️
️
رتبه های تک رقمی کنکور۹۸
-
پدر و پسری داشتند در کوه قدم میزدند که ناگهان پای پسر به سنگی گیر کرد
به زمین افتاد و داد کشید : آی ی ی ی!
صدایی از دور دست آمد : آی ی ی ی!
پسرک با کنجکاوی فریاد زد : کی هستی؟
پاسخ شنید : کی هستی؟
پسرک خشمگین شد و فریاد زد : ترسو!
باز پاسخ شنید : ترسو!
پسرک با تعجب از پدرش پرسید : چه خبر است؟
پدر لبخندی زد و گفت : پسرم خوب توجه کن….
و بعد با صدای بلند فریاد زد : تو یک قهرمان هستی!
صدا پاسخ داد : تو یک قهرمان هستی!
پسرک باز بیشتر تعجب کرد.
پدرش توضیح داد : راستش داستان این صدا از این قرار است که
مردم میگویند که این انعکاس کوه است ولی این در حقیقت انعکاس زندگی است.
هر چیزی که بگویی یا انجام دهی ، زندگی عینا به تو جواب میدهد
اگر عشق را بخواهی، عشق بیشتری در قلب بوجود می آید
و اگر به دنبال موفقیت باشی، آن را حتما بدست خواهی آورد.
هر چیزی را که بخواهی ، زندگی همان را به تو خواهد داد!
-
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:) -
(آخرین پستی ک توی این تاپیک میذارم بعد از این دیگ عملم درمورد حرفام قضاوت کنه...)
زندگی گردش روز نیست ک پایان شب سیاه، سفیید باشه همیشه!
پایان شبهای سیاه واسه کسایی ک تلاش نمیکنن سپید شه،سیاه میمونه!
دنیا پر از ادمای تا اخر باخته!
فقط توی ادبیات خواستن توانستنه!همه خواستار کمالاتان اما مگ چند نفر حاضرن سختی رسیدن بهشو بکشن!!!
کلمات بازین،حقایق در سکوتن!!!
اینکه کسی نیست ک راه و چاه رو بهت نشون بده دلیل ایستادن نیست!بهونه ساختنه!وقتی میشینی پای حرف ی عده ک کسی نبود بهمون بگه فلان و....درحالیکه وقتی نگاه میکنی ی عده با شرایط بدتر از همون موفق شدن
فرق هست بین کسیکه دائم حواسش به چاه ها هست،با کسیکه سوت میزنه بیخیال میره!و همچنین با کسیکه شیرجه میره توی هر چاه ک میبینه!
1و نیم کیلوگرم مغز،یعنی مورچه ک نیستی دائم ازمون و خطا کنی!
واسه موفقیت مهمتر از وسایل ،خود فرده!تیتراژ چندصدهزاری کتابای کنکوری اما مگ چندنفر ازش استفاده میکنن،اما نمی فهمه ک سختی نکشیدن در نهایت سختیش بیشتره!
سختی کشیدن مثل همون انرژی فعالسازی واکنشه!اولش سخته به اوج ک رسید میای توی سراشیبی ولی سختیه سختی نکشیدن با شیب ملائم دائم زیاد میشه...گاها ما خیلی چیزا را واسه خودمون بزرگ میکنیم الکی!
اینکه مثلا یک میخوابی شیش پا میشی سرت درد میکنه چشمت میسوزه و...این همه سروصدا نداره!کجا تا حالا سختی مونده ک این بمونه .خب بسوزن تو باید راه خودتو بری...گاهی تموم احساسات بهت هجوم میارن میخوان بزنن فتحت کنن ویرانت کنن،باید یجایی سرتو بگیری بالا تسلیم نشی حتی اگ ی سیلی محکم بخوری،اینطوری تموم میشه وگرنه دائم مثل ی اونگ میاد نابودت میکنه میره و بازم...
کنکور ی نیم قدم بین بی نهایت قدم های ادمه،ی روزی وسط تموم خنده هات،غم هات،دوست داشتنات ،خانوادت و...یکی میاد میگه؛هی عمو همه چی رو رها کنی باید با ما بیای!
عه مگ میشه من این همه تا حالا...
اونروز مثل نتیجه کنکور نیست ،اگ ببازی یه باخت ابدیه،اونوقت اگ فقط ی منظوره کار کرده باشی توی دنیا تموم تلاش های عمرت پوچ و بی معنیه!مثل گل بازیه بچه ها میشه!
ی عده ک زدن کوچه علی چپ،مثل همین کنکور ی دفعه غافلگیر میشن،ی عده دائم خنده های لباشون خشک میشه رو لبشون و شبا با ی درد و اخرش از ترس سرشونو میکنن زیر پتو و میگن بخوابیم فک نکن تا فردا فعلا...
اما ی عده کمی هستن ک آروم و شاد واقعین!نه فقط ی لبخند حاصل انقباض ماهیچه،ی ارامش درونی
"لاخوف علیهم و لاهم یحزنون"
پس معلوم کن هدفتو ک واسه چی و کی داری تلاش میکنی،درس میخونی و...وگرنه به این سوال برمیخوری ک؛آخرش که چی!!!
اما وقتی معلوم شد آروم میشی،قویتر از همیشه چون ی بی نهایت قدرت پشتته ک به هرچیزی تواناست! و دیگ از تلاش وای نمیسی!
واسه آرامش خودت،اطرافیانت،مردم تلاش کن...و آسایش و شادی واسشون بیار:) تو واسه هدف بزرگی خلق شدی،الکی بازی نکن،از تعلل بیا بیرون،تصمیم بگیر،و تا اخر متوقف نشو!
اگ عمری باشه چه بخوای چه نخوای طی میشه،اما دست خودته ک بعد این مدت توی تموم عمرت بدرخشه یا مثل ی لکه ننگ دائم بخوای فراموشش کنی...
تصمیم های همین امروزت روی سالهای زتدگی خودت و بقیه تاثیر میذاره،حس کن بچه نیستی هیجانی تصمیم نگیر...
آخر این قصه رو خوب بساز و ی پله پرش کن واسه خودت:)
ماها برگ توی طوفان نیستیم ک به هرطرف باد بیاد کشیده شیم!اگ خودت تصمیم بگیری و پاش بمونی!و مسلما خدا بی نهایت کمک میکنه چرا ک این وعده خودشه...
ب امید موفقیت تک تک شما:)revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه -
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه@sarab در رتبه های تک رقمی کنکور۹۸ گفته است:
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمهارههههه منم موافقم revival من هر وقت انرژیم کم میشه میام این تاپیک و پست های شما رو میخونم خیلیاااااا مث منن تورو خدا این آخریش نباشه چون خیلی ها با خوندن حرفای شما انگیزه میگیرن واسه ادامه ی این راه،حدا اقل آخر هر ماه یه پست بزارین اینجا که کل ماه بعدیمون با حرفاتون شارژ بشه
-
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمهromisa در رتبه های تک رقمی کنکور۹۸ گفته است:
revival
این تاپیک نباید بخوابه .....
باید همیشه فعال و بیدار باشه .......
حتی که شده یه نفر که بخواد با حرفای شما تغییر کنه یا شروع کنه به درس خوندن .....
نذارید این تاپیک بخوابه لطفا ....
حتی شده هفته ای یا ماهی یه پست بذارید اگه وقتتون کمه
واقعا وچقدر من از اینا اسکرین دارم
وکلی وهمیشه مرورشون می کنم -
این ی اصل فراگیر شده ک؛
دانش اموز کنکوری تابستان فک میکنه رتبه ی یکه!پاییز ک میرسه میگه حالا یک که نشد ولی تهرانو میارم!زمستون میگ از الان میخونم خوب شهر خودمو میارم!عید ک میشه میگ؛مهم رشته ایه ک دوس دارم حالا هرشهری ک باشه،و تیرماه فقط گریه و بغض و افسوس!کنکور رو ک داد اگ تجربی باشه باز این چرخه رو تکرار میکنه : |
اصلا خودتون نگاه کنید،تاپیک های این روزا همش دانشگاه های خوب و رتبه های خوبه،تاپیکهای عید همش میشه؛
از الان شروع کنم میرسم؟!
ما میخواییم تیرماه رو الان ببینیم...ک تا چشم بهم بزنیم البته میرسه.
انجمن واسه امثال ما کنکوریا ک از صبح تا شب توی ی اتاقن با ی مشت شی بی جان میگذرونن خیلی خوبه به نظرم اما با شرط مدیریت شدنش!
خدافظی فایده نداره نه به این معنی ک ارادش نباشه یا فک کنی ضعیفی،نه اصلا،طبیعیه ادم نیاز داشته باشه به حرف زدن با کساایی ک موقعیت خودشو دارن،و واسه ما کنکوریایِ محروم از مهمانی و...این خلع رو پر کنه
اما خب عکسش هم،یعنی زیاد بودن اینجا هم میتونه ویران کننده باشه!
در این راستا نظرتون چیه
دو تایم نیم ساعتی،توی روز مشخص کنید،واسه اومدن به تودلی و...
خوبیش اینه سرتایم میاییم،مدیریت میشه،همه هست اونوقت و شادترم هست.
...اگ دوست دارید جز این گروه باشید ک سر تایم خاص بیایم باهم،حظورتون رو فقط با پیشنهاد دو تایم نیم ساعته
(مثلا یک تا یک و نیم)و(یازده و نیم تا دوازده شب)مشخص اعلام کنید،وگرنه حرفای دیگ مثل نصیحت کردن و ...واسه خودتون نگه دارید مرسیتایمی ک بیشترین لایک رو خورد اونو انتخاب میکنیم!،پست تایمی رو لایک کنید ک بیشتر موافقشید نه مثلا این همیشه لایکم کرده لایکش کنم😐 -
کلاس پنجم بودم،معلم ورزش اومد پا تخته نوشت؛
«قلعه گیری چیست؟»
هرکی جواب داد تو برگه بنویسه بهم بده،هرکلاسی ده نفری بلد بودن،همه رفتیم توی نمازخونه،ی ردیف شطرنج چید،گفت همزمان با همتون بازی میکنم هرکی ازم ببره میفرستمش مسابقات شطرنج...من شطرنجم خیلی خوب بود (اینو بعدا فهمیدم!!!!)چند دقیقه نگذشت بردمش...واسه مسابقات صبح باید ی آدرسی میبودم،مسابقات شروع شد...
گفتن این لباس زرد ک افتادی باش چند دوره قهرمانه! روبه روم ک نشست
گفت؛
ببین به تعداد حاصل ضرب خانه های این شطرنج من تکنیک بلدم!!!دوس داری با چه روشی ببرمت؟ناپلئونی بزنم بت خوبه؟!کم وقتم هم میگیری اینطوری...
کپ کرده بودم،من ی پسربچه ی ساده و تنها از ی مدرسه ابتدایی نابود ک حتی معلمم بام نبود!!،و حتی شطرنجم کسی یادم نداده بود(خوندم قبلا نگاه دست این و اون کرده بودم بچگی)،اون فقط قبل مسابقه دونفر ک بهشون میگ استاد کنارش بودن و دائم داشتن حرف میزدن باش،ازدم اونجا میشناختنش آقای فلانی و...
پیش خودم میگفتم نگاه ببین چندتا فقط استاد داره،این همه تکنیک ک میگ،این همه دوره مسابقات و هزار چیز دیگ،تو حتی....
من باختم به طرز وحشتناکی...
شب اومدم خونه حتی بدون هیچ حس ناراحت کننده ای چون تفکرم این بود اون حقش بود!!!
من باختم نه واسه اینکه اون بهتر بود
نه،چون بهم القا کردن«تو محکومی به باخت»...
بعدها فهمیدن فن ناپلونی همونی بود ک من به معلم ورزشم زده بودم و ازش بردم !! اما فقط اسمشو نمیدونستم!الانم وضع همینه،ی عده دائم از کلاس و مشاورهای انچنانی و تکنیک های فلان و...واست میگن...
درحالیکه چه کشکی چه آشی!ی سری فرعیات ک خودت اگ خوب بخونی به هزاران برابرش میرسی!(ک قبلا توی ی پست همینجا توضیحش دادم کامل)
نذار الکی محکومت کنن ،جایگاتو بگیرن!الکی نکش کنار...
و حقیقت اینه ازشون برتری،باهوش تری،با استعدادتری،پس جون هرکی دوس داری بهونه الکی نیار،بزرگشون نکن،خودتو ببین،چرا ببازی؟!
چون اونا فک میکنن برندن و تو بازنده؟!و تلاش نکرده کنار میکشی!همین؟!
میشینه رو کتاب اما با حالت رخوت،لم داده،خواب آلود،با تفکر شکست...
هروقت با تموم توانت وارد شدی،میفهمی کسی نمیتونه جلوتو بگیره...زندگی بعضیا مثل نمودار های تابع نماییه،ی قسمتی دائم زیرن یه دفعه میان بالا...وقتی نمودار میاد بالا ک از x=0 میگذره!یعنی وقعتیکه درونشو مثل صفر خالی کرد از هوس،تنبلی خواب سستی و...!
بشین آروم منطقی فک کن،حساب کن کجای‌راهی،چقدر مونده چقدر اومدی،چقدر خطا داشتی و... وبرنامه بچین واسه موفقیتت!
ی ماشینو میشه تایجایی هول داد اما اگ بخواد مسافت طولانی رو بره باید موتورشو روشن کنه...ژن خودتنظیمگرتو فعال کن!هرشب خودتو چک کن کجای مسیری،
'خودت بمب انگیزه ی خودت باش'
و رو پات وایسا!
اگ تنهایی از تنهایی نترس،هرکسی ی قسمتی از زندگیشو باید تنها بره،راهشو جدا کنه و درگیر احساس نشه،مثل یه بچه اهوی وحشت زده نباش ک دائم دنبال پناهگاهه،مثل ی پلنگ باش ک آروم ،حتی توی سخت ترین ، سردترین و طوفانی ترین شبا، سیاهی ها رو میشکافه و به نوک قله فک میکنه...
به امید موفقت هممون:) -
یعنی بدترین وضع کنکورو داریم امسال ما نظام قدیما
از ی طرف سهمیمون برحسب جمعیته(کمتره)و فارغای رشته های دیگ مثل ریاضی(مهندسیاشون و..) و ...میفتن باما،تموم پیر!های کنکور ؛طرف هفت هشت سال کنکور داده و الان میدونه اخرین فرصتشه،میفتن با ما،تاثیر قطعی معدل و...از ی طرف نمیشه امید ب کنکور مجدد بست با این همه تغییر کتاب.
باید از بین این همه غول ک افتادن بین ما نظام قدیما اومد بالا،و تک شد،کار سختیه اما نشد نی،
#باید متفاوت از دیروز زندگی کرد و گذشته رو تکرار نکرد و برای یبارم شده تموم قد مقابل خودمون وایسیم
ب‌قول بیدل
بحرتوفان جوشی وپرواز شوخی موج‌تست
مانده‌ای‌افسرده ولب‌خشک چون‌ساحل چرا -
کلاس پنجم بودم،معلم ورزش اومد پا تخته نوشت؛
«قلعه گیری چیست؟»
هرکی جواب داد تو برگه بنویسه بهم بده،هرکلاسی ده نفری بلد بودن،همه رفتیم توی نمازخونه،ی ردیف شطرنج چید،گفت همزمان با همتون بازی میکنم هرکی ازم ببره میفرستمش مسابقات شطرنج...من شطرنجم خیلی خوب بود (اینو بعدا فهمیدم!!!!)چند دقیقه نگذشت بردمش...واسه مسابقات صبح باید ی آدرسی میبودم،مسابقات شروع شد...
گفتن این لباس زرد ک افتادی باش چند دوره قهرمانه! روبه روم ک نشست
گفت؛
ببین به تعداد حاصل ضرب خانه های این شطرنج من تکنیک بلدم!!!دوس داری با چه روشی ببرمت؟ناپلئونی بزنم بت خوبه؟!کم وقتم هم میگیری اینطوری...
کپ کرده بودم،من ی پسربچه ی ساده و تنها از ی مدرسه ابتدایی نابود ک حتی معلمم بام نبود!!،و حتی شطرنجم کسی یادم نداده بود(خوندم قبلا نگاه دست این و اون کرده بودم بچگی)،اون فقط قبل مسابقه دونفر ک بهشون میگ استاد کنارش بودن و دائم داشتن حرف میزدن باش،ازدم اونجا میشناختنش آقای فلانی و...
پیش خودم میگفتم نگاه ببین چندتا فقط استاد داره،این همه تکنیک ک میگ،این همه دوره مسابقات و هزار چیز دیگ،تو حتی....
من باختم به طرز وحشتناکی...
شب اومدم خونه حتی بدون هیچ حس ناراحت کننده ای چون تفکرم این بود اون حقش بود!!!
من باختم نه واسه اینکه اون بهتر بود
نه،چون بهم القا کردن«تو محکومی به باخت»...
بعدها فهمیدن فن ناپلونی همونی بود ک من به معلم ورزشم زده بودم و ازش بردم !! اما فقط اسمشو نمیدونستم!الانم وضع همینه،ی عده دائم از کلاس و مشاورهای انچنانی و تکنیک های فلان و...واست میگن...
درحالیکه چه کشکی چه آشی!ی سری فرعیات ک خودت اگ خوب بخونی به هزاران برابرش میرسی!(ک قبلا توی ی پست همینجا توضیحش دادم کامل)
نذار الکی محکومت کنن ،جایگاتو بگیرن!الکی نکش کنار...
و حقیقت اینه ازشون برتری،باهوش تری،با استعدادتری،پس جون هرکی دوس داری بهونه الکی نیار،بزرگشون نکن،خودتو ببین،چرا ببازی؟!
چون اونا فک میکنن برندن و تو بازنده؟!و تلاش نکرده کنار میکشی!همین؟!
میشینه رو کتاب اما با حالت رخوت،لم داده،خواب آلود،با تفکر شکست...
هروقت با تموم توانت وارد شدی،میفهمی کسی نمیتونه جلوتو بگیره...زندگی بعضیا مثل نمودار های تابع نماییه،ی قسمتی دائم زیرن یه دفعه میان بالا...وقتی نمودار میاد بالا ک از x=0 میگذره!یعنی وقعتیکه درونشو مثل صفر خالی کرد از هوس،تنبلی خواب سستی و...!
بشین آروم منطقی فک کن،حساب کن کجای‌راهی،چقدر مونده چقدر اومدی،چقدر خطا داشتی و... وبرنامه بچین واسه موفقیتت!
ی ماشینو میشه تایجایی هول داد اما اگ بخواد مسافت طولانی رو بره باید موتورشو روشن کنه...ژن خودتنظیمگرتو فعال کن!هرشب خودتو چک کن کجای مسیری،
'خودت بمب انگیزه ی خودت باش'
و رو پات وایسا!
اگ تنهایی از تنهایی نترس،هرکسی ی قسمتی از زندگیشو باید تنها بره،راهشو جدا کنه و درگیر احساس نشه،مثل یه بچه اهوی وحشت زده نباش ک دائم دنبال پناهگاهه،مثل ی پلنگ باش ک آروم ،حتی توی سخت ترین ، سردترین و طوفانی ترین شبا، سیاهی ها رو میشکافه و به نوک قله فک میکنه...
به امید موفقت هممون:)revival
بسیار عالی -
face_with_cold_sweat:
[0_1544191967880_#خودت!.3gp](در حال بارگذاری 100%) : -
face_with_cold_sweat:
[0_1544191967880_#خودت!.3gp](در حال بارگذاری 100%) :فاطمه ـ بوشهر فاطمه جان بارکذاری کامل نشده
