هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Hamid.s]

پرستو بابایی
نوشابه یا دوغ؟
فقط او قسمتش رو دیدم

[آیس کارامل ماکیاتو]

@Venus655
ارههههههههه خیلی کیوت بودن

[Ramos9248]

پرستو بابایی
دوغ یا نوشابَه؟؟

[Matin Mousavi 1]

Zahra2020 فک کردم با مه بودی‍️ گفتم بینم خدا با کی افتادیم باهم؟؟ تفه کارت

[دُژَم]

این پست پاک شده!

[پرستو بابایی]

Matin Mousavi 1 در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

پرستو بابایی در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

زمان ما

مادربزرگ🫤 همه‌اش ۱۸ سالشه

والا خب دهه ۸۰ بالاخره نزدیک ۲۰ سال می گذره دیگه

[Zahra2020]

Matin Mousavi 1

برارم حالش خراوه

[Ramos9248]

آهو خانوم بالا باند

[دُژَم]

@هویججج
من پیرم همسن شما ک نیستم

[مِهردُخت]

پرستو بابایی آره حس کردم الان یه چماقم دستشه

[Matin Mousavi 1]

پرستو بابایی

۱۸ نزدیک به ۲۰ها؟ دو سال رند مکنه

[آیس کارامل ماکیاتو]

@xanom-mah

[پرستو بابایی]

@Hamid-s در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

پرستو بابایی
نوشابه یا دوغ؟
فقط او قسمتش رو دیدم

دقیقااا
عع چه عجیب ،اولین کسی که نون خ رو ندیده بافت شد:

[آیس کارامل ماکیاتو]

ماهلین بلونده

[Matin Mousavi 1]

Zahra2020 عا بعلی دارم عه دس میرم داری بی برار میشی

[آیس کارامل ماکیاتو]

@xanom-mah
ناااااا

[Hamid.s]

پرستو بابایی
من کلا همون سکانس رو دیدم در حد ۵ دقیقه اونم توی خونه فامیلمون

[پرستو بابایی]

@Venus655 در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

پرستو بابایی آره حس کردم الان یه چماقم دستشه

یا همچین چهره ای

[M.Shajarian]

ارغوان شاخه هم خون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟؟
آفتابیست هوا یا گرفته است هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوار است
آه این سخت سیاه آنچنان نزدیک است
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر میگرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شبی ظلمانیست
نفسم میگیرد
که هوا هم اینجا زندانیست
هرچه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز گوشه چشمی هم
برفراموشی این دخمه نیانداخته است
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش هر شمعی خاموش شده
یاد رنگینی در خاطرمن گریه می انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می گرید
چون دل من که چنین خون آلود
هردم از دیده فرو می ریزد
ارغوان این چه رازی است که هربار بهار
با عزای دل ما می آید
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید
ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این دره غم می بارند؟
ارغوان خوشه خون
بامدادن که کبوترها
بر لب پنجره ی باز سحرغلغله می آوازند
جان گلرنگ مرا بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه... بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقان مرا
بر زبان داشته باش
تو بخوان نغمه نا خوانده من
ارغوان شاخه هم خون جدا مانده من

[Zahra2020]

Matin Mousavi 1

ی گله برارم

چینه بیه؟