-
شعردانه
-
%(#e01df2)[تو مرا آزردی ...]
%(#e01df2)[که خودم کوچ کنم از شهرت ،]
%(#e01df2)[تو خیالت راحت !]
%(#e01df2)[میروم از قلبت ،]
%(#e01df2)[میشوم دورترین خاطره در شبهایت]
%(#e01df2)[تو به من میخندی !]
%(#e01df2)[و به خود میگویی: باز می آید و میسوزد از این عشق ولی...]
%(#e01df2)[برنمی گردم ، نه !]
%(#e01df2)[میروم آنجا که دلی بهر دلی] %(#f21d1d)[ تب] %(#e01df2)[دارد ...]
%(#f21d1d)[عشق] %(#e01df2)[زیباست و حرمت دارد ...]%(#48f21d)[#سهراب- سپهری]
-
عشق
خاطره یی ست به انتظار حدوث و تجدد نشستهچرا که آنان اکنون هردو خفته اند
در این سوی بستر
مردی
وزنی
در آنسوی
تند بادی بر درگاه و
تند باری بر بام
مردی و زنی خفته
ودر انتظار تکرار و حدوث
عشقی خسته
-
با گیاه بیابانم
خویشی و پیوندی نیستخود اگر چه درد رستن و ریشه کردن
با من است
وهراس بی بار و بری
ودرین گلخن مغموم
پا در جای
چنانم
که مازوی پیر
بندی دره ی تنگ
وریشه های فولادم
در ظلمت سنگ
مقصدی بی رحمانه را
جاودانه در سفرند!
-
%(#fa84e8)[درد بی درمان شنیدی؟]
%(#fa84e8)[حال من یعنی همین]
%(#fa84e8)[بی تو بودن درد دارد]
%(#fa84e8)[می زند من را زمین]
%(#fa84e8)[می زند بی تو مرا]
%(#fa84e8)[این خاطراتت روز و شب]
%(#fa84e8)[درد پیگیر من است]
%(#fa84e8)[صعب العلاج یعنی همین. . . .]%(#ff5900)[#فریدون-مشیری]
-
%(#b62ffa)[صبح امروز کسی گفت به من:]
%(#b62ffa)[تو چقدر تنهایی ...]
%(#b62ffa)[گفتمش در پاسخ ...]
%(#b62ffa)[تو چقدر حساسی ...]
%(#b62ffa)[تن من گر تنهاست...]
%(#b62ffa)[دل من با دلهاست...]
%(#b62ffa)[دوستانی دارم]
%(#b62ffa)[بهتر از برگ درخت]
%(#b62ffa)[که دعایم گویند و دعاشان گویم...]
%(#b62ffa)[یادشان دردل من ...]
%(#b62ffa)[قلبشان منزل من…...]
%(#b62ffa)[صافى آب مرا يادتو انداخت]%(#ff00d9)[...رفیق....]
%(#b62ffa)[تو دلت ]%(#51e33b)[سبز....]
%(#b62ffa)[لبت ]%(#ff0000)[سرخ...]
%(#b62ffa)[چراغت] %(#ffea00)[روشن...]
%(#b62ffa)[چرخ روزيت هميشه چرخان...]
%(#b62ffa)[نفست داغ...]
%(#b62ffa)[تنت گرم...]
%(#b62ffa)[دعايت با من...]
%(#faa54b)[#سهراب -سپهري]
-
زادن من سفر و عشق تو باشد زادم
تو چه حسنی که منت عاشق مادرزادم
گردش چشم تو با من چه طلسمی انداخت
که در این دایره چرخ کبود افتادمیک نگاه توام از نقد دو عالم بس بود
یک نظر دیدم و تاوان دو عالم دادم
من اگر رشته پیمان تو بستم ز ازل
پای پیمان تو هم تا به ابد استادم
شهریارا چه غمم هست که چون خواجه خویش
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
شهریار جان -
این پست پاک شده!
-
یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست
سجده ای زد بر لب در گاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او
گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای
جام لیلا را به دستم داده ای
واندر این بازی شکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم میزنی
دردم از لیلاست آنم میزنی
خسته ام زین عشق دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن
مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو ولیلای تو من نیستم
گفت ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم
سالها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی
عشق لیلا در دلت انداختم
قمار عشق را یکجا باختم
کردمت آواره صحرا نشد
گفتم عاقل میشوی اما نشد
سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت
روز وشب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سر میزنی
در حریم خانه ام در میزنی
حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود
مرد راهش باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنمپ ن:این شعرو عجیب دوسش دارم
-
%(#ff00ae)[هرچه بیشتر فکر می کنم]
%(#ff00ae)[کمتر به یاد می آورم خودم را]
%(#ff00ae)[پیش از عاشقت بودن]
%(#ff00ae)[الان دقیقا کیستم ؟]
%(#ff00ae)[ته مانده ای از خودم]
%(#ff00ae)[یا تمام تو ؟!]
