هرچی تودلته بریز بیرون۶

[99]

زرد است که لبریز حقایق شده است

تلخ است که با درد موافق شده است

شاعر نشدی وگرنه می‌فهمیدی

پاییز بهاری است که عاشق شده است

[99]

دوباره پاییز در راه است
و من انار نیستم
که برسم به دست‌های تو
برگم
پر از اضطراب افتادن

[_silent_]

بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران

کز سنگ ناله (گریه) خیزد روز وداع یاران

هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد

داند که سخت باشد قطع امیدواران

با ساربان بگویید احوال آب چشمم

تا بر شتر نبندد محمل به روز باران

بگذاشتند ما را در دیده آب حسرت

گریان چو در قیامت چشم گناهکاران

ای صبح شب نشینان جانم به طاقت آمد

از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران

چندین که برشمردم از ماجرای عشقت

اندوه دل نگفتم الا یک از هزاران

سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل

بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران

چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت

باقی نمی‌توان گفت الا به غمگساران...

خدانگهدارتون عزیزان...

[بهاره]

روزی دلمان بهر نگاری خوش بود
آن روز کجا رفت و
امروز کجا ماندیم و
آن یار چه شد؟...

[revival]

این شعر،یکی از قشنگترین شعرهایی ک تاحالا خوندم...میتونید کاملشو تو نت بخونید

از اصل‌، دور ماند جهانی به ذوق فرع
ما هم یک آبگینه به خارا زدیم پا

عمری‌ست‌ طعمه‌خوار هجوم ندامتیم
یارب چرا چوموج به دریا زدیم پا

طی شد به وهم عمرچه دنیا چه‌آخرت
زین یک نفس تپش به‌کجاها زدیم پا

چون اشک شمع در قدم عجز داشتیم
لغزیدنی‌که بر همه اعضا زدیم پا

بیدل ز بس سراسراین دشت‌کلفت است
جزگرد برنخاست به هرجا زدیم پا

[آسِمان آبی]

حبس در پیله ی خود شوق پریدن داری

[sheydadb37]

تو سراب موج گندم تو شراب سیب داری
تو سر فریب اری!!!تو سر فریب داری
#فاضل نظری

[mahrokh]

من ندارم سر یاس
با امیدی که مرا حوصله داد

[oooopppssss]

[romisa]

[به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست]**

به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست

نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل
آنچه در سر سویدای بنی‌آدم ازوست

به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست
به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست

زخم خونینم اگر به نشود به باشد
خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست

غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد
ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست

پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست
که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست

سعدیا گر بکند سیل فنا خانهٔ عمر (دل)
دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست

[_silent_]

پروانه را شکایتی از جور شمع نیست
عمریست در هوای تو میسوزم و خوشم.....

[_silent_]

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی
چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است
باز می خندم که خیلی، گرچه می دانی که نیست

شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند
یاس و مریم می گذارم ، توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت، می شود آیا کمی
دستهایم را بگیری ، بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود، با بغض می گویم نرو
پشت پایت اشک می ریزم، در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم، با یاد مهمانی که نیست.......

[_silent_]

چترها را باید بست.
زیر باران باید رفت.
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.
با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت.
دوست را، زیر باران باید دید.
عشق را، زیر باران باید جست.........

[revival]

آسمان بیدل ندانم تا کجا می‌راندم
این فلاخن می‌زند عمریست از دورم به سنگ....

[mahrokh]

خداوند نظری خواست که بیند به جهان صورت خویش
خیمه در آب و گل آدم زد

[sheydadb37]

مولانای جان

[sheydadb37]

در نزن رفته ام از خویش
کسی منزل نیست.....

[مبیناااااا]

%(#bd6b18)[مرا تا دل بود دلبر تو باشی]
%(#784007)["نظامی"]

[مبیناااااا]

%(#7b0ec4)[غم دل با تو نگویم که نداری غم دل]
%(#7b0ec4)[با کسی حال توان گفت که حالی دارد…!]

%(#7b0ec4)[“سعدى”]

[sahel.79]

هر که در عاشقی قدم نزده است
بر دل از خون دیده نم نزده است

او چه داند که چیست حالت عشق
که بر او عشق، تیر غم نزده است......