هرچی تودلته بریز بیرون۶

[امیرمحمد یوسفوند]

بخشش از بزرگان است...
ولی دیگران بزرگ کرده اند...

[Dr-eam]

هعی مردیم از خوشی

[مهدیه بانو]

Dr-eam

[مهدیه بانو]

Dr-eam نابود شدیم

[مهدیه بانو]

قانون پناهگاه

کوهنوردان کوه‌های آلپ با رسیدن به نیمه‌ی راه، در استراحتگاهی در آن‌جا استراحت می‌کنند.
آنان اگر صبح زود کوه‌نوردی را شروع کنند، موقع ناهار به همان استراحتگاه می‌رسند.
صاحب آن استراحتگاه طی سالیان متوجه شده که اتفاق جالبی رخ می‌دهد:
وقتی کوه‌نوردان وارد استراحتگاه می‌شوند و گرمای آتش را حس می‌کنند و بوی غذا به مشامشان می‌رسد‌، برخی از آنان وسوسه می‌شوند و به همراهان خود می‌گویند: "می‌دانی فکر کنم بهتر است همین‌جا منتظر بمانم و شما به قله بروید و برگردید. وقتی برگشتید با هم پایین می‌رویم."
وقتی کنار آتش می‌نشینند و آواز می‌خوانند، جرقه‌ای از خشنودی آنان را فرا می‌گیرد.

در همین هنگام بقیه‌ی گروه لباس‌هایشان را می‌پوشند و مسیر خود را به سوی قله ادامه می‌دهند.

در ساعت بعد فضای شادی بخشی کنار آتش وجود دارد و اوقات خوبی را در مامن آرام خانه کوچک سپری می‌کنند.
اما حدودا سه ساعت بعد، آرام می‌شوند و به سمت پنجره می‌روند و به بالای کوه می‌نگرند و در سکوت به دوستانشان که در حال بالا رفتن از قله هستند، نگاه می‌کنند.

جوّ موجود در استراحتگاه از شادی و لذت به سکوت مرگبار و غم انگیز مراسم تشییع جنازه تبدیل می‌شود.

متوجه می‌شوند که دوستانشان بهای رسیدن به قله را پرداخته‌اند.
چه اتفاقی افتاد؟
راحتی موقت پناهگاه باعث از دست دادن باور آن‌ها به هدفشان شد.

این، برای هر یک از ما نیز ممکن است اتفاق بیفتد.
آیا در زندگی ما پناهگاه‌هایی وجود دارد که مانع رسیدن به قله و از دست دادن هدفمان شود؟

زندگی از دو قسمت تشکیل شده است:
قله‌ها و پناهگاه‌ها.
در پناهگاه امنیت و آسایش وجود دارد،
خطری جان شما را تهدید نمی‌کند، اما برای تجربه ناب زندگی و صعود کردن و قرار گرفتن در اوج، باید با چالش قله‌ ریسک کرد وبه جان خرید

[Zahra.tg]

یاد اون شبی افتادم هر شش تامون جمع بودیم
بهنام(بهناز) زینب من بهار غزل نازنین
اون شب رومیسا بهمون گفتن اکیپ بچه خوبا
هممون تکذیب کردیم این حرفو و سر این موضوع چقدرررر شوخی کردیم و خندیدیم چقدرررررر هم خوش گذشت کلا میشه بگم یکی از بهترین شب هام بود
و فکر کنم آخرین شبی بود که دور هم جمع شدیم
امیدوارم بعد از کنکور هم دوباره پیش هم جمع بشیم و زینب و بهناز از عزی و جبی بگن و ما بخندیم و بهناز دوباره بشه بهنام و بین من و بهار گیر کنه و بخندیم
و الان هم ندا از بالاها میاد که دیگه بسه
zeinab dehghani
@GHAZAL-DALVAND
romisa
دختر پاییز
رُمَیصا
نازنین جمالی 0
موفق باشید همتون️

[Zahra.tg]

الان من تو تودلی تنهام؟
هیچکی نیست؟

[Zahra.tg]

تودلییی امشب بعد از مدت ها من و تو دوباره تنها شدیم

[Zahra.tg]

@دختر-بهار البته شایدم زمان از نظر من زیاد گذشته نمی دونم

[Zahra.tg]

رُمَیصا
گفتی شب میای
کجایی پس

[sandiiii]

چرا خبری ازش نیست ..

[RAMIN1380]

و بعضیا هم هستن اینقدر ادمای ترسویی ان که جرات ندارن تگ کنن و حرفشون رو بگن میان یه تگ میکنن مسخره میکن و میرن
من اینا رو ادم هم حساب نمی کنم
البت اثر هم نشینی با جنتلمن هاس
خدا چرا من الان اومدم اینو ببینم

[sandiiii]

لنتی الان چک کردم 1:34 دیقه خبری ازش شد

[RAMIN1380]

Hoorieh sh در هرچی تو دلته بریز بیرون 4 گفته است:

#تودلی
ی سری ها هم هستن اینقدر عاقل و خوبن...
اصلا ی جوری تریپ بزرگونه و استادگونه میگیرن
اصن باید ازشون یادگرفت واقعا:))
کاراشونو کردن...حالا اومدن فاز نصیحت برداشتن...
اسناد نیز موجود میباشد://
خدا//ی نگاه بنداز از اون بالا ببینن تو هنوز سرِ جاتی
و عاقلان دانند که چه میگویم...:))

من کارمو کردم و اشتباه کردم و تقاصش رو هم پس دادم
البت پشیمون نیستم کاری بود خودم کردم پاش میمونم هنوزم با هیچکی عوضش نمیکنم
اونم صرفا گفتم تا بقیه راهی ک من رفتم رو نرن ..
اگ خیلیم ناراحتی از حرفم میتونی بیایی تو پروفم یه دامبول ابی رنگ هست بزنی چند تا گزینه بهت میده یکی ازونا بلاک کردنه
خوشحال میشم مثل من ازش استفاده کنی

[sandiiii]

برای چندمین بار آهنگی که ″ن″ گذاشته رو پلی میکنم و غرق میشم توی کلامِ بی‌کلام بودنش .. شاکیِ و ناراحت .. غم از تک تکِ کلماتش میباره! از خودی خوردنا ، از بی‌معرفتیا ، از همه‌ی اتفاقاتِ این مدت که از اون شب شروع شد و توی این دوماه هیچی درست نشد و حال و هوای همه کدر شد .. با خودم فک میکنم تا چه حد میشه نامردی کرد ، اذیت کرد ، اونم کسی رو که شرایطش فرق داره .. و من چقدر درکش میکنم توی این روزای خاکستری ..

• تودلیجات

[Asal Hamrang]

در دریای خشن زندگی غرق شدم هیچ غریق نجاتی نبود ...هیج کشتی از دور نبود ... هیچ فانوسی نشانی از من نگرفت ... رفتم و رفتم و رفتم در قعر سیاهی دریا و ...اما امواج متلاطم و بی نظم دریا مرا به صاحل روانه کردند ...ماهی ها دست به دست پشت به پشت هم داده مرا به صاحل رساندند... چیزی به انتهای نفس های باقی مانده، نمانده بود که سر از آب بیرون آورده و نفس ...کشیدم ... در صاحل قدم زنان بودم که رد پایی را دیدم ... با رد پای خود مقایسه اش کردم... رد پای خودم بود ... صاحل همان صاحل ...رد پا همان رد پا ... و ...من باز هم به خود برگشتم ...

[sandiiii]

وقتی که تمام مردم شهر
به خواب می‌روند
من در کوچه ها
تو را قدم می‌زنم‌‌ (:

• | ایلهان برک |

[sandiiii]

نمیدونم چرا ترجیح میدم اینجا بنویسم وقتی که جاهای زیادی هست برای نوشتن .. ولی آرامشِ شبای اینجا خیلی قشنگه. منُ یادِ همه‌ی اون شبایی میندازه که آخرین نفر چراغِ تودلی رو خاموش میکردم ..
آدم هرجایی که باشه باید احساسِ آرامش داشته باشه! از جاج شدن دور بشه ، از آدمایی که هر ثانیه ذهنشون میتونه یه داستان و سناریوی جدید بسازه!
گاهی وقتا آدما میتونن خیلی خطرناک باشن ..

• تودلیجات

[sandiiii]

″مثِ اون گلدون فلفلی که داشتم و تو یه روز یهو دیدم جلوی چشمام یکی یکی برگ‌هاش از شاخه افتاد ..″

• موسیقی کده هم گذاشتمش ، منُ که خیلی آروم کرد (:
  برای آرامشِ شب‌هاتون
  hm3i_specify_3_relax.mp3

[Dr-eam]

شب رمانتیکتون رو خراب نکنم فقط اینکه علوم پایه قطعی شد مرسی از همه ای که تلاش کردن برا جلوگیری ازش دمتون گرم ایشالا تو عروسیتون جبران کنم