|
شعردانه
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
- امروز گوشیم صدای نوتیفیکیشن عجیبی داد،یه صدایی که مخصوص ی بنده‌خدایی بود و یک سالی بود که ازش نوتیفیکیشن نداشتم،پشت میز تو شرکت نشسته بودم گوشیم به شارژ بود یهو صداش اومد؛حتی پانشدم از جام فقط گفتم عه چقدر دیر :))
-
مگه میشه آدمها به هم خیانت کنن؟!
همیشه به دوستام میگفتم مگه میشه دو نفر که عاشق هم هستن به هم خیانت کنن!؟
تا اینکه خودم عاشق شدم
واقعا دوسش داشتم.
لحظه ای ک فهمیدم خیانت کرده خشکم زد و بی اختیار اشک میریختم.
بعدش انقدر خودمو کوچیک کردم تا بتونم راضیش کنم که برگرده.
احمق! احمق بودم، قبول دارم.
اون موقع ها از اون ادم و هرچی جنس مخالف بود متنفر شدم.
اما الان هربار که یادش میوفتم میگم:
« خدا خیرش بده، اون چشمم رو باز کرد تا بفهمم آدم ها چه موجودات کثیفی میتونن باشن. بهم آسیب زد، ولی چشمم رو باز کرد » -
کودکانه است اما
شاید گاهی فکر می کنیم
آدمهای خوب ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﺸﻮﻧﺪ
ﺑﺮﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍنیم
ﺍﺯ ﻧﻮ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ،
اما زمان به ما می فهماند
انسانهای پاک و عاشق
ﻣﺜﻞ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﻧﮕﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ روز به روز ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ
مدام از خودشان مایه می گذارند ﺗﺎ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﻨﺪ!
ﮐﺎﺵ ﺯﻭﺩﺗﺮ
به خودمان بیائیم و بفهمیم
خوبان
ﻣﺜﻞ ﻗﻨﺪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﭼﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﮑﻨﻨﺪ
ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ...!
قدر خوبی های انسانهایی را که برایت دل میسوزانند بدان
همه محبتت را نثارشان کن
باور کن
به پای علف هرز
هر چقدر آب و کود بریزی،
برایت میوه نمی آورد ...
مراقب باش!
برای چه چیزی وقت میگذاری
و محبتت را خرج چه کسی می کنیبرای دلبستن باید دلت را به دلی گره بزنی که اهلی و رام خدا باشد...
آنوقت، تعلل نکن و تا می توانی گره بزن!
یکی زیر...
یکی رو ...
مادر بزرگم میگفت :
«قالی دستبافت، مرگ ندارد»...!
فرانسویها ضرب المثلى دارند که
مى گوید:
«تنها احمق ها هستند که
عوض نمیشوند!»
انسان عاقل
در برابر تغییرهای مثبت، متعصب و لجباز نیستچه کسی باور می کند که مرد، عاشق نمی شود!
چه کسی می گوید که مرد، گریه نمی کند!
چه کسی می پندارد که قلب مرد، باید سخت و نفوذ ناپذیر باشد!
مــــــــــرد،
هم عاشق می شود؛
هم گریه می کند؛
و هم جانش را برای دلبرانه های الهی می دهد؛
اما
مرد، هرگز اشک هیچ زنی را در نمی آورد
به هیچ زنی زور نمی گوید و ظلم نمی کند
که پیامبر خدا فرمود:
بهترین شما کسانی هستند که زنان را بیشتر دوست می دارند و ایشان را عزیز و محترم می شمارند -
شازده کوچولو گفت:«وفاداری یعنی چی؟»
روباه گفت:«یعنی اگه تو سیارت یه گل دیگه بود تو عاشق گل خودت باشی.» -
- میخوای برات قصه‌‌ای تعریف کنم که آخرش رو نمیدونم؟
- تعریف کن
- دوستت دارم...
-
یک‌جور ذوق عجیب و عمیق برای تو دارم که انگیزه‌ی زیستنم را بیشتر می‌کند.
تو یک معجزه‌ی قشنگی در جهان من که فکر کردن به تو در اوج مشکلات و ناخوشی‌ها، مرا از حصار بی‌پناهی و اندوه جهانم بیرون می‌کشد.
درست مثل نور می‌مانی که وقتی تمام جهانم را تاریکی برداشته، از دور سوسو می‌زنی، نزدیک‌تر می‌شوی و می‌تابی و یخ اندوه و تردید دلم را آب می‌کنی.
حضورت معجزه‌ی قشنگی‌ست و من به یمن حضور توست اگر در دل ناملایمتی‌ها هنوز می‌خندم و سرم را با اطمینان و غرور، بالا می‌گیرم!
تو زیباترین اتفاق جهان منی و من به حضور تو در جهان خودم می‌بالم و می‌دانم که کم پیش می‌آید کسی مانند تو در جهان کسی باشد...
کم پیش می‌آید کسی شبیه به تو باشد،
کم پیش می‌آید...
|نرگس صرافیان طوفان|قشنگه :_)♡
-
مى‌پنداشتم كه تنهايى، ديگر دست از جانِ من نخواهد كشید و خستگى، ديگر روحِ مرا ترک نخواهد گفت.
تو طلوع كردی و عشق باز آمد، شعر شكوفه كرد و كبوترِ شادى بال زنان بازگشت؛
تنهايى و خستگى بر خاک ریخت.
با توام
و آينه‌هاى خالى
از تصویرهاى مهر و امید سرشار می‌شوند. -
157f634c9c5d03e2f5136f9235ce682850139627-360p.mp4
یک روز باران می بارد ... -
- واقعا چرا فکر میکنید " تو رابطه نبودن " همون تنها بودنه ؟ کسی که تو رابطه نیست تنها نیست
خانواده داره،کلی دوست و آشنا داره،از همه مهم تر خودشو داره!
با خیال راحت میتونه رو پیشرفت تمرکز کنه و وقتی به یه سطح مناسب رسید یه آدم مناسب انتخاب کنه
کجاش تنهاست که دلسوزی میکنید واسش؟
- واقعا چرا فکر میکنید " تو رابطه نبودن " همون تنها بودنه ؟ کسی که تو رابطه نیست تنها نیست
-
هرگز نمی توانست اَز اِنتهای وجودش غریبه شدن کسی را که قلبش را لمس کرده بود بپذیرد ؛ به همین خاطر اَغلب اَز آدم ها فاصله می گرفت ؛ آدم های جدید او را به یاد زخم های قدیمی اَش می اَنداختند ...
-
ما آدم های معمولی هستیم
اَمّا در دوست داشتن ؟ نه .
جنسِ دوست داشتنِ ما ،
سخت ، واقعی ، و اِدامه دار اَست -
اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون‌هایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدمها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن. و هیچ وقت این رو فراموش نکنید که "رنج همیشه تنهاست" و انسان تنهاتر ...
-
به آسمان خیره مانده بود. گفتم: ماه را دوست داری؟ گفت: بله، و همچنین خورشید و ستارگان را. اما فکر میکنم بیش از همه ی اینها دریا را دوست داشته باشم. افسوس، از غرق شدن می‌ترسم. گفتم: گمان کنم همه ی ما از آن چیز که عاشقش هستیم کمی می‌ترسیم. به او خیره ماندم.
