هرچی تو دلته بریز بیرون 5
-
این بده ک صدای اهنگا تو هم قاطی شده
-
تو الان داری طلیسچی گوش میدی
ولی من دلم میخاد دلم مثل ی جعبس گوش بدم -
آخ دریای من کجاست
-
گفتی ک دلتنگی نکن
آخ مگه میشه نازنین؟
حال پریشون منو ندیدی و بیا ببین
شب ک میشه ب عشق تو
غزل غزل صدا میشم
ترانه خون قصه ی تموم عاشقا میشم
ابی -
وطن پرنده پر در خون
وطن شکفته گل در خون
وطن فلات شهیدان شهر
وطن پا تا ب سر خون
وطن ترانه زندانی
وطن قصیده ویرانی
ستاره ها به میان ظلمت
به خاک اگر چه میریزند
سحر دوباره برمیخیزند -
@Tragic-g در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
سال دیگم پشت میمونم ولی:)
منم
ولی خانوادم عصبی میشن
میدونم -
هوف
-
راس میگه خیلی قشنگه امضات
️
-
اوم ولی دلم تنگ شده بود براش خوب شد اومد
-
-
برید کنار نسوزید
-
یه سوال:
چرا مردم این دوره زمانی اینقدر احساس ضعف، افسردگی و سستی می کنند
مطمئنم که رنج و زحمتی که زندگی برای ما انسان های قرن بیستم داره به مراتب کمتر از انسان های 200، 400، 1000 یا 2000 سال قبلهاگر سفرنامه ها رو مطالعه کنید متوجه می شید که خیلی زندگی های قرون گذشته پرفراز و نشیب تر بوده. قتل ها، غارت ها، پاندمی های عظیمی که وجود داشته، مرگ گستره انسان ها بر اثر گرسنگی. اینها فقط کمی از رنج های اون زمان ها بوده در حالیکه که این بسیاری از این موارد به میزان قابل توجهی افت کرده (هر چند یه سریاشون هنوز به شکل های دیگه در حال انجامن)
من فکر می کنم یکی از دلایل این افسردگی ما انسان ها، کم رنج کشیدنمونه... اگه انسان تو زندگی زیاد سختی بشه پوست کلفت میشه. دیگه به خاطر یک کلمه حرف این و اون فکر خودکشی به ذهنش نمی رسه. به خاطر مشکلات خیلی جزئی که سرراهشه غصه دار نمیشه. این کنکور با تمام خصوصیاتش اگر رنجی که برای یک دانش آموز ایجاد میکنه رو بذاریم کنار یکی، فقط یکی از رنج های درون آدمایی که مثلا تو سوریه و ترکیه بر اثر زلزله خانواده و عزیزانشون رو از دست دادن، خیلی ناچیز به نظر میاد. درحالیکه در نظر اون دانش آموز رنجی بزرگتر از این نیست.
دوست دارم نظرات شما رو هم در این باره بدونم
به واقع برداشت من اینه که انسان های غرب و شرق آسیا، اروپا و آمریکای شمالی نازک نارنجی شدن