|
️
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
-
Ainoor من اون همه تست از توابع نزدم که بیام دانشگاه و دوباره همونارو بخونم
پ.ن: الکی گفتم، کیه که نمره مفت نخواد؟ -
میگه تو شیراز ده و پنجاه دقیقه نداریم
میگیم یازده ده کمjahad_121
درسته؟ -
Akito
یک متن داستان رو کپی کردم همون رو فقط می زارم این طوری میشه
فکر کنم داخل متنه باشه که اینجا هم این طور شد
حالا دوباره امتحان می کنم تغییر می دم شاید درست شد نشد
هیمن طور خطی هم اشکال نداره
میشه خوند
خیلی ممنون -
Ainoor باید ناشکریو کنار بذارم و از نمرات مفتکی سپاسگزار باشم
-
Akito
یک متن داستان رو کپی کردم همون رو فقط می زارم این طوری میشه
فکر کنم داخل متنه باشه که اینجا هم این طور شد
حالا دوباره امتحان می کنم تغییر می دم شاید درست شد نشد
هیمن طور خطی هم اشکال نداره
میشه خوند
خیلی ممنونjahad_121 عجیبه والا
خواهش میکنم
-
@f-nalist والا ماهم اینجوری میگیم
-
@f-nalist جدی انقدر سخته؟
-
jahad_121 ریاضی عمومیه دیگه
البته استاد میتونه بیچاره اتون کنه ها اشاره کردم بهش
ولی اگه بخواد تابع درس بده چون ما سر کنکور بیچاره میشیم بلدیمشون -
@برای-این-همه-برای مگه قبلا ذکر نکرده بودن که مثلا محدودیت تا این جاست که بدونی ؟همینجوری سر خود ؟
وزنت زیاده مگه ؟ -
@f-nalist اره
10 کم
5دقیقه کم
دیگه
رب کم
حتی 20 دقیقه کم
️
چون سریع تر و راحت تره
تصور ساعت هم زودتر ممکن میکنه
-
@f-nalist
-
پسر فقیری که از راه فروش خرت و پرت در محله های شهر، خرج تحصیل خود را بدست میآورد یک روز به شدت دچار تنگدستی شد. او فقط یک سکه ناقابل در جیب داشت. در حالی که گرسنگی سخت به او فشار میاورد، تصمیم گرفت از خانه ای تقاضای غذا کند. با این حال وقتی دختر جوانی در را به رویش گشود، دستپاچه شد و به جای غذا یک لیوان آب خواست. دختر جوان احساس کرد که او بسیار گرسنه است. برایش یک لیوان شیر بسیار بزرگ آورد. پسرک شیر را سر کشیده و آهسته گفت: چقدر باید به شما بپردازم؟ دختر جوان گفت: هیچ. مادرمان به ما یاد داده در قبال کار نیکی که برای دیگران انجام می دهیم چیزی دریافت نکنیم. پسرک در مقابل گفت: از صمیم قلب از شما تشکر می کنم. پسرک که هاروارد کلی نام داشت، پس از ترک خانه نه تنها از نظر جسمی خود را قویتر حس می کرد، بلکه ایمانش به خداوند و انسانهای نیکوکار نیز بیشتر شد. تا پیش از این او آماده شده بود دست از تحصیل بکشد. سالها بعد... زن جوانی به بیماری مهلکی گرفتار شد. پزشکان از درمان وی عاجز شدند. او به شهر بزرگتری منتقل شد. دکتر هاروارد کلی برای مشاوره در مورد وضعیت این زن فراخوانده شد. وقتی او نام شهری که زن جوان از آنجا آمده بود شنید، برق عجیبی در چشمانش نمایان شد. او بلافاصله بیمار را شناخت. مصمم به اتاقش بازگشت و با خود عهد کرد هر چه در توان دارد، برای نجات زندگی وی بکار گیرد. مبارزه آنها بعد از کشمکش طولانی با بیماری به پیروزی رسید. روز ترخیص بیمار فرا رسید. زن با ترس و لرز صورتحساب را گشود. او اطمینان داشت تا پایان عمر باید برای پرداخت صورتحساب کار کند. نگاهی به صورتحساب انداخت. جمله ای به چشمش خورد: همه مخارج با یک لیوان شیر پرداخته شده است. امضا دکتر "هاروارد کلی" زن مات و مبهوت مانده بود. به یاد آنروز افتاد. پسرکی برای یک لیوان آب در خانه را به صدا در آورده بود و او در عوض برایش یک لیوان شیر آورد. اشک از چشمان زن سرازیر شد. فقط توانست بگوید: خدایا شکر... خدایا شکر که عشق تو در قلبها و دستهای انسانها جریان دارد.
