعردانه
|
-
بھ‌نام یگآنه دوست ڪه آسمانها و زمین، روشن بھ‌نآم اوست..
ڪآش وقتی "زندگے" فرصت دهد،
گاھے از پروانه‌ھا یادی کنیم
ڪاش بخشے از زمان خویش را،
وقف تقسیم ڪردن شادے ڪنیمڪآش وقتی آسمان بارانے است
از زلآل چشم‌هایش تر شویم،
وقت پاییز از هجوم دست بآد!
ڪاش مثل پونه‌ها، پرپر شویمڪآش دلتنگ شقایق‌ها شویم
به نگاه سرخشان عـٰآدت ڪنیم..
ڪاش شب وقتے‌که تنهآ می‌شویم،
با خــ♡ـدای یآس‌ها، خلوت ڪنیم..ڪآش گاهے در مسیر زندگـے
باری‌از دوش نگـآهے ڪم کنیم؛
فاصله‌های میان خویش را،
با خطوط دوستے مبهم ڪنیمڪآش مثل آب، مثل چشمه‌سآر،
گونه‌ی نیلوفری را تر کنیم،
''ما ھمه روزے از اینجآ می‌رویم''
ڪآش این پرواز را بآور ڪنیم..ڪآش با حرفی که نه چندان سبز نیست،
قلب‌های نقره‌ای را نشڪنیم!
ڪاش ھرشب، با دو جرعه نور مآه..
چشم‌های خفته را رنگـے زنیمڪآش بین ساڪنآن "شھر عشق"
ردپآی خویش را پیدا ڪنیم،
ڪآش با الهام از وجدان خویش
یڪ گره از دلها وا ڪنیمڪآش رسم دوستے را ساده‌تر،
مهربان‌تر، آسمانےتر كنیم
ڪآش در نقآشے دیدارمآن،
شوق‌ها را ارغوآنـے تر ڪنیم..ڪآش اشڪے قلبمآن را بشڪند!
با نگـآه خسته‌ای، ویرآن شویم
ڪاش وقتے شآپرڪ‌ها تشنه‌اند؛
ما بجآی ابر‌ها گریـآن شویمڪآش وقتے آرزویے میڪنیم،
از دل شفآفمان هم رد شود!
مرغ آمینـے از آنجا بگذرد
حر‌ف‌های "قلبمآن" را بشنود :) . .[ ۱۴۰۱.۰۷.۲۷ .. ۲۲:۳۹ ]
-
از اسمش پیداس،دلبر
آمده است دل ببرد دلتنگی بگذارد
ح.ص -
خوشا دردی که درمانش تو باشی
خوشا راهی که پایانش تو باشی
#عراقی
-
کجاست ؟!
چه می کند ؟
..
-
بامت بلند باد؛ که دلتنگیت مرا
از هر چه هست غیر تو بیزار کرده است...
بیت زیبایی بود -
سیمین بدنی سرو قدی پسته دهانی
هر وصف که آید به زبانم به از آنی
آرام دلی دفع غمی مرهم دردی
بار کهنی عمر نویی مونس جانی
گر دوست بود جان و جهان نیز خوشه ای دوست
%(#854554)[ تو دوست تر از جانی و خوشتر ز جهانی ] -
راه ميروم
شهر زير پاهايم تمام ميشود
تو،هيچ كجا نيستی... -
هوا بارونی ست
آهای شیشه! چرا بخار نمیکنی؟!
می‌ترسی چهره اش را بکشم؟
اسمش را بنویسم؟ -
وسط خانه‌ی خود،حبس ابد داده دلم!
که تو آهسته بخندی،به همان شاده دلم!قلبم از غربت و اندوه،به تنگ آمده است!
قلبت اما به عیادت،چو سنگ آمده است!آخرین شعر مرا،خوب بخوان ماهِ دلم
مرگم از شدت دوریست،بدان ماهِ دلم -
ابری شده حال و هوایم
بیا در شهر این هوایم
ح.ص
انشالله متن(شعر) کامل رو به زودی سعی میکنم بزارم
-
تو که معشوقی و مَحبوبی و منظور،مــرو...
|اوحدی|
-
شب از سکوت
و سکوت از شب پدید می آید -
شبیه کوه دردم هر شب صدایت کردم!
تا به خودم برگردم تورا شنیدم… -
چه خیال است که دیوانه و شِیدا نشویم؟
بویِ مشکیم، محال است که رسوا نشویم!عشق ما را پیِ کاری به جهان آورده‌است
ادب این است که مشغولِ تَماشا نشویم~♡'صائب تبریزی'
-
ای یار غلط کردی با یار دگر رفتی
از کار خود افتادی در کار دگر رفتی
صد بار ببخشودم بر تو به تو بنمودم
ای خویش پسندیده هین بار دگر رفتی
صد بار فسون کردم خار از تو برون کردم
گلزار ندانستی در خار دگر رفتی
گفتم که تویی ماهی با مار چه همراهی
ای حال غلط کرده با مار دگر رفتی
مانند مکوک کژ اندر کف جولاهه
صد تار بریدی تو در تار دگر رفتی
گفتی که تو را یارا در غار نمی‌بینم
آن یار در آن غار است تو غار دگر رفتی
چون کم نشود سنگت چون بد نشود رنگت
بازار مرا دیده بازار دگر رفتی
-
نپرس از من چرا پریشانی؟
خودت که حال مرا خوبِ خوب میدانیمنم که هرچه بگویی "برو" نخواهم رفت!
تویی که هرچه بگویم "بمان" نمی مانی...
