|
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
معرفی به استاد تا چند واحد مجازه این کار رو انجام بدی ؟
برای اینه که یه ترم دیگه اضافی تر نخونی دیگه ؟ ولی چند واحده ؟
JuDi
Danial.al
فارغ-التحصیلان-آلاءmahdi.ek تا اونجایی که من میدونم بعد از قفل نمرات ترم آخر، اگر حداکثر ۶ واحد ( ۲ درس ) مونده باشه، درس یا درس هایی که میخواید رو به آموزش اطلاع میدین، تو گلستان براتون ثبت میکنن
بعد معاون اموزشی دانشکده براتون مشخص میکنه با کدوم استاد میشه معرفی گرفت -
دل بزرگی کن که دل نان آور است
آدمی نان دلش را میخورد... -
Michael Vey
قسمت آخرو دیدم
گفتن بازم ادامه داره یا نه تموم شد؟ -
______ تمومه
نسخه امریکاییش قراره ساخته شه -
Infinitie. A
کروم؟
کروم چیع -
در هر حال حاضر تو ی نقطه ایم که نصفی از من میخواد بمیره و تموم شه این بازی کثیف و نصفی از من همچنان داره جون میکنه
عمیقا فکر نمی‌کردم تو زندگیم ب ی نقطه ای برسم که پر از استرس نگرانی و سر در گمی و از همه بدتر ناتوانی باشم
یعنی عملا مغزم قفل کرده هیچ راهی نیست که بشه شرایطو درست کرد
و روز ب روز داره بدتر میشه و ب نوعی کارد رسیده ب استخوان
با کسی حرف نمی‌زنم چون کاری از کسی برنمیاد و بی فایدس حتی نمیتونم بگم چه اتفاقاتی میفته و افتاده و نتیجش میشه که نزدیک ترین آدم بهم فک میکنه رفتم تو فاز چسناله
متنفرم ازین که همیشه بودم همیشه من کمک کردم همیشه من گوش دادم من مشوق بودم هیچ کدومشون برا من مثل من برا اونا نشدن
من حتی با بدبختی وقت تراپی گرفتم از دکتر مورد علاقم و وقتی فهمیدم تو بیشتر از من نیاز داری دادمش ب تو با اینکه میدونستم حداقل یسال نمیتونم دوباره خودم وقت بگیرم
اینکه همش دنبال مقصرین نه حل مشکل متنفرم
از خودم متنفرم از شما و احساسی که بهم میدین هم متنفرم
نمی‌دونم چرا دارم می‌نویسم و یا حتی چرا اینجا می‌نویسم چون اینم مشکلی و حل نمیکنه ولی دیگه تحمل هیچی ندارم
با کوچکترین چیز استرس تا کله خفم میکنه ولی همش بهم میگین تو؟تو که همیشه ارومی استرس نداری
تو؟تو همیشه از پس خودت براومدی
ازین که اون همه خوبی که من کردمو ندیدی منت چهار تا کاری که وظیفت بود و رو سر من گذاشتی هم خستم
ازین که همیشه مجبورم تو موضع دفاعی باهات حرف بزنم خسته شدم
از همه چی خستم از همه جزئیات مسخره این دنیا -
هوف..
-
-
اونی ک اون خبر دروغو پخش کرد رو زنده میخام
-
اگر خود را خاک ببینی،
همیشه لگدمال خواهی شد
و اگر بدانی که از نور خدایی
حتی در تاریکی خواهی درخشید... -
معجزه ک نمیشه چرا اینجوری میکنم پس
-
همونایی ک حساب کردمو سخت گیرانم حساب کردم میشه یا بدتر
-
ولی چون من پیشیونی ندارم پس بدتره
-
ولی چون من پیشیونی ندارم پس بدتره
-
-
در هر حال حاضر تو ی نقطه ایم که نصفی از من میخواد بمیره و تموم شه این بازی کثیف و نصفی از من همچنان داره جون میکنه
عمیقا فکر نمی‌کردم تو زندگیم ب ی نقطه ای برسم که پر از استرس نگرانی و سر در گمی و از همه بدتر ناتوانی باشم
یعنی عملا مغزم قفل کرده هیچ راهی نیست که بشه شرایطو درست کرد
و روز ب روز داره بدتر میشه و ب نوعی کارد رسیده ب استخوان
با کسی حرف نمی‌زنم چون کاری از کسی برنمیاد و بی فایدس حتی نمیتونم بگم چه اتفاقاتی میفته و افتاده و نتیجش میشه که نزدیک ترین آدم بهم فک میکنه رفتم تو فاز چسناله
متنفرم ازین که همیشه بودم همیشه من کمک کردم همیشه من گوش دادم من مشوق بودم هیچ کدومشون برا من مثل من برا اونا نشدن
من حتی با بدبختی وقت تراپی گرفتم از دکتر مورد علاقم و وقتی فهمیدم تو بیشتر از من نیاز داری دادمش ب تو با اینکه میدونستم حداقل یسال نمیتونم دوباره خودم وقت بگیرم
اینکه همش دنبال مقصرین نه حل مشکل متنفرم
از خودم متنفرم از شما و احساسی که بهم میدین هم متنفرم
نمی‌دونم چرا دارم می‌نویسم و یا حتی چرا اینجا می‌نویسم چون اینم مشکلی و حل نمیکنه ولی دیگه تحمل هیچی ندارم
با کوچکترین چیز استرس تا کله خفم میکنه ولی همش بهم میگین تو؟تو که همیشه ارومی استرس نداری
تو؟تو همیشه از پس خودت براومدی
ازین که اون همه خوبی که من کردمو ندیدی منت چهار تا کاری که وظیفت بود و رو سر من گذاشتی هم خستم
ازین که همیشه مجبورم تو موضع دفاعی باهات حرف بزنم خسته شدم
از همه چی خستم از همه جزئیات مسخره این دنیا
