️
️
اطلاعیه ثبت‌نام ایجاد و ترمیم سابقه تحصیلی
رتبه های تک رقمی کنکور۹۸
-
این پست پاک شده!
-
در جهت جلوگیری از نخوندن و اتلاف وقت و...اینو امتحان کردم خوبه...
رتبه ی پارسالتون رو بنویسید(اعداد ۰ تا نه رو با ورق در بیارید تا کم خط بزنید و...فقط اونا رو جابجا کنید،اگ تخته وایت برد و... دارید ک بهتر) ،هرساعتی ک درس میخونید(n) تا ازش کم کنید،
(مثلا من خودم هرساعت ۲۰ تا کم میکنم،روزی تقریبا میشه ۲۰۰نفر،جا میذارم : |
و هر ساعتی ک خارج از برنامه دارید وقت کشی میکنید و...n دوم،بهش اضافع کنید(مثلا واسه من میشه ده تا)اینطوری دائم تحریک میشم بیشتر بخونم و وقت هدر ندم..
۱۵۰۰ساعت میشه مفید تا عید خوند،هرکی این ۱۵۰۰تا رو بگیره میشه گفت حداقل از بحران رد شده!بعدش میتونه واسه دانشگاه مورد علاقش تلاش کنه
-
خب لازم دونستم با توجه به اتفاقات دیروز یه حرفایی رو اول به خودم،بعد به بقیه(اگه پستو خوندن)بگم
اول اینکه من خودم به شخصه هیچوقت فکر نکردم به رتبه تک رقمی :| حتی الان ک دارم اینو مینویسم خندم گرفته
چون اصلا تلاشم در حد و اندازه یِ این رتبه ها نبوده خب.
ببینید،خود را دستِ کم نگرفتن و امید داشتن یه چیزه،تو هپروت و فضا سیر کردن یه چیز دیگه س!
متاسفانه خیلیا(از جمله خودم)بیشتر مواقع اینارو با هم اشتباه میگیریم.
خب...یه نفر میاد میگه چرا من نتونم رتبه n رقمی بیارم؟! مگه اونی که رتبش فرضا صد شده چی بیشتر از من داره؟!بعد چی؟همین ادم نشسته پای گوشی از صبح میره توی چمیدونم اینستاگرام و تلگرام،همشم بیرونه،خودشم دست کم نمیگیره و همچنان داره میگه من هیچیم کمتر از اونی که رتبش صد شده،نیست!خیلیامون همینطوریم...خیلیامون!(بچه ها منظورم شخص خاصی نیست اینجا بخدا،پس خواهشا کسی به خودش نگیره)
خودمو مثال میزنم،یه روز 10 ساعت خوندم،فرداش 5ساعت،پس فرداش هیچی!!خب این خوندنه فقط به درد خودم میخوره دیگه!نه؟!کنکور شوخی نیست،کاملا جدیهبه این کار نداره که تنبلی کردیم،چمیدونم مشکل داشتیم یا هرچی،یه آزمون میگیره بعدم متناسب با اون تلاشی ک داشتیم یه رتبه میده...
ببینید...با خودمون دروغ نداریم که دیگه؟! با خودمون که تعارف نداریم!
بشینیم فک کنیم،بگیم کجای کاریم؟!بین پونصد هزار داوطلب ما نفر چندمیم؟سنجش که عاشق چش و ابروی ما نیست بیاد یه رتبه خوشگل تقدیممون کنه که،خودمون باید بخونیم،یا بقول یکی از بچه ها خدا ک پسرخالمون نیست...پس خودمون باید تلاش کنیم.
من خودم فک میکردم مگه اون رتبه برتره چیکار میکنه؟خب همین کتابارو میخونه دیگه،حالا ب جای 1دور 2دور میخونه...ولی...وقتی حرفاشونو خوندم فهمیدم کجای کارم خودم.فهمیدم چقد محدود فکر میکردم چقد تلاش نمیکردم واقعا!فرق هست بین کسی که 4ساعت میخوابه و همش در حال تلاشه با منی که 9 ساعت میخوابمو هر وقت حالشو داشتم درس میخونم!خیلیامون اینطوریم دیگه،نه؟!یه مهمونی میذارن ما اولین نفر میریم،یه فیلم پخش میشه ما میریم نگاه میکنیم،خبرای دست اول ک همیشه پیش ماست!یه پست گذاشتم توی همین تاپیک از کسی ک رتبش دو رقمی شده بود،نمیدونم خوندین یا نه ولی میگفت من از اسفند اماده بودم کنکور بدم،کل کتابای تو بازارو واسه درسی مث زیست حل کردم حتی 1بار و 2بار هم نه،بیشتر،اگه تو ازمون فصل 6 سال دوم میومد من 10تا فصل دیگه رو هم مرور میکردم همراش!
اینارو نمیگم که کسی ناامید شه...اصلا...میگم که با خودمون خلوت کنیم و فکر کنیم ب اینکه کجای کاریم...
هیچکس...هیچکس مث خودمون ب فکرمون نیست...بخدا نیست...مثال میزنم:معلم شیمی خودم بم میگفت تو درست خوبه شیمی رو میری تو کنکور 80 میزنی!منم جوگیر میگفتم وقتی معلمم میگه 80 میزنی ینی میزنم دیگه یا کلاس ریاضی رفته بودم جلسه اول استادِ اومد چند تا سوال پرسید جواب دادم گفت تو حتما قبول میشیالان من عایا شیمی 80 زدم؟نه!عایا قبول شدم؟نهاینارو گفتم ک بگم به حرف این و اون نیست،به تلاش خودمونه(100بار گفتم اینو ولی کو گوش شنوا؟خودمو میگما،باز از فردا میرم 9 ساعت میخوابم عین خرس)درصد 80 زدن هم بعید نیست،نمیگم نمیشه،میشه اما به شرط تلاشِ خیلی زیاد!
یا دی ماه ک میشه میریم تو نت میزنیم"کسی هست از دی خونده باشه و رتبش زیر صد شده باشه؟"بعد چند تا سایتو میخونیم چند نفرم پیدا میکنیم که از دی خوندن و قبول شدن.خیالمون راحت میشه ک اگ از الان بخونیمم قبول میشیم.یا بهمن ک میشه میایم میگیم رستگار رحمانی از بهمن شرو کرد رتبش یک شد پس منم میشمبابا،رستگار رحمانی قبلا رتبه برتر رشته ریاضی بوده!ینی عمومیاش و ریاضی فیزیک و شیمی ش فووول بوده!!!یه مرور میکرده کافی بوده براش!بعد ما چی؟!همچنان ول میچرخیم تو نت و منتظر بهمن ماهیم ک بیاد و مارو به رتبه 1 برسونهیا میریم تو انجمنای دیگه میخونیم"پزشکی فقط و فقط در 1ماه،در دو هفته:///"اونی ک میاد میگه توی یه ماه پزشکی قبول شدم مطمئن باشین قبلا خوب خونده!مطمئن باشین پایه ش خوب بوده،قبلا خونده که الان توی یه ماه همه چیو میتونه جمع و جور کنه...یه نفر چند روز پیش تو سایت کانون گفته بود شیمی ازمونو تو 4ساعت خوندم 78 درصد شدم،عایا از صفر خونده؟نه!سال های قبل،یا چمیدونم تابستون،براش وقت گذاشته،تست زده،که الان میتونه توی 4ساعت خوندن بره 78 بزنه!پس حواسمون به این موارد باشه:)
اینارو نگفتم ک بگم کسی نمیتونه از اینجا تک رقمی و دورقمی بیاره،اتفاقا اینجا کسی هست که اگه یکم بیشتر تلاش کنه میاره،این حرف چند نفر دیگه م هست،اگههه تلاش کنه اگه نه ک هیچی
+حرفایی که گفتم همش یادآوری بود،همونطوری که گفتم،اول اینارو به خودم میگم بعد اونی که داره پستو میخونه،پس با یه حالت نصیحت طور نخونیدش،چون خودم خوشم نمیاد کسی نصیحتم کنه و میدونم که بقیه هم همینطورن:)درضمن از الان توی هر سطحی که باشیم میتونیم با تلاش به رتبه ای که میخوایم برسیم،نه با روپردازی و ...!همین.ریپلای هم نکنید لطفا:)
بقول شهاب اناری:اگر تلاشگریم موفق باشیم
-
پدر و پسری داشتند در کوه قدم میزدند که ناگهان پای پسر به سنگی گیر کرد
به زمین افتاد و داد کشید : آی ی ی ی!
صدایی از دور دست آمد : آی ی ی ی!
پسرک با کنجکاوی فریاد زد : کی هستی؟
پاسخ شنید : کی هستی؟
پسرک خشمگین شد و فریاد زد : ترسو!
باز پاسخ شنید : ترسو!
پسرک با تعجب از پدرش پرسید : چه خبر است؟
پدر لبخندی زد و گفت : پسرم خوب توجه کن….
و بعد با صدای بلند فریاد زد : تو یک قهرمان هستی!
صدا پاسخ داد : تو یک قهرمان هستی!
پسرک باز بیشتر تعجب کرد.
پدرش توضیح داد : راستش داستان این صدا از این قرار است که
مردم میگویند که این انعکاس کوه است ولی این در حقیقت انعکاس زندگی است.
هر چیزی که بگویی یا انجام دهی ، زندگی عینا به تو جواب میدهد
اگر عشق را بخواهی، عشق بیشتری در قلب بوجود می آید
و اگر به دنبال موفقیت باشی، آن را حتما بدست خواهی آورد.
هر چیزی را که بخواهی ، زندگی همان را به تو خواهد داد!
-
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:)revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه -
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه@sarab در رتبه های تک رقمی کنکور۹۸ گفته است:
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمهارههههه منم موافقم revival من هر وقت انرژیم کم میشه میام این تاپیک و پست های شما رو میخونم خیلیاااااا مث منن تورو خدا این آخریش نباشه چون خیلی ها با خوندن حرفای شما انگیزه میگیرن واسه ادامه ی این راه،حدا اقل آخر هر ماه یه پست بزارین اینجا که کل ماه بعدیمون با حرفاتون شارژ بشه
-
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمهromisa در رتبه های تک رقمی کنکور۹۸ گفته است:
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه
واقعا وچقدر من از اینا اسکرین دارم
وکلی وهمیشه مرورشون می کنم -
این ی اصل فراگیر شده ک؛
دانش اموز کنکوری تابستان فک میکنه رتبه ی یکه!پاییز ک میرسه میگه حالا یک که نشد ولی تهرانو میارم!زمستون میگ از الان میخونم خوب شهر خودمو میارم!عید ک میشه میگ؛مهم رشته ایه ک دوس دارم حالا هرشهری ک باشه،و تیرماه فقط گریه و بغض و افسوس!کنکور رو ک داد اگ تجربی باشه باز این چرخه رو تکرار میکنه : |
اصلا خودتون نگاه کنید،تاپیک های این روزا همش دانشگاه های خوب و رتبه های خوبه،تاپیکهای عید همش میشه؛
از الان شروع کنم میرسم؟!
ما میخواییم تیرماه رو الان ببینیم...ک تا چشم بهم بزنیم البته میرسه.
انجمن واسه امثال ما کنکوریا ک از صبح تا شب توی ی اتاقن با ی مشت شی بی جان میگذرونن خیلی خوبه به نظرم اما با شرط مدیریت شدنش!
خدافظی فایده نداره نه به این معنی ک ارادش نباشه یا فک کنی ضعیفی،نه اصلا،طبیعیه ادم نیاز داشته باشه به حرف زدن با کساایی ک موقعیت خودشو دارن،و واسه ما کنکوریایِ محروم از مهمانی و...این خلع رو پر کنه
اما خب عکسش هم،یعنی زیاد بودن اینجا هم میتونه ویران کننده باشه!
در این راستا نظرتون چیه
دو تایم نیم ساعتی،توی روز مشخص کنید،واسه اومدن به تودلی و...
خوبیش اینه سرتایم میاییم،مدیریت میشه،همه هست اونوقت و شادترم هست.
...اگ دوست دارید جز این گروه باشید ک سر تایم خاص بیایم باهم،حظورتون رو فقط با پیشنهاد دو تایم نیم ساعته
(مثلا یک تا یک و نیم)و(یازده و نیم تا دوازده شب)مشخص اعلام کنید،وگرنه حرفای دیگ مثل نصیحت کردن و ...واسه خودتون نگه دارید مرسیتایمی ک بیشترین لایک رو خورد اونو انتخاب میکنیم!،پست تایمی رو لایک کنید ک بیشتر موافقشید نه مثلا این همیشه لایکم کرده لایکش کنم😐 -
کلاس پنجم بودم،معلم ورزش اومد پا تخته نوشت؛
«قلعه گیری چیست؟»
هرکی جواب داد تو برگه بنویسه بهم بده،هرکلاسی ده نفری بلد بودن،همه رفتیم توی نمازخونه،ی ردیف شطرنج چید،گفت همزمان با همتون بازی میکنم هرکی ازم ببره میفرستمش مسابقات شطرنج...من شطرنجم خیلی خوب بود (اینو بعدا فهمیدم!!!!)چند دقیقه نگذشت بردمش...واسه مسابقات صبح باید ی آدرسی میبودم،مسابقات شروع شد...
گفتن این لباس زرد ک افتادی باش چند دوره قهرمانه! روبه روم ک نشست
گفت؛
ببین به تعداد حاصل ضرب خانه های این شطرنج من تکنیک بلدم!!!دوس داری با چه روشی ببرمت؟ناپلئونی بزنم بت خوبه؟!کم وقتم هم میگیری اینطوری...
کپ کرده بودم،من ی پسربچه ی ساده و تنها از ی مدرسه ابتدایی نابود ک حتی معلمم بام نبود!!،و حتی شطرنجم کسی یادم نداده بود(خوندم قبلا نگاه دست این و اون کرده بودم بچگی)،اون فقط قبل مسابقه دونفر ک بهشون میگ استاد کنارش بودن و دائم داشتن حرف میزدن باش،ازدم اونجا میشناختنش آقای فلانی و...
پیش خودم میگفتم نگاه ببین چندتا فقط استاد داره،این همه تکنیک ک میگ،این همه دوره مسابقات و هزار چیز دیگ،تو حتی....
من باختم به طرز وحشتناکی...
شب اومدم خونه حتی بدون هیچ حس ناراحت کننده ای چون تفکرم این بود اون حقش بود!!!
من باختم نه واسه اینکه اون بهتر بود
نه،چون بهم القا کردن«تو محکومی به باخت»...
بعدها فهمیدن فن ناپلونی همونی بود ک من به معلم ورزشم زده بودم و ازش بردم !! اما فقط اسمشو نمیدونستم!الانم وضع همینه،ی عده دائم از کلاس و مشاورهای انچنانی و تکنیک های فلان و...واست میگن...
درحالیکه چه کشکی چه آشی!ی سری فرعیات ک خودت اگ خوب بخونی به هزاران برابرش میرسی!(ک قبلا توی ی پست همینجا توضیحش دادم کامل)
نذار الکی محکومت کنن ،جایگاتو بگیرن!الکی نکش کنار...
و حقیقت اینه ازشون برتری،باهوش تری،با استعدادتری،پس جون هرکی دوس داری بهونه الکی نیار،بزرگشون نکن،خودتو ببین،چرا ببازی؟!
چون اونا فک میکنن برندن و تو بازنده؟!و تلاش نکرده کنار میکشی!همین؟!
میشینه رو کتاب اما با حالت رخوت،لم داده،خواب آلود،با تفکر شکست...
هروقت با تموم توانت وارد شدی،میفهمی کسی نمیتونه جلوتو بگیره...زندگی بعضیا مثل نمودار های تابع نماییه،ی قسمتی دائم زیرن یه دفعه میان بالا...وقتی نمودار میاد بالا ک از x=0 میگذره!یعنی وقعتیکه درونشو مثل صفر خالی کرد از هوس،تنبلی خواب سستی و...!
بشین آروم منطقی فک کن،حساب کن کجای‌راهی،چقدر مونده چقدر اومدی،چقدر خطا داشتی و... وبرنامه بچین واسه موفقیتت!
ی ماشینو میشه تایجایی هول داد اما اگ بخواد مسافت طولانی رو بره باید موتورشو روشن کنه...ژن خودتنظیمگرتو فعال کن!هرشب خودتو چک کن کجای مسیری،
'خودت بمب انگیزه ی خودت باش'
و رو پات وایسا!
اگ تنهایی از تنهایی نترس،هرکسی ی قسمتی از زندگیشو باید تنها بره،راهشو جدا کنه و درگیر احساس نشه،مثل یه بچه اهوی وحشت زده نباش ک دائم دنبال پناهگاهه،مثل ی پلنگ باش ک آروم ،حتی توی سخت ترین ، سردترین و طوفانی ترین شبا، سیاهی ها رو میشکافه و به نوک قله فک میکنه...
به امید موفقت هممون:)
