|
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
من از اینکه پزشکی رو بهش دادن واقعا ناراحت نیستم
شاید نتونسته بخونه و از نظر ذهنی اگه میخوند این رشته رو می‌آورد
اما حداقلش این بود که یه مدال واسه مون گرفت -
برم بخوابم
... شب همگی بخیر 
-
@_maya
درد اینکه دوستات ترمیم نزنن و با نمره های پارسال از تویی که ترمیم زدی و پاره شدی ولی تراز بیشتر بگیرن و تراز کلشون از تو بیشتر بیشه
از تراز کنکور پارسالم استفاده کنن
درد بزرگتریه@xanom-mah حالا یکم صبر کن شاید درستش کردن
-
@Venus655
کشتی ...دزفولی بود ...طلا گرفت
-
@xanom-mah در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
امسال دندون تهران
هعیی همچنان مرض تهرانیسم
من نمیدونم تهران چی داره که مثلا تبریز نداره
طرف این همه راهشو دور میکنه هزینه میکنه بعد 6 7 سال میبینه هیچ تاثیری روش نداشته
بابا بومی بزنید بذارید بومیای بدبخت بتونن دانشگاه نزدیک خودشون برن
تهران برای کسی ....یدن
آدمک
دندون میخاست ولی خب وقتی رتبش اینقد خوب میشه احتمال خیلی زیاد بره تاپ ترین دانشگا ایران -
از این ناراحتم که با من از موفقیت و امید حرف میزد
اما نگفته بود سهمیه داره=)))
تا وقتی استوریشو برام فرستادن:// -
اصلا به من چه:/
هرچی دلش میخواد بخونه:/
اصلا بیاد بغل دست من دانشگاه فردوسی مشهد مهندسی برق بخونه:/
خیلی هم خوش اومد:/
من که نه پزشکی میخونم نه چیزی
میخوندم هم نگران این موضوع نبودم،چون جای کسیو نمیگیره:/ (احتمالا جدا از ظرفیتی که برای پذیرفته شدگان کنکور قرار دادن، قبولش میکنن، یعنی جای کسی گرفته نمیشه)
به من چه:/,
خب حالا چیکارش کنم:/
برم یقه پزشکیان بگیرم؟:/
یقه سنجش؟:/
یقه خودشو؟:/
به من چه:/
اگه نگم «به من چه»، اعصابم خورد میشه و کاری هم از دستم بر نمیاد
حداقل میگم به من چه تا اعصابم خورد نشه و کاری از دستم بر نیاد:/
#تودلی -
تا آنجا که در خاطرم هست مدتی طولانی که برای کنکور با دوستانم در مدرسه یک شهر کوچک تلاش می‌کردیم، تقریبا همه چیزهایی که میتونست ما را خوشحال کند دو دستی بوسیدیم و کنار گذاشتیم به امید آنکه بعدا دنبالشان را بگیریم و هیچ وقت هم وقت نشد که پیشان را بگیریم.روزهایی که بر خودمان و خانواده‌ها و همه آنهایی که دغدغه شهر و مدرسه را داشتن بسیار سخت گذشت. وسط هیاهوی درس و امتحان با یکی از دوستان قدبلندم تا پای ورود به تیم ملی والیبال نوجوانان رفتیم، یادم هست همانجا انصراف دادیم و با یه آه و افسوسِ بلند همان راهی که رفته بودیم را به سمت کتاب‌هایمان عوض کردیم.
فکر نمی‌کنم زحمت و تلاش کسب مدال برنز المپیک بیشتر از تلاشی باشه که قبولی واقعی پزشکی تهران لازم داره؛
دقیقا زمانی که بچه‌های کنکوری باید منتظر نتایجشون بشینن و بعدش دوسه ماه دیگر استرس نتایج نهاییشان را تحمل کنند، آن هم با این وضعیت اسفباری که برای کنکور ساخته‌اند.
یک نفر اما آن‌سوی این اتفاقات با خوابِ راحت و ذهنی به دور از استرس قبولی خودش را تضمین‌شده آن هم در سخت‌ترین رشته و دانشگاه برای قبولی می‌بیند. اگر واقعا پزشکی را دوست داشتید باید مانند بقیه تلاش می‌کردی، حال هم افتخار المپیک و پاداشش هست هم یک رشته خشک دست نخورده با فرش قرمز.
میدانیم که در این حوزه ظلم‌های بسیاری مانند انواع سهمیه‌ها است و دل‌های رنجیده و عرق تلاش ما را همیشه با نهایت ستم می‌خراشد، اما این ظلم از قانون رسمی هم تخطی میکن و صریحا پا را روی قانونی می‌گذارد که خود آن را نگاشته‌اند.
جدای از اینها، زمینه سواستفاده و درخواست دادن رو خوب فراهم می‌کند، حال هرکس که دلش بخواهد درخواستی می‌دهد و ...
ورود ایشان به این رشته چیزی از منی که مدت کمی به پایان تحصیلم مانده کم نمی‌کند اما پا گذاشتن روی حق و ظلم آشکار را هیچ وقت در زندگی‌ام برنتابیدم، گواهش این باشد که در تمام نوشته‌هایم به نام حق کلمه اول است.
به احترام تمام ساعتهایی که چشمانمان پای کتاب‌ها خوابش می‌برد نوشتم، به احترام روزهایی که نمیشد هوایی تازه کرد، به حرمت لحظات سخت انتظار نتایج بچه‌های کنکوری و به عنوان نماینده‌ای کوچک از دانشجویان واقعی پزشکی سکوت جایز نیست.
امید قیسوندی، دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و صدای صدها همکار پرتلاش و رنجیده‌ام از ظلم روزگار
-
Mehrsa 14 از نظر قانونی آره
ولی خب وقتی رییس جمهور خودش شخصا اجازه بده... چیزی میشه گقت؟ خیر
-
Mehrsa 14 همه فکر می‌کردند رشته مرتبط با حرفه ش رو بخواد اما خب نبود اینطوری...
-
Mehrsa 14 از نظر قانونی آره
ولی خب وقتی رییس جمهور خودش شخصا اجازه بده... چیزی میشه گقت؟ خیر -
Mehrsa 14 از نظر قانونی آره
ولی خب وقتی رییس جمهور خودش شخصا اجازه بده... چیزی میشه گقت؟ خیر
