هرچی تودلته بریز بیرون۶

[نوآ]

آسمان فرصت پرواز بلند است،
قصه این است که چه اندازه کبوتر باشی...

[wandering]

بی‌آن‌كه بدانی حرف زده‌ای
بی‌آن‌كه بدانی زنده بوده‌ای
بی‌آن‌كه بدانی مُرد‌ه‌ای

ساعت را بپرس كمكت می‌كند
از هوا حرف بزن كمكت می‌كند
نامِ مادرت را به یاد بیاور
شكل و تصویرِ كسی را
سریع! از چیزِ كوچكی آغاز كن

مثلاً رنگ‌ها، مثلاً رنگِ زرد
سبز، اسمِ چند نوع درخت
به مغزی كه نیست فشار بیاور

فصل‌ها را، مثلاً برف
سریع باش، سریع

چیزی برای بودنت پیدا كُن، دُور بردار
ممكن است بقیه چیزها یادت بیاید

سریع! وگرنه
واقعاً به مرگت عادت كرده‌ای

«شهرام شیدایی»

[Ailin]

دیده دریا کُنَم و صبر به صحرا فِکَنَم
وَاندر این کار دلِ خویش به دریا فِکَنَم

از دلِ تنگِ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گُنَهِ آدم و حوا فکنم

مایهٔ خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم

بِگُشا بندِ قَبا ای مَهِ خورشید کُلاه
تا چو زلفت سَرِ سودا زده در پا فکنم

خورده‌ام تیرِ فلک، باده بده تا سرمست
عُقده در بندِ کَمرتَرکشِ جوزا فکنم

جرعهٔ جام بر این تختِ روان افشانم
غُلغُلِ چنگ در این گنبدِ مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایّام چو سهو است و خطا
من چرا عِشرتِ امروز به فردا فکنم

[Hamid.s]

چه خواهش ها در اين خاموشيِ گوياست، نشنيدي؟
تو هم چيزي بگو، چشم و دلت گوش و زبان دارد

۱۹:۳۵

[Hamid.s]

میان چهره‌ی خود غصه‌ای نمایان داشت
کسی که آینه‌ای در غبارْ پنهان داشت

هنوز از دلم ای غم، نرفته برگشتی
خوش آمدی که به برگشتن تو ایمان داشت

همیشه همدمِ تنهایی‌ام، به خاطر تو
چقدر داشتنت، ای غرور، تاوان داشت

دلم چو لاله‌ی غمگین واژگون همه عمر
ز داغ خویش سر غصه در گریبان داشت

چو غنچه لب به سخن وا نکرده پرپر‌ شد
اگر نه داغِ دل من هزار دیوان داشت

چنین که می‌شنوم، مبحث حیات ابدی‌ست
چه خوب می‌شد اگر این کتاب پایان داشت!

۱۹:۳۵

[Hamid.s]

غُنچه، از رازِ تو بو بُرد
شِکُفت،
گُل گریبان
به هوایِ تو دَرید ...

قیصر امین پور

[jahad_121]

غزل ۴۷۰ حافظ

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو؟
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم: «این احوال بین»، خندید و گفت:
«صعب‌روزی، بوالعجب‌کاری، پریشان‌عالمی»

سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل
شاه ترکان فارغ است از حال ما، کو رستمی؟

در طریق عشق‌بازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی

خیز تا خاطر بدان تُرک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

گریهٔ حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

[jahad_121]

ای روح کم‌تحمل و ای جانِ بی‌قرار
بهتر که از تو هیچ نماند به یادگار

می‌خواهم انتقام بگیرم ولی دریغ
دستم نمی‌رسد به‌ گریبانِ روزگار

در انتظارِ مرحمتِ خلق نیستم!
از دشمنان و دوستانِ نمایان چه انتظار؟

گاهی ز بی‌وفایی دنیا به «دل» بگو
بگذار خو کند به خبرهای ناگوار

ای ابر! ابرِ بی‌سروسامان تیره‌بخت
با گریه هم نشد دلت آرام خون ببار

اسماء_سوری

[Hamid.s]

این پست پاک شده!

[Hamid.s]

دنیا کوچک‌تر از آن است
که گم‌شده‌ای را در آن یافته باشی
هیچ‌کس اینجا گم نمی‌شود.

آدم‌ها به همان خونسردی که آمده‌اند،
چمدان‌شان را می‌بندند
و ناپدید می‌شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی‌رحم‌ترین‌شان در برف

آن‌چه به جا می‌ماند رد پائی‌ است
و خاطره‌ای که هر از گاه پس می‌زند
مثل نسیمِ سحر
پرده‌هایِ اتاقت را ...!

[Hamid.s]

شبی شعری برایت نوشتم
در شعرم برف باریدن گرفت
و من بر بالین شعرم
به خواب رفتم ...
سحرگاهان که چشم گشودم
هم برف به تمامی آب شده بود
هم شعر را به تمامی آب برده بود ...!

[نوآ]

من مَلَک بودم و فردوسِ بَرین جایَم بود
آدم آورد در این دیرِ خراب آبادم

[Hamid.s]

باشد به کف آوردن دامان خیالت
در خلوت اندیشه، تمنایی اگر هست

حزین‌_لاهیجی

[jahad_121]

دوش دیدم در‌میخانه که‌مجنون آمد است

در پی آن ساغر لبریز از می آمد است

باهمان حال خراب‌از درد‌عشقش آمد است

گفتمش‌کای‌عاشق دیوانه لیلی آمد است

گفت‌ رو تنهاگزارم کین مصیبت هابه جانم آمد است

Mfn

[jahad_121]

سرِ ناکسان را بر افراشتن

ز ایشان امیدِ بهی داشتن

سرِ رشته‌ی خویش گم کردن است

به جیب اندرون مار پروردن است

درختی که تلخ است وی را سرشت

گرش در نشانی به باغِ بهشت

گر از جوی خلدش به هنگامِ آب

به بیخ انگبین ریزی و شهدِ ناب

سر انجام گوهر به کار آورد

همان میوه‌ی تلخ بار آورد

ابوالقاسم فردوسی

[Narges_]

قیصر امین پور

[jahad_121]

از بس فرار كرده‌ام از خویش‌ِخويشتن
گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود

محمدعلی_بهمنی

[Hamid.s]

یاد داری که ز من
خنده کنان پرسیدی
چه ره آورد سفر دارم
از این راه دراز ؟

چهره ام را بنگر
تا به تو پاسخ گوید
اشک شوقی که
فرو خفته به چشمان نیاز

[jahad_121]

نور جهانگير نبوّت رسيد
عيد بزرگ بشريّت رسيد
عيد خدا عيد جهان وجود
عيد قيام است و ركوع و سجود
عيد رسول دو سرا آمده
منجي عالم ز حرا آمده
سيّد افلاك سلام عليك
خواجة لولاك سلام عليك
اي شده لبريز پيام خدا
بخوان، بخوان، بخوان به نام خدا
بخوان، بخوان اي به دو عالم علم
به نام آنكه آفريده قلم
بخوان كه هستي به تو دارد نياز
بخوان كه خلقت به تو آرد نماز
بخوان كه آغاز پيام‌آوري است
بخوان كه پايان ستم گستري است
بخوان كه نابودي نااهل‌هاست
بخوان كه ناكامي بوجهل‌هاست
بخوان كه توحيد كشد ناز تو
بخوان كه عدل است سر افراز تو
بخوان و خود را سپر سنگ كن
بخوان و رخساره ز خون رنگ كن
غار حرا نه، همه جا طور تو است
زمين و آسمان پر از نور تو است
نكته به نكته رو به رو مو به مو
آنچه كه بايست بگويي بگو
بگو هو الحيّ و هو الهو، بگو
بگو خدا نيست به جز او، بگو
بگو همه خداپرستي كنيد
ترك گناه و جهل و پستي كنيد
بگو بتان دم از خدا مي‌زنند
خدا، خدا، خدا صدا مي‌زنند
بگو نداي من نداي خداست
بگو كه اين صدا صداي خداست
بگو كه توحيد نجات شماست
بگو كه اسلام حيات شماست
ما به تو حكم ازلي داده‌ايم
ما به تو قرآن و علي داده‌ايم
قلب تو از تابش ما منجلي است
پيش تو ما، پشت سر تو علي است
حبيب ما تو اول و آخري
تو بر پيمبران پيام‌آوري
بعد تو پيغامبري نيست نيست
حكم و كتاب دگري نيست نيست
اي ز تو انبيا همه سر بلند
كيست كه بعد از تو كند سر بلند
اگر چه بر پيمبران خاتمي
پيشتر از عالمي و آدمي
تو از تمام انبيا برتري
تو يك پيمبر علي پروري
طلعت تو شمع ره انبياست
وزير تو پادشه انبياست
كيست علي روح در آغوش تو
كيست علي بت‌شكن دوش تو
كيست علي، علي است، ما را ولي
كيست علي، علي است تو، تو علي
علي بود تمام تفسير تو
علي است شير ما و شمشير تو
جسم تو و جان تو يعني علي
تمام قرآن تو يعني علي
ساقه پيكان تو در شست اوست
دست يد اللهي ما دست اوست
خيل ملك محو جلال تو اند
شيفته صوت بلال تو اند
بوذر و مقداد مسلمان تو است
جنّت ما عاشق سلمان تو است
مهر به درگاه تو باشد مقيم
ماه به انگشت تو گردد دو نيم
هر نفس پاك تو تكبير ماست
حيدر خيبر شكنت شير ماست
روح بشر تشنه تعليم تو است
خلقت ما يكسره تسليم تو است
خيز و به جان و تن عالم بدم
در نفس خسته ميثم بدم

عید مبعث بر همگی مبارک