هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Marzie khanoom]

[MohsenTaheri]

روز بزرگداشت حافظ مبارک

[roghayeh yousefi]

یــار مرا غار مــرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غـــار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تــویی فاتح و مفتوح تـویی
سینـــه مشــروح تــویی بـــر در اســرار مرا
نـــور تـــویی سـور تــویی دولت منصور تـویی
مـــرغ کـــه طــور تــویی خســته بــه منقار مرا
قطـــره تویی بحــر تویی لطـف تــویی قهــر تویی
قنــد تـــویی زهـــر تــویی بیــــش میـــازار مرا

[roghayeh yousefi]

این پست پاک شده!

[roghayeh yousefi]

ای نور ما،ای سور ما،ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما،تا می شود انگور ما

ای یار ما،عیار ما،دام دل خمار ما
پا وا مکش از کار ما،بستان گرو دستار ما

#مولانا

[roghayeh yousefi]

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

منّت خاک درت بر بصری نیست که نیست

ناظر روی تو صاحب نظرانند آری

سِرّ گیسوی تو در هیچ سری نیست که نیست

تا به دامن ننشیند ز نسیمش گردی

سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند

با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

امروز روز حافظج

[مهشید غضنفرآبادی]

الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها
حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

لسان الغیب حافظ شیرازی

واقعا چ زیبا گفته : ک عشق اسان نمود اول ولی ...

[roghayeh yousefi]

یه رباعی از ابو سعید ابی الخیر

گر در یمنی چو با منی پیش منی
گر پیش منی چو بی منی در یمنی

من با تو چنانم ای نگار یمنی
خود در غلطم که من توام،یا تو منی

[roghayeh yousefi]

شباب عمر عجب با شتاب می گذرد
بدین شتاب خدایا شباب می گذرد
به چشم خود گذر عمر خویش می بینم
نشسته ام لب جوئی و آب می گذرد
شهریار عزیز

[roghayeh yousefi]

مولانا
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم
چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان را

ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم
نه نهانم نه بدیدم چه کنم کون و مکان را

ز وصال تو خمارم سر مخلوق ندارم
چو تو را صید و شکارم چه کنم تیر و کمان را

چو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم
چه توان گفت چه گویم صفت این جوی روان را

چو نهادم سر هستی چه کشم بار کهی را
چو مرا گرگ شبان شد چه کشم ناز شبان را

چه خوشی عشق چه مستی چو قدح بر کف دستی
خنک آن جا که نشستی خنک آن دیده جان را

ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را

جهت گوهر فایق به تک بحر حقایق
چو به سر باید رفتن چه کنم پای دوان را

[roghayeh yousefi]

چه جالب است
ناز را می کشیم
آه را می کشیم
انتظار را می کشیم
فریاد را می کشیم
درد را می کشیم
ولی بعد از این همه سال …
آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم
دست بکشیم
از هر آنچه که آزارمان می دهد
....شاملو....

[roghayeh yousefi]

این پست پاک شده!

[roghayeh yousefi]

[roghayeh yousefi]

[sandiiii]

• ||

[sandiiii]

• به یادِ تو:)

• • _____

[Bio]

ما خیل بندگانیم ما را تو می‌شناسی
هر چند بی‌زبانیم ما را تو می‌شناسی

ویرانه‌ئیم و در دل گنجی ز راز داریم
با آنکه بی‌نشانیم، ما را تو می‌شناسی

با هر کسی نگوییم راز خموشی خویش
بیگانه با کسانیم ما را تو می‌شناسی

آیینه‌ایم و هرچند لب بسته‌ایم از خلق
بس رازها که دانیم ما را تو می‌شناسی

از قیل و قال بستند، گوش و زبان ما را
فارغ از این و آنیم ما را تو می‌شناسی

از ظن خویش هرکس، از ما فسانه‌ها گفت
چون نای بی‌زبانیم ما را تو می‌شناسی

در ما صفای طفلی، نفْسُرد از هیاهو
گلزار بی‌خزانیم ما را تو می‌شناسی

آیینه‌سان برابر گوییم هرچه گوییم
یک‌رو و یک‌زبانیم ما را تو می‌شناسی

خط نگه نویسد حال درون ما را
در چشم خود نهانیم ما را تو می‌شناسی

لب بسته چون حکیمان، سرخوش چو کودکانیم
هم پیر و هم جوانیم ما را تو می‌شناسی

با دُرد و صافِ گیتی، گه سرخوشی است گه غم
ما دُرد غم کشانیم ما را تو می‌شناسی

از وادی خموشی راهی به نیک‌روزی است
ما روزبه، از آنیم ما را تو می‌شناسی

کس راز غیر از ما، نشنید بس «امینیم»
بهر کسان امانیم ما را تو می‌شناسی
75/1/14

آیت الله سید علی حسینی خامنه ای
@دانش-آموزان-آلاء

[m.hmt]

%(#007bff)[از در درآمدی و من از خود به در شدم]

%(#dd00ff)[گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم]

%(#0040ff)[گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست]

%(#ff7700)[صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم]

%(#0dff00)[چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب]

%(#ff007b)[مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم]

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق

ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم

%(#00ffb7)[دستم نداد قوت رفتن به پیش یار]

%(#ffb700)[چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم]

%(#0010bd)[تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم]

%(#00ccc2)[از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم]

%(#8a278f)[من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت]

%(#ffff00)[کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم]

%(#ff0000)[بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان]

%(#6f00ff)[مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم]

%(#ff00cc)[او را خود التفات نبودش به صید من]

%(#00ff59)[من خویشتن اسیر کمند نظر شدم]

%(#ffdd00)[گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد]

%(#1100ff)[اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم]

[m.hmt]

از باغ می برند چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

پوشانده اند «صبح» تو را «ابرهای تار»
تنها به این بهانه که بارانی ات کنند

یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند

ای گل گمان مکن به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند

یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند

[Bio]

تقدیم به شیخ بوعلی عزیز

گر بکشی بنده‌ایم ور بنوازی رواست
ما به تو مستأنسیم تو به چه مستوحشی
گفتی اگر درد عشق پای نداری گریز
چون بتوانم گریخت تا تو کمندم کشی
دیده فرودوختیم تا نه به دوزخ برد
باز نگه می‌کنم سخت بهشتی وشی
غایت خوبی که هست قبضه و شمشیر و دست
خلق حسد می‌برند چون تو مرا می‌کشی
موجب فریاد ما خصم نداند که چیست
چاره مجروح عشق نیست به جز خامشی
چند توان ای سلیم آب بر آتش زدن
کآب دیانت برد رنگ رخ آتشی
آدمی هوشمند عیش ندارد ز فکر
ساقی مجلس بیار آن قدح بی هشی
مست می عشق را عیب مکن سعدیا
مست بیفتی تو نیز گر هم از این می چشی