هرچی تودلته بریز بیرون7

[Blue28]

@Pr.Gh.ir خو چیکار کنن

[Blue28]

بابونــــه نه والا نمی‌دونم

[Succinate]

Masoumeh.sh در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

Succinate پشماش ریخته

اصلا هم ارتباط خوبی باهاش ندارم(در حدی که بلاکم کرده)
رو کردم بهش گفتم با تو نیستما

[بابونــــه]

@Pr.Gh.ir حتما همینطوره
اولش سخته
حتی بعضی ها نمیتونن باهاش کنار بیان و انصراف میدن

[mahdi.ek]

Blue28 آخه این چه حرفیه
مثلا یه نفر پاره شده میگی
چه جذاب حرفت برای خودت عجیب نیست ؟
ولی به مرور زمان ذهن آدم باهاش کنار میاد احتمالا

[mahdi.ek]

می‌دونی آخه
یه موضوع پیچیده نیست که برای یه عده جذاب باشه یه عده نه
و به علاقه ربط داشته باشه
واقعا اینکه یه حادثه رو برای یه نفر دیگه ببینی جذابیتی داره ؟
شاید حس خوبی داشته باشه که یه نفر رو نجات بدی
ولی انصافا جذاب و جالب نیست که
من درک نمیکنم یه نفر یه تصادفی کرده یا یه حادثه سخت دیده
یه نفر بگه من ببینمش برام خیلی جذاب و جالبه
شاید من دارم اشتباه برداشت میکنم
ولی یعنی چی آخه

[بابونــــه]

@Pr.Gh.ir شاید قبل و بعد از عکس رو منظورشون بود
قبل و بعد بخیه و درمان...

[Gharibe Gomnam]

بابونــــه
بستگی به مقاومت ادما داره
بعضیا از حال میرن بعضیا نمیرن

[Comrade]

Blue28 با یه همچین چیزایی میشه کاری کرد یا قطع میشن؟ اگرم بشه سر همش کرد کار میکنه؟

[Comrade]

میگم سرهمش کرد، مگه پیچ و مهرست XD.

[Gharibe Gomnam]

@Pr.Gh.ir
چرا خیلی با یه قاتل فرق داره نیت و قصد پشتش خیلی مهمه
شما چطوری اینو با یه قاتل قیاس میکنید؟
چون خودتونو هیچوقت نتونستید تو اون موقعیت ببینید دلیل نمیشه که اونا قاتل باشن که
اون بچه هایی که میخوان جراح بشن بارها و بارها و بارها تو ذهنشون صحنه‌ی نجات جون یه ادم و خوشحالی خانواده یه بیمار میاد جلو چشماشون
و اینکه هیچوقت اونایی که با این قصد وارد این مسیر میشن و ادامه میدنش ؛ هیچوقت از دست رفتن یه بیمار زیر دستشون براشون عادی نمیشه
یکی از بچه های انجمن اینجا پرستاری میخوند خیلی وقته نیست یه بار میگفت که تو یه بخش یه بیمارشون فوت کرد و همه گریه می‌کردن و بخش کناریش یه بچه به دنیا اومد و می‌خندیدن و تبریک میگفتن
اونایی که واسه پول پزشک نشدن هیچوقت مردن یه نفر هیچوقت غم یه خانواده واسشون عادی نمیشه
دیدن اینکه یه نفر داره زیر دستت درد می‌کشه یا خون و این چیزا یه شرایط بحرانیه مثل اونی که باید بره رو داربست طبقه دهم تا یه ساختمونو رنگ بزنه اون نمی‌ترسه؟ به مرور یادمیگیره چطور بهش غلبه کنه
بعد یک نفر از یه پزشک تعریف میکرد که این وقتی داره بادمجون پوست می‌کنه فکر میکنه داره تشریح بافت انجام میده چون به کارش علاقه داره
همه شاید اون پارکور کاری که تو ارتفاع خیلی زیاد کار میکنه رو دیوانه خطاب بکنن ولی اون این کار رو دوست داره

[Comrade]

با یه چشم میشه دید، بدون پا میشه زندگی کرد(مخصوصا پاهای مصنوعی خیلی پیشرفت کردن)، ولی با یه دست نمیشه گیم زد .

[Gharibe Gomnam]

@Pr.Gh.ir
اینکه اون حادثه واسه اون ادم پیش اومد جذاب نیست
اینکه تو میری و اون شکمی که پاره شده
اون روده ای که بیرون ریخته
اون استخونی که شکسته
اون رگی که پاره شده
وقتی اینارو درست میکنه منظورشون اینه که این جذابه
وقتی میخوای روده رو ببندی
وقتی میخوای رگ اصلی رو ببندی
وقتی میخوای استخون رو جا بزنی
این براشون جذابه
نه درد کشیدن بقیه

[آیلین]

خدایا شکرت بیسیار تا بیسیار
خدایا آرامشی به من عطا کن که ...
ممنون
دوست دارم
همچی خوب خواهد شد
روزی که رویاهامو زندگی کنم کی هست؟
خدا هست
هعیی
خدایا مراقب عزیزام باش
خدایا به من قدرت بده
توانایی انجام بهترین کار توی هر شرایطی رو بهم بده
انقدر توانمند شم که دست یکی رو بگیرم
و فقط به دست گیری تو نیاز داشته باشم
تا فردا...

[Comrade]

صرفا نظر شخصیه، ولی به نظرم علت جذاب تلقی کردن این چیز ها آروم کردن روانه، اگر شخصی به خودش القا کنه که همچین جراحی ها یا ... جذابن، خیلی راحت تر میتونه ادامه بده، به خصوص برای رشته هایی مثل پزشکی که خیلی فرسایشی هستن.

[آیلین]

فردا میام همه رو می خونم ...

[E.B.BUTTERFLY]

خدایا شکرت بابت هر نعمتی که دادی، ندادی، دادی پس گرفتی، ندادی میخوای بدی، دادی بعداً میخوای پس بگیری یا ندادی هیچوقت هم نمی‌خوای بدی...🥹

[Gharibe Gomnam]

بعد بار روانی رو خیلی از پزشکا زیاده
اینا با هدف خیلی مهمی وارد این رشته شدن و میخوان جون یه نفر رو نجات بدن ولی یه جاهایی واقعا ممکنه نتونن تحمل کنن
یه پزشکی برامون تعریف میکرد که اینا دوران دانشجوییشون خورده بود به زمان جنگ
اواسط جنگ بود
پزشک کم داشتن دانشجوها نیاز به اموزش داشتن فضای بیمارستان پر از زخمی بود دیگه جا نبود
بعد میگفت ما رو بردن بیمارستان
و واقعا این صحنه خون کف بیمارستان که تو فیلمای دفاع مقدس نشون میدن همونطوری بود
بعد گفت ما سی نفر بودیم
استادمون رفت بالا سر یکی از زخمیایی که کنار راهرو دراز کشیده بود میگفت ما همون لحظه فضای بیمارستانو دیدیم فشارمون افتاد
بعد داشت زخمشو پانسمان می‌کرد تیر خورده بود
و میگفت ما دونه دونه بیهوش می‌شدیم و در نهایت تعریف کرد که یه لحظه برگشتم دیدم هیچکس پشتم نیست همه بیهوش شدن خودمم فشارم افتاده بود ولی بیهوش نشدم دیگه انقدر تکرار شد که به شرایط عادت کردیم
من خودم رفتم میدون تیر بعد وقتی پنج نفر دیگه کنارت شروع به تیراندازی میکنن واقعا حس باحالی نیست
خیلی بلنده عادت کردن به اون شرایط خیلی سخته ولی با تکرار مداومش عادی میشه
هیچکس نمیتونه از اول روزی ۱۳ ساعت درس بخونی ولی با تکرار درس خوندن بهش میرسه و به شرایط عادت میکنه
دارم میگم اینم یه شرایطه مثل بقیه که به مرور ادم نسبت بهش منعطف تر میشه

[زهرا بنده خدا 2]

کاش درس بخونم...

[هبیج]

@Pr.Gh.ir
چیزی که این مدت از رشته پزشکی متوجه شدم اینه که چه آکادمیک چه بالین
باید آدم مرتب منظم و آن تایمی باشی
باید هوشیار و بادقت باشی
مطالعه زیاد و همیشه آپدیت بودن و مقایسه کردن مطالب عملی باهمدیگه
ارتباط و لینک بین مطالب تئوری و عملی

خب پزشکی اینجوری جذابه که توی شرایطی که همه هول شدن تو خونسرد میای از نهایت هوشت استفاده میکنی و راه حل میدی و درست ترین کار رو انجام میدی و اینکه بتونی از هوشت یا علمت استفاده کنی اون حس کمال گرایی رو امضا میکنه حالا این وسط جون یکی رو هم نجات دادی که خیلی خیلی خیلی خفنه