|
شعردانه
ـــروع یه جامعه برای استارتاپ های تازه نفس
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
Mehrsa 14 در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
Sachli
اوهوم ممنونم ازت
خداروشکر که خوبیییی
این زخم های ظریف که همیشه هستن جدیشون نگیر
🫂
️
دیگه چه بگیرم‌چه نگیرم رفیق قافله شدن
-
گوشه‌ی یه کاغذ که روش جمله‌ی دلچسبی نوشتم و از دوران کنکورم کنارم میزم چسبوندمش یه عدد نوشتم، که انگار شماره سوالی بوده از یک کتاب تستم که من خیلی اون سوال برام مهم بود و توش ایراد داشتم. واسه همینم اونجا نوشته بودم که یادم نره.
الان که از اون موقع ها دو سال میگذره حتی یادم نمیاد این سوال برای کدوم درس بود و آیا آخر مشکلم توش رفع شده یا نه؟
از یه آدم خفنی شنیدم که میگفت موقع ثبت نام دانشگاه با خودم میگفتم یعنی میشه یه روز منم روپوش سفید بپوشم و تو این بیمارستان کشیک بدم؟ کمتر از بیست سال گذشت و همون آدم شد رئیس اون بیمارستان.
میخوام بگم اگر الان خسته ای، این طبیعیه؛ ولی به خودت اجازه نده که جا بزنی. بعدا که به مقصد رسیدی بیشتر شیرینی های راه یادت میمونه تا سختی هاش. پس نا امید نشو و برای اون طعم شیرین و لذت بخش رسیدن، بجنگ
#تودلی بی دلیل
پ.ن:مخاطب اولش خودم -
ی جوریه انگار بیکار دو عالم منم
هر پیام نهایتا اگر خواب نباشم با فاصله ده دقیقه ی ربع جواب میدم:/
چهار ساعت بعد جواب میگیرم
همه هم کار دارن و اصلا گوشی دستشون نیست
الآنم عصبیم
با اینکه خیلی وقته همچین موضوعی برام بی اهمیت شده بود و عادیانی وی...
برمی‌گردم دوباره به دودوتا چهارتا کردنم -
زهرا بنده خدا 2
یه سوال
مگه نمیگین حرفای عاشقانه نزدین یا همه چیز کنترل شده بوده ؟
خب وابستگی و اینا وجود نداره یا اگه باشه خیلی کمه
ممکنه اگه یه کیس مناسب خودشون با عقاید خودشون پیدا کنن شما رو فراموش کنن
انقدر عذاب وجدان نداشته باشین خانم بنده خدا 🥲
خواستگاری ماهیتش اینه دیگه@هویججج
بله همه چی منطقی پیش رفت الحمدالله...
ولی ایشون هم عقیده‌شون رو که پیدا نمیکنن(احتمالش خیلی کمه...)
بعدم هرجایی نمیرن...میرن سمت آدمایِ ظاهرا مذهبی و اهل دروغم که نیستن...راستشو میگن و احتمال قبول کردنشون میاد پایین...
حالا شما اینم در نظر بگیرید که از همون اول هم بخوان سمتِ موردی برن،اون موردی که ایشون میخوان خیلی کمه...
.
و بحث وابستگی که میگم یه مسئله‌ی متفاوتی منظورمه...
اینکه به خاطر بحث عاطفی بگم نه...
مشکل اینه که همه چی اکی بود...(همه چی منظورم در حد همون حرفایِ اساسیِ جلساتِ اوله...)
خیلی چیزایی که برای دور و بریامون مهم نبود برای ما بود...
خیلی ملاکایی که در خیلیا نیست و برای ما مهم بود رو داشتیم(منظورم اینه هردو میدونیم که شبیهِ طرف مقابلمون به سختی پیدا میشه...)
و مهم تر اینکه هردو طوری بودیم که میدونستیم آدم این مدلی کمه پس به علایق هم احترام میذاریم و با جون و دل همراهیش هم میکنیم...
و خب خودِ اینا بود که ارزشمند بود...
ومن دقیق نمیدونم چرا ایشون اینجوری شده بودن...
فقط همینقد میدونم که از وقتی که من دبیرستانی بودم تو خونشون بحث من بوده...
تا پارسال که بالاخره یه نفر از اعضای خونواده مستقیما چندبار بهشون پیشنهاد میده
و ایشون قبول نمیکنن(انگار اصلا ازدواجی نبودن این سال‌ها...نمیدونم!)
و نهایتا خودشون میگن هماهنگ کنید بریم خواستگاری...(و ما این چند سال همدیگه رو ندیده بودیم...و شاید بهتره بگم کلا ندیده بودیم...و اون شب اولین باری بود که دیدیم و من نمیدونستم اصلا ندیدن و فک میکردم برا صحبت میان...این فکرمم ماجرا داشت که بگذریم(یعنی یه دفعه قبلا برخورد داشتیم ولی همدیگه رو ندیدیم
)
و اون شب هم که صحبت کردیم
ایشون خیلی خوششون اومده بود...(یه مسئله ای پیش اومد که اصلا هدف امتحان من نبود،کلا یه مسئله‌ی دیگه بود و خیلی جدی داشتیم راجع بهش صحبت میکردیم،ولی نهایتا به این نتیجه رسیده بودن که من اهل دوست پسر و اینا نیستم و خیلی حساسم رو این مسائل و به مامانشون گفته بودن من مطمئنم یک سالم نباشم ایشون آدم قابل اعتمادی ان و همین به دنیا برام می‌ارزه...)
و حالا صحبتای دیگه که تقریبا همه چی اکی شد...و گفته بودن که یکی دوروز دیگه برا جلسه‌ی بعد هماهنگ کنن...
که خب دیگه نشد...
و فک نمیکنم اصلا بحث عشق در یک نگاه هم بوده برای ایشون...
از من یه چیزایی میدونستن و بعدم که صحبت کردیم بیشتر دونستن...و نهایتا بهتره همون جمله‌ی همیشگیم رو بگم که عشق از روی شناخت میاد...
درسته که حضوری یه جلسه صحبت کردیم ولی تا حدی از قبل هم شناختِ شنیدنی بوده...که آره دختر فلانی اینجوریه و پسر فلانی اونجوری...
و نهایتا امیدوارم که
ان شاءالله جایِ دیگه برن و خوشبخت شن... -
یه جاهایی خوانواده ها و انتظاراتشون باعث میشن تا آخر عمر حسرت بخورین
خوشحالم که تحت تأثیر احساسات خودتون و بقیه قرار نگرفتین@هویججج
مرسی عزیزم...
آره...خونواده ها که اوایل خیلی اذیت کردن..هم منو هم ایشون رو...
در حدی که هر دو خونه رو ترک کردیم
️
البته کار داشتیم باید می رفتیم
ولی من یکی عملا فرار کردم️ -
@هویججج
بله همه چی منطقی پیش رفت الحمدالله...
ولی ایشون هم عقیده‌شون رو که پیدا نمیکنن(احتمالش خیلی کمه...)
بعدم هرجایی نمیرن...میرن سمت آدمایِ ظاهرا مذهبی و اهل دروغم که نیستن...راستشو میگن و احتمال قبول کردنشون میاد پایین...
حالا شما اینم در نظر بگیرید که از همون اول هم بخوان سمتِ موردی برن،اون موردی که ایشون میخوان خیلی کمه...
.
و بحث وابستگی که میگم یه مسئله‌ی متفاوتی منظورمه...
اینکه به خاطر بحث عاطفی بگم نه...
مشکل اینه که همه چی اکی بود...(همه چی منظورم در حد همون حرفایِ اساسیِ جلساتِ اوله...)
خیلی چیزایی که برای دور و بریامون مهم نبود برای ما بود...
خیلی ملاکایی که در خیلیا نیست و برای ما مهم بود رو داشتیم(منظورم اینه هردو میدونیم که شبیهِ طرف مقابلمون به سختی پیدا میشه...)
و مهم تر اینکه هردو طوری بودیم که میدونستیم آدم این مدلی کمه پس به علایق هم احترام میذاریم و با جون و دل همراهیش هم میکنیم...
و خب خودِ اینا بود که ارزشمند بود...
ومن دقیق نمیدونم چرا ایشون اینجوری شده بودن...
فقط همینقد میدونم که از وقتی که من دبیرستانی بودم تو خونشون بحث من بوده...
تا پارسال که بالاخره یه نفر از اعضای خونواده مستقیما چندبار بهشون پیشنهاد میده
و ایشون قبول نمیکنن(انگار اصلا ازدواجی نبودن این سال‌ها...نمیدونم!)
و نهایتا خودشون میگن هماهنگ کنید بریم خواستگاری...(و ما این چند سال همدیگه رو ندیده بودیم...و شاید بهتره بگم کلا ندیده بودیم...و اون شب اولین باری بود که دیدیم و من نمیدونستم اصلا ندیدن و فک میکردم برا صحبت میان...این فکرمم ماجرا داشت که بگذریم(یعنی یه دفعه قبلا برخورد داشتیم ولی همدیگه رو ندیدیم)
و اون شب هم که صحبت کردیم
ایشون خیلی خوششون اومده بود...(یه مسئله ای پیش اومد که اصلا هدف امتحان من نبود،کلا یه مسئله‌ی دیگه بود و خیلی جدی داشتیم راجع بهش صحبت میکردیم،ولی نهایتا به این نتیجه رسیده بودن که من اهل دوست پسر و اینا نیستم و خیلی حساسم رو این مسائل و به مامانشون گفته بودن من مطمئنم یک سالم نباشم ایشون آدم قابل اعتمادی ان و همین به دنیا برام می‌ارزه...)
و حالا صحبتای دیگه که تقریبا همه چی اکی شد...و گفته بودن که یکی دوروز دیگه برا جلسه‌ی بعد هماهنگ کنن...
که خب دیگه نشد...
و فک نمیکنم اصلا بحث عشق در یک نگاه هم بوده برای ایشون...
از من یه چیزایی میدونستن و بعدم که صحبت کردیم بیشتر دونستن...و نهایتا بهتره همون جمله‌ی همیشگیم رو بگم که عشق از روی شناخت میاد...
درسته که حضوری یه جلسه صحبت کردیم ولی تا حدی از قبل هم شناختِ شنیدنی بوده...که آره دختر فلانی اینجوریه و پسر فلانی اونجوری...
و نهایتا امیدوارم که
ان شاءالله جایِ دیگه برن و خوشبخت شن...زهرا بنده خدا 2 در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
هم عقیده‌شون رو که پیدا نمیکنن(احتمالش خیلی کمه...)
مگه چیا مدنظرشونه؟ خیلی کنجکاو شدم آخه
-
@هویججج
بهش فک کردم
ولی فایده نداشت
میدونم کار درست همین بوده که تمومش کنیم
فقط از دلخوریایی که این وسط پیش اومده ناراحتم...
ما منطقی تصمیم گرفتیم عواقبشم پذیرفتیم...ولی خب یه سری چیزا ناراحت کننده است...
مهم تر از همه دیدنِ مادر ایشون...من روم نمیشه تو چشاشون نگاه کنم...
و ایشون تنها کار رومخی که این وسط کردن این بوده که درست برا مامانشون مشخص نکردن که مسئله دوطرفه بوده و اونا فک میکنن من رد کردم
و در عین حال تا حدی بهم حق میدن
ولی خیلیم ازم ناراحتن و در واقع از هردومون...
کلا ماجرا داریم️
