-
شعردانه
|
-
الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها
حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملهالسان الغیب حافظ شیرازی
واقعا چ زیبا گفته : ک عشق اسان نمود اول ولی ...
-
یه رباعی از ابو سعید ابی الخیر
گر در یمنی چو با منی پیش منی
گر پیش منی چو بی منی در یمنیمن با تو چنانم ای نگار یمنی
خود در غلطم که من توام،یا تو منی -
شباب عمر عجب با شتاب می گذرد
بدین شتاب خدایا شباب می گذرد
به چشم خود گذر عمر خویش می بینم
نشسته ام لب جوئی و آب می گذرد
شهریار عزیز -
مولانا
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان رانفسی یار شرابم نفسی یار کبابم
چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان راز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم
نه نهانم نه بدیدم چه کنم کون و مکان راز وصال تو خمارم سر مخلوق ندارم
چو تو را صید و شکارم چه کنم تیر و کمان راچو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم
چه توان گفت چه گویم صفت این جوی روان راچو نهادم سر هستی چه کشم بار کهی را
چو مرا گرگ شبان شد چه کشم ناز شبان راچه خوشی عشق چه مستی چو قدح بر کف دستی
خنک آن جا که نشستی خنک آن دیده جان راز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان راجهت گوهر فایق به تک بحر حقایق
چو به سر باید رفتن چه کنم پای دوان را -
چه جالب است
ناز را می کشیم
آه را می کشیم
انتظار را می کشیم
فریاد را می کشیم
درد را می کشیم
ولی بعد از این همه سال …
آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم
دست بکشیم
از هر آنچه که آزارمان می دهد
....شاملو.... -
این پست پاک شده!
-
-
-
ما خیل بندگانیم ما را تو می‌شناسی
هر چند بی‌زبانیم ما را تو میشناسیویرانهئیم و در دل گنجی ز راز داریم
با آنکه بی‌نشانیم، ما را تو میشناسیبا هر کسی نگوییم راز خموشی خویش
بیگانه با کسانیم ما را تو میشناسیآیینهایم و هرچند لب بسته‌ایم از خلق
بس رازها که دانیم ما را تو میشناسیاز قیل و قال بستند، گوش و زبان ما را
فارغ از این و آنیم ما را تو میشناسیاز ظن خویش هرکس، از ما فسانه‌ها گفت
چون نای بی‌زبانیم ما را تو میشناسیدر ما صفای طفلی، نفْسُرد از هیاهو
گلزار بی‌خزانیم ما را تو میشناسیآیینهسان برابر گوییم هرچه گوییم
یک‌رو و یک‌زبانیم ما را تو میشناسیخط نگه نویسد حال درون ما را
در چشم خود نهانیم ما را تو میشناسیلب بسته چون حکیمان، سرخوش چو کودکانیم
هم پیر و هم جوانیم ما را تو میشناسیبا دُرد و صافِ گیتی، گه سرخوشی است گه غم
ما دُرد غم کشانیم ما را تو میشناسیاز وادی خموشی راهی به نیک‌روزی است
ما روزبه، از آنیم ما را تو میشناسیکس راز غیر از ما، نشنید بس «امینیم»
بهر کسان امانیم ما را تو می‌شناسی
75/1/14 آیت الله سید علی حسینی خامنه ای
@دانش-آموزان-آلاء -
%(#007bff)[از در درآمدی و من از خود به در شدم]
%(#dd00ff)[گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم]
%(#0040ff)[گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست]
%(#ff7700)[صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم]
%(#0dff00)[چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب]
%(#ff007b)[مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم]
گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم
%(#00ffb7)[دستم نداد قوت رفتن به پیش یار]
%(#ffb700)[چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم]
%(#0010bd)[تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم]
%(#00ccc2)[از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم]
%(#8a278f)[من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت]
%(#ffff00)[کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم]
%(#ff0000)[بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان]
%(#6f00ff)[مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم]
%(#ff00cc)[او را خود التفات نبودش به صید من]
%(#00ff59)[من خویشتن اسیر کمند نظر شدم]
%(#ffdd00)[گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد]
%(#1100ff)[اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم]
-
از باغ می برند چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنندپوشانده اند «صبح» تو را «ابرهای تار»
تنها به این بهانه که بارانی ات کنندیوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنندای گل گمان مکن به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنندیک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنندآب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند -
تقدیم به شیخ بوعلی عزیزگر بکشی بنده‌ایم ور بنوازی رواست
ما به تو مستأنسیم تو به چه مستوحشی
گفتی اگر درد عشق پای نداری گریز
چون بتوانم گریخت تا تو کمندم کشی
دیده فرودوختیم تا نه به دوزخ برد
باز نگه میکنم سخت بهشتی وشی
غایت خوبی که هست قبضه و شمشیر و دست
خلق حسد می‌برند چون تو مرا می‌کشی
موجب فریاد ما خصم نداند که چیست
چاره مجروح عشق نیست به جز خامشی
چند توان ای سلیم آب بر آتش زدن
کآب دیانت برد رنگ رخ آتشی
آدمی هوشمند عیش ندارد ز فکر
ساقی مجلس بیار آن قدح بی هشی
مست می عشق را عیب مکن سعدیا
مست بیفتی تو نیز گر هم از این می چشی -
-
تو نور عینی عاشقان بسیار داری
پیغمبری با جاان عاشق کار داری
وصل الله لیک یا رسول الله...
حسن جانم..آقا جانمم..شهد شهادت نوشیدنت..هم هم گام رسول الله بود..چه خوش ...شباهتت به محمود در این غافله هم جاری است
-
یه مدینه ..یه بقیعه..یه امامی که حرم نداره
مسلموناا کسیم نیست یه دونه شمع برا امام بذاره
اَموون ای دلللل اموون ای دللل امون ای دللل امووون از غریبییی...!
السلام علیک یا حسن بن علی ایهالمجتبی یابن رسول الله.. یا حجت الله علی خلقه یا سیدنا ومولانا یا وجیهً عندالله اشفع لنا عندالله..
به امید بنا سازی حرم برا غریب اهل بیت
-
هرکسی را سَر چیزی و تمنای کسی
ما به غیر از تو نداریم، تمنّای دِگَــر
sandiiii -
بر ما غم زمانه زهر سو که رو کند...
مائیم و روی دل به همه حال سوی دوست :).
melikaaa -
به همان قدر که چشم تو پر از زیبایی است
بی تُو دنیای من ای دوست پر از تنهایی است
Sharllot
|
