|
شعردانه
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
یک‌جور ذوق عجیب و عمیق برای تو دارم که انگیزه‌ی زیستنم را بیشتر می‌کند.
تو یک معجزه‌ی قشنگی در جهان من که فکر کردن به تو در اوج مشکلات و ناخوشی‌ها، مرا از حصار بی‌پناهی و اندوه جهانم بیرون می‌کشد.
درست مثل نور می‌مانی که وقتی تمام جهانم را تاریکی برداشته، از دور سوسو می‌زنی، نزدیک‌تر می‌شوی و می‌تابی و یخ اندوه و تردید دلم را آب می‌کنی.
حضورت معجزه‌ی قشنگی‌ست و من به یمن حضور توست اگر در دل ناملایمتی‌ها هنوز می‌خندم و سرم را با اطمینان و غرور، بالا می‌گیرم!
تو زیباترین اتفاق جهان منی و من به حضور تو در جهان خودم می‌بالم و می‌دانم که کم پیش می‌آید کسی مانند تو در جهان کسی باشد...
کم پیش می‌آید کسی شبیه به تو باشد،
کم پیش می‌آید...
|نرگس صرافیان طوفان|قشنگه :_)♡
-
مى‌پنداشتم كه تنهايى، ديگر دست از جانِ من نخواهد كشید و خستگى، ديگر روحِ مرا ترک نخواهد گفت.
تو طلوع كردی و عشق باز آمد، شعر شكوفه كرد و كبوترِ شادى بال زنان بازگشت؛
تنهايى و خستگى بر خاک ریخت.
با توام
و آينه‌هاى خالى
از تصویرهاى مهر و امید سرشار می‌شوند. -
157f634c9c5d03e2f5136f9235ce682850139627-360p.mp4
یک روز باران می بارد ... -
- واقعا چرا فکر میکنید " تو رابطه نبودن " همون تنها بودنه ؟ کسی که تو رابطه نیست تنها نیست
خانواده داره،کلی دوست و آشنا داره،از همه مهم تر خودشو داره!
با خیال راحت میتونه رو پیشرفت تمرکز کنه و وقتی به یه سطح مناسب رسید یه آدم مناسب انتخاب کنه
کجاش تنهاست که دلسوزی میکنید واسش؟
- واقعا چرا فکر میکنید " تو رابطه نبودن " همون تنها بودنه ؟ کسی که تو رابطه نیست تنها نیست
-
هرگز نمی توانست اَز اِنتهای وجودش غریبه شدن کسی را که قلبش را لمس کرده بود بپذیرد ؛ به همین خاطر اَغلب اَز آدم ها فاصله می گرفت ؛ آدم های جدید او را به یاد زخم های قدیمی اَش می اَنداختند ...
-
ما آدم های معمولی هستیم
اَمّا در دوست داشتن ؟ نه .
جنسِ دوست داشتنِ ما ،
سخت ، واقعی ، و اِدامه دار اَست -
اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون‌هایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدم‌ها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن. و هیچ وقت این رو فراموش نکنید که "رنج همیشه تنهاست" و انسان تنهاتر ...
-
به آسمان خیره مانده بود. گفتم: ماه را دوست داری؟ گفت: بله، و همچنین خورشید و ستارگان را. اما فکر میکنم بیش از همه ی اینها دریا را دوست داشته باشم. افسوس، از غرق شدن می‌ترسم. گفتم: گمان کنم همه ی ما از آن چیز که عاشقش هستیم کمی می‌ترسیم. به او خیره ماندم.
-
- هر کاری کردیم پشت سرمون حرف زدن! هر شکلی شدیم پشت سرمون حرف زدن! خودمون شدیم..! گفتن جلفه؟ سرسنگین شدیم..! گفتن مغروره؟ تا خندیدیم..! گفتن سبکه؟ تا اخم کردیم..! گفتن خودشو میگیره؟ ساده شدیم..! گفتن احمقه؟ تحویل نگرفتیم..! گفتن خود شیفته س؟ خاکی شدیم..! گفتن داره آمار میده؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو دادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لجش گرفته؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو ندادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لال شده؟ هرجور شدیم این جماعت بیکار یه چیزی گفتن! این مردم هیچ وقت احترام گذاشتن به عقاید همو یاد نمیگیرن!
پس برای خودت زندگی کن...!🤎
- هر کاری کردیم پشت سرمون حرف زدن! هر شکلی شدیم پشت سرمون حرف زدن! خودمون شدیم..! گفتن جلفه؟ سرسنگین شدیم..! گفتن مغروره؟ تا خندیدیم..! گفتن سبکه؟ تا اخم کردیم..! گفتن خودشو میگیره؟ ساده شدیم..! گفتن احمقه؟ تحویل نگرفتیم..! گفتن خود شیفته س؟ خاکی شدیم..! گفتن داره آمار میده؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو دادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لجش گرفته؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو ندادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لال شده؟ هرجور شدیم این جماعت بیکار یه چیزی گفتن! این مردم هیچ وقت احترام گذاشتن به عقاید همو یاد نمیگیرن!
-
كالشمس أنتِ!
فقالت وهْي ضاحكة:
وأنتَ كالقمر الصافي لمن نظرا
متى اللقاء؟! فقالت وهْي باكية:
الشمسُ لا ينبغي أن تدركَ القمرا...گفتم تو همچون خورشیدی!
با لبی خندان گفت:
و تو هَمچون ماه پاکی برای هر دیده‌ای..
گفتم وعده‌ی ملاقات چه زمانی‌ست؟!
در حالی‌که می‌گریست گفت:
خورشید هرگز نباید به ماه برسد..رامی مسفر
