|
️
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
-
می بینی اوضاع رو دیلک؟!
تا لب مرز فروپاشی روانی می‌رم،
بعد پا می‌شم می‌رم پالیک یه چیز کوچیکی می‌خرم که بتونم زنده بمونم...
برنامه بازیا رو چک می کنم ۲۰ دیقه فوتبال ببینم که بتونم زنده بمونم...
به چای و قهوه پناه می برم که بتونم زنده بمونم...
کتابامو در چند دیقه ورق می‌زنم که بتونم زنده بمونم...
با چنگ و دندون خودم رو نگه می‌دارم که بتونم اوضاع رو بهتر کنم=)! -
البته مراقب باش اون الف تو پدال مشکلی برات ایجاد نکنه
(البته L و A اصلا باهم نمیان چون هرکدوم که باشن حتما باید توان۲ بگیرن، توان۲ هم تو هر فرمول فقط سر یه حرف می تونه بیاد)
@Ailin -
هر دمی چون نی، ازدل نالان، شكوه ها دارم
روی دل هر شب، تا سحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهيست، از دل خونين
لحظه های عمر بی سامان، ميرود سنگين
اشك خون آلود من دامان، می كند رنگينبه سکوت سرد زمان
به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسي
نه کسي را درد زمان
بهار مردمي ها دي شد
زمان مهرباني طي شد
آه از اين دم سردي ها، خدايا
آه از اين دم سردي ها، خداياغم انگیزه حال دلم مثل این قطعه...
-
@Ailin
من معمولا به صورت مسخره کردن حفظ می‌کردم. بیشتر یادم می‌موند.الآن اگه من بودم، سمت راستی رو با
پیام دادُ (یعنی راستی پیام دادا
)
و دومی رو با
پِدَل دوم (به مثابهٔ یه فحش
)
حفظ می‌کردم.ولی خب خودت می‌دونی
چند وقت پیش رمز درست کردم(دو دمبل زیر فیگور پهلوان پنبه
@danial-hosseiny در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:پِدَل دوم (به مثابهٔ یه فحش
)احتمالا بچه کوچیکه داره فحش میده(دیدین بعضی بچه ها (ر) رو (ل) میگن
بازم ممنون استاد -
پس از تو نمونم برای خدا
تو مرگ دلم را ببین و برو.. -
بیا باهم « دل زارمِ محسن نامجو» گوش بدیم
«قرارگاهِ چگینی» رو گوش بدیم
تا خواب بریم
-
Anzw 18
مرسی ممنان
من هر بار منطق می چینم بعدا یادم میره
مثلا D میاد کنارشون توان 2 میده
m میره اون یکی رو می خوره میبره
این دفعه این جوری درست شه شاید
-
فکر کنم تا صبح بیدارم.
-
حالا جدا
بعضی وقتا دلم میخواد
از این آدم کوتوله ها باشم
اندازه ی بند انگشت
ی برنامه کودک بود
مث اون.
قیافت مهم نیست چون اونقدر کوچیکی ک کسی نمیبینتت
کسی باهات حرف نمیزنه چون صدات نمی‌رسه اصن بهشون
بهت کار ندارن
هر کاری کنی نگران قضاوت شدن نیستی -
اگر دردی داری
برو و برای دریا تعریف کن
برای گربه ها
ابرها
برای گلدان های کنار پنجره
درد را مگر می شود با انسان ها درمیان گذاشت؟!
زکایی اوزگز
