هرچی تودلته بریز بیرون۶

[HANIYE bh]

@F-Seif-0 در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:

HANIYE bh حیف رو تبلت ندارم عکسمو هروخ با لپتاپ اومدم برات میفرستم🥲

باش
ولی من ندیده داوری میکنم
وای فاطی گفتی پسر
من اگه پسر میشدم کوسه میشدم...

[Tragic Girl]

این پست پاک شده!

[Tragic Girl]

این پست پاک شده!

[Tragic Girl]

چ کاررررر خطرناکیییی:|

[HANIYE bh]

ما هم یه دو قلو داشتیم تو کلاسمون
اوایلش خیلی بزور تشخیص میدادیم ولی از اونجایی که 4 سال همکلاس شدیم دیگه راحت شد

[Galadriel]

HANIYE bh نه من خیلی جذاب میشدم اصن🥲
تو مدرسه که کلن سرکلاس مقنعه من نمیپوشیدم
همه هم شماره میدادن بهم
حیفففففف
اییییحححح

[Tragic Girl]

فق به عشق اینککک پروفتوو ببینم :|

[مجتبی ازاد]

HANIYE bh ببخشید میگم ولی کوسه کل صورتش دماغش هست .

[Tragic Girl]

اخه من دیوونه شدم :|||||| اییییییییییی

[HANIYE bh]

مجتبی ازاد باش میبخشم ولی فاطمه مث شما نی باهوشه منظورمو میفهمه قیافه منم دیده

[Tragic Girl]

این پست پاک شده!

[Tragic Girl]

خوبه باز زن داداشم پایسسسسس
که رمز گوشی برارو بگ

[Tragic Girl]

مادرررررررررر

[lO_Ol]

مجتبی ازاد
اع کجایین شما؟

[Tragic Girl]

اهااااا

[مجتبی ازاد]

HANIYE bh منظورم اینه پرنده ای قنارییی طاووسی چیزی باید مثال بزنی . :| کوسه اخه ؟ پسراش هم همچین مثالی نمیزنن

[Succinate]

Tragic Girl در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:

همینطوری یهویی
دوس داشتم افرادی ک میشناسمو تگ کنم
@GHAZAL-DALVAND @Ermia-Mirzakhani @Miss-Joker @First 0-0ftm @F-Seif-0 @Saghi-Mortazavi @Infinitie-A @mitra-ism-rahmani zeinab dehghani amir ahmadi @sania-Andiravan @سجاد-ذوالفقاری Sharllot و و دانش-آموزان-آلاء
دیگ یادم نمیاد
ولی از خدا میخام که موفق موفق بشین
هر کدومتون هر ارزویی دارین بهش برسید
و همیشه لبخند به لباتون باشه
و حالتون خوش باشه
منم لطفا حلال کنید اگ چیزی گفتم که ناراحت شدین

سلام صدف خوبی؟
مرسی ازت مهربون تو هم همین طوربهترین ها برات
جز خوبی که ندیدم

[Tragic Girl]

مراادی منتظرته

[اهورا]

اژدهای کومودو جثه چندان بزرگی ندارد. آرواره‌های او از بیش‌تر حیوانات درنده ضعیف‌تر است. دست‌هایش توان نگه‌داشتن حیوانات درشت را ندارند. سرعت بالایی هم ندارد. چون خونسرد است مجبور است زمان زیادی زیر آفتاب باشد و بسیاری از اوقات پنهان شود. اما با این حال شکارچی بسیار خطرناکی است و جانوارنی که در مسیرش قرار می‌گیرند، کم‌تر جان سالمی بدر می‌برند. او موجودات بزرگ تر از خودش را به راحتی شکار می کند. بوفالو که بیش از پنج برابر او قد و وزن دارد را نیز شکار می کند. چگونه؟
استراتژی یک گاز کوچولو!
به باور برخی از جانورشناسان، اژدهای کومودو فقط یک یا دو بار طعمه خود را گاز می‌گیرد و سپس او را رها می‌کند. همین! طعمه فرار می‌کند و با سرعت از صحنه دور می‌شود. اما رفته رفته بدنش سُست می‌شود. قدم‌هایش سنگین می‌شود، تلخی عجیبی سراسر وجودش را فرا می‌گیرد، آهسته بر روی زمین می‌نشیند، ساکت، منفعل، بی‌رمق. نگاهش مات و خیره می‌گردد. و سپس شبح اژدهای کومودو را می‌بیند که از دور آهسته آهسته ظاهر می‌شود. با قدم‌های سنگین آرام آرام به سمت او می آید. اما حیوان زخمی هیچ انگیزه‌ای برای مبارزه یا فرار در خود نمی‌بیند. یاس و انفعال و ضعف و تلخی تمام وجودش را گرفته. اژدهای کومودو در همان گاز کوچولو، زهری را در وجود او تزریق کرده که نه تنها مانع بسته شدن زخم‌هایش شده که قوت و انگیزه مبارزه برای زندگی را نیز از او ربوده است. او تنها خیره به هیولا می‌نگرد و جز تسلیم شدن در برابر شکست و مرگ چاره‌ای ندارد.

امروز جامعهء ما وضعیت مشابهی با قربانی اژدهای کومودو دارد. بدن مان سست شده. قدم‌های مان سنگین، تلخی عجیبی سراسر وجودمان را فرا گرفته، ساکت، منفعل، بی‌رمق و نگاه مان مات و خیره. چرا؟ یاس و ناامیدی در رگ و پی مان ریخته شده است.
آنقدر جو ناامیدی سنگین است که در جمع های مختلف حتی نمی شود از نشانه های قطعی پیشرفت نیز سخن گفت. هر کورسویی از امید در نطفه خفه می شود. جالب تر اینکه داخلی ها در یک بازی بدون توپ بی نقص با خارجی ها و در هماهنگی کامل با آنان هر گونه پیشرفتی را زیر سوال می برند. هر گونه چشم انداز مثبت که هیچ، هر گونه چشم انداز ثبات نیز در دل های ما می میرد. تحقیر پیشرفت ها، توهین به کسانی که هنوز امیدوارند (تحت عنوان خوش خیال ها)، کم پنداری موفقیت ها و بیش پنداری شکست ها، هر روز، هر روز «استراتژی یک گاز کوچولو» را تکرار می کند. جالب اینجاست که تقریبا همه در این کشور اپوزیسیون هستند. همه منتقدند. همه ناراضی. همه شاکی.
اعتراف می کنم که بسیار نگرانم. تقریبا روزی نیست که به آینده این کشور و مردمش فکر نکنم. شبی نیست که راحت بخوابم. اما من بین نگرانی و امید تضادی قائل نیستم.
چه می توان کرد؟
یک پیشنهاد برای خودم: ده داستان موفقیت را شناسایی کنم. داستانی که عمدتا توسط جوان های این سرزمین رقم خورده اند و نشان می دهد که می شود و می توانیم و آن ده داستان را منتشر کنم.
یک پیشنهاد به شما: می دانم که انتقاد کردن خیلی با کلاس تر از بیان نکات مثبت است. اما یک چند مدتی دست از کومودو بودن برداریم و موفقیت هایمان را برای دیگران بازگو کنیم. درست است همیشه منتقدین محبوب ترند. ولی الان جامعه ما نیازمند زهرزدایی است. زهر ناامیدی. اگر کسی هم ما را به خیلی چیزها از جمله ساده دلی متهم کرد عقب نشینی نکنیم. بد نیست به جای کومودو بودن مدتی هم شده سرنتی پیتی باشیم.

[مجتبی ازاد]

@سمیه-صادقلو خراسان سرخس