با امام رضا(ع) حرف بزن

[Bad Fighter]

[Bad Fighter]

[دریا دریایی]

امروز آخرین جمعه ی
ماه مبارک رمضان است...
یا بن الحسن آقایم
بیا که شهر بی یار
مگر ارزش دیدن ندارد ...

[mehdiosw]

دریا دریایی متن لینک

[my name]

جلسه مجازی ا نهم رمضان الکریم

《بسم الله الرحمن الرحیم》

شیطان میگه من سه جا به انسان راحت نزدیک میشم، باهاش انس میگیرم و برای گمراه کردنش دستم بازه:

۱. وقتی میخواهند کسی رو قضاوت کنند: وقتی می‌خواهی کسی رو قضاوت کنی باید مطمئن باشی همه جوانبش رو سنجیدی و این در توان انسان نیست پس قضاوت نکن. •°بعضی از قضاوت‌ها فقط در شان خدا ست.°• مثل ریاکاری که مسئله‌ای بین خدا و بنده‌اش. یا قصد و غرض آدم‌ها که امام معصوم می‌تواند قضاوت کنه. یاد گرفتیم و عادت کردیم بدون اینکه قبل و بعد عملی رو ببینیم قضاوت کنیم. فضای مجازی بدعادتمون کرده. الان تروریسم رسانه‌ایی بسیار فعالِ. ایجاد شک و تردید که تو فضای رسانه وجود داره باعث میشه نتونی یک کلمه درست بگی. قضاوت بده. شاید شخصی خطا کرده و بعدش بیاد بگه چنین منظوری نداشتم. شاید شخصی تو فضای جلسه ناراحت شده یا دعوا و دلخوری بوجود اومده ولی قرار نیست آبروی کسی رو ببریم طوری که نتونه نفس بکشه. شاید از روی ناراحتی حرفی زده. درسته حرفش نادرست بوده ولی وقتی میاد میگه قصدم این نبود چرا پاپیچش میشی؟! راحت قضاوت نکنید. حتی اگه کسی دستبند به دستش بود یا پای‌دار، بازم قضاوت نکنید.

۲. هنگام عصبانیت: انسان تا خواست عصبانی بشه شیطان با دار و دستش میریزند دورش ببینند می‌تونن لقمه‌ی درشتی از این سفره بردارند یا نه!
پس موقع عصبانیت:
• صلوات بفرستید.
• نفس عمیق بکشید.
• آب خنک بخورید.
• سعی کنید آرامشتون رو بدست بیارید.

۳. جایی که دو تا نامحرم خلوت کنند: آدم به نفس خودش آگاهه؛ پس متوجه هست که کم کم قراره تو گناهی غرق بشه. دو جنس مخالف چه تو فضای‌مجازی چه تو فضای‌حقیقی خودشون می‌فهمند فضا غبار آلوده و داره به سمت گناه میره. مثل دختر خانمی که قبلا بدون آرایش از خونه بیرون میرفته، الان یک‌ساعت جلو آینه در حال آرایش کردنِ. این یعنی سرها به خطره!

۱۳۹۹/۰۲/۱۴
استاد محمد داستانپور

[Bio]

خون شما سیلی خواهند شد که اسرائیل را زیرورو خواهد کرد!!

[Bio]

[Bio]

[Bio]

[Bio]

[zzz r]

السلام و علیک یا صاحب الزمان
الهم عجل ولیک الفرج

[آمـاج]

%(#ff0000)[حکمت ۲]

امام على (ع) فرمود:
آنكه طمع را شعار خود سازد، خود را خوار ساخته است و هر كه پريشان حالى خويش با ديگران در ميان نهد، تن به ذلت داده است و كسى كه زبانش بر او فرمان راند، بى ارج شود.

️️️️️️️️️️️️️️

قال علی عليه السلام :
أَزْرَی بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ ضُرَّهُ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ

️️️️️️️️️️️️️️

Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said the following:
Whoever adopts greed as a habit devalues himself, whoever discloses his hardship agrees to be humiliated, and whoever allows his tongue to overpower his soul debases the soul.

[jahad.20]

درد لحظه رو کسی میفهمه که منتظر میمونه
آقا ما منتظر واقعی هستیم ؟؟؟
شرمندتیم یوسف زهرا

[پیروز]

[jahad.20]

همه جا بروم به بهانه ی تو.....
که مگر برسم در خانه ی تو ....
همه جا دنبال تو میگردم....
که تویی درمان همه دردم ....
یا اباصالح مددی مولا

[Bio]

وقت است تا برگ سفر، بر باره بندیم
دل بر عبور از سد خار و خاره بندیم

از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم
بانگ از جرس برخاست وای ِمن خموشم

دریادلان راه سفر در پیش دارند
پا در رکاب ِ راهوار خویش دارند

گاه سفر را چاووشان فریاد کردند
منزل به منزل حال ره را یاد کردند

گاه سفر آمد، نه هنگام درنگ است
چاووش می گوید که ما را وقت تنگ است

گاه سفر آمد، برادر! گام بردار!
چشم از هوس از خورد، از آرام بردار !

گاه سفر آمد برادر! ره دراز است
پروا مکن بشتاب! همّت چاره ساز است

گاه ِسفر شد، باره بر دامن برانیم
تا بوسه گاهِ وادیِ ایمن برانیم

وادی نه ایمن، هان مگو، باید سفر کرد
از هفت وادی در طلب باید گذر کرد

وادی نه ایمن، رهزنان در رهگذارند
بیم حرامی نیست، یاران هوشیارند

وادی نه ایمن، جاده هموار است ما را
امید بر عزم جلودار است ما را

وادی پر از فرعونیان و قبطیان است
موسی جلودار است و نیل اندر میان است

تکریتیان صد دام در هر گام دارند
راه آشنایان، ره به مقصد می سپارند

رهْتوشه باید کو؟ بیاور کوله بارم
امید را ره توشه بهر راه دارم

رهْتوشه باید، پای من همواره پو باش
هفتاد وادی پیش رو گر هست گو باش

رهْتوشه باید، عزم را در کار بندم
دل بر خدا آن گه به رفتن باره بندم

رهتوشه باید، مرغوا مشنو ز هر کس!
رهتوشه ما را شوق دیدار حرم بس!

تنگ است ما را خانه، تنگ است ای برادر!
بر جای ما بیگانه، ننگ است ای برادر!

ننگ است ما را خانه بر دشمن نهادن
تاراج و باج و فتنه را گردن نهادن

تاراج و باج و فتنه را گردن نهادیم
خفتیم، غافل، خانه بر دشمن نهادیم

خفتیم غافل از معادای حرامی
کردیم سر تسلیم یاسای حرامی

خفتیم غافل رزم را از یاد بردیم
پس داوری بر محضر بیداد بردیم

خفتیم و دشمن، داد، نی، بیدادمان داد
خواب و خور و افیون و مستی یادمان داد

دشمن، سرا بگرفته و راه نفس هم
دست عمل بشکسته و پای فرس هم

تاراج شد، تاراج هر کالایمان بود
خاموش شد هر نغمه، کاندر نایمان بود

ما خامُش و او هر طرف شور و شغب کرد
تاوان خورد و خفت مستی را طلب کرد

سینا و طور و عزّه را بلعید با هم
ما خفته و او در تهاجم قدس را، هم

جولان، به جولانی دگر بگرفت از ما
ماندیم، ما سرگشته، او را قدس و سینا

فرمان رسید: این خانه از دشمن بگیرید!
تخت و نگین از دست اهریمن بگیرید!

یعنی کلیم، آهنگِ جان سامری کرد
ای یاوران! باید ولی را یاوری کرد

وقت است تا زاد سفر بر دوش بندیم
دل بر پیام دلکش چاووش بندیم

چابک سواران، رهروان، اِحرام بستند
دل بر طنین این صلای عام بستند

آهنگ رفتن کن که ما را چاره فرد است
واماندن از این کاروان، درد است، درد است

باید خطر کردن، سفرکردن، رسیدن
ننگ است از میدان، رمیدن، آرمیدن

وادی به وادی سینه باید سود بر راه
منزل به منزل رفت باید تا سحرگاه

گر خاره و خارا و گر دور است منزل
حکم جلودار است بربندیم محمل

ما را گریزی جز که آهنگ سفر نیست
عزم سفر کن فرصت بوک و مگر نیست

باور مکن، افسانه ی افسونگران را
همراه باید شد در این ره کاروان را

باور مکن، امید دیدار حرم نیست
گامی فرا نه، تا حرم جز یک قدم نیست

از دشت و دریا در طلب باید گذشتن
بی گاه و گاه و روز و شب باید گذشتن

گر صد حرامی، صد خطر در پیش داریم
حکم جلودار است سر در پیش داریم

حکم جلودار است بر هامون بتازید!
هامون اگر دریا شود از خون بتازید!

فرض است فرمان بردن از حکم جلودار
گر تیغ بارد، گو ببارد نیست دشوار

جانان من برخیز و آهنگ سفر کن
گر تیغ بارد گو ببارد جان سپر کن

جانان من برخیز! بر جولان برانیم
زآنجا به جولان تا خط لبنان برانیم

آنجا که جولانگاه اولاد یهوداست
آنجا که قربانگاهِ زعتر، صور، صیداست

آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد
آنجا که هر کویش غمی بنهفته دارد

جانان من! اندوه لبنان کشت ما را
بشکست داغ دیر یاسین پشت ما را

جانان من! برخیز باید بر«جبل» راند
حکم است باید باره بر دشت امل راند

جانان من برخیز و زین بر بارگی نه
زی قدس، زی سینا، قدم یکبارگی نه

باید ز آل سامری کیفر گرفتن
مرحب فکندن، خیبری دیگر گرفتن

باید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین
باید به سینه رَفت زینجا تا فلسطین

باید به سر، زی مسجد الاقصی سفر کرد
باید به راه دوست، تَرک جان و سر کرد

جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش
آنک امام ما علم بگرفته بر دوش

تکبیر زن، لبیک گو، بنشین به رهوار
مقصد، دیار قدس همپای جلودار ...

[Bio]

زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی

روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی

مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی

گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی

یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

آن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامی

حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

[Blue Uranus]

و ظهورِ تو جواب همه ی مسئله هاست...

[آمـاج]

لبیک یابن الحسن..

[آمـاج]

هزاران جمعه از خدا طلب دارم
این جمعه های بی تو که جمعه نمیشوند