هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Danial.al]

با منِ بی‌کسِ تنها شده

یارا تو بمان،

همه رفتند از ایـن خانه

خدا را تو بمان،

منِ بی برگِ خزان‌دیـده

دگر رفتنی‌ام!

تو همه بار و بری

تازه بهارا تو بمان

هوشنگ ابتهاج

[_Biliifti_]

تلخ کنی دهان من؛قند به دیگران دَهی..؟!

|مولانا|

[Ansel]

‌تويى به جاى همه؛
هيچكس به جاى تو نيست...

صائـــب

[Miss.Joker]

ز هوشیاران عالم هرکه را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو، دیوانگی هم عالمی دارد!

[_Mitra_]

[_Mitra_]

تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بر جانان برسم

خوش شده‌ام خوش شده‌ام پاره آتش شده‌ام
خانه بسوزم بروم تا به بیابان برسم

خاک شوم خاک شوم تا ز تو سرسبز شوم
آب شوم سجده کنان تا به گلستان برسم

چونک فتادم ز فلک ذره صفت لرزانم
ایمن و بی‌لرز شوم چونک به پایان برسم

چرخ بود جای شرف خاک بود جای تلف
باز رهم زین دو خطر چون بر سلطان برسم

عالم این خاک و هوا گوهر کفر است و فنا
در دل کفر آمده‌ام تا که به ایمان برسم

آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد
شد رخ من سکه زر تا که به میزان برسم

رحمت حق آب بود جز که به پستی نرود
خاکی و مرحوم شوم تا بر رحمان برسم

هیچ طبیبی ندهد بی‌مرضی حب و دوا
من همگی درد شوم تا که به درمان برسم

"مولانا "

(:

[Danial.al]

مگر تو چند نفری که یک جهان بی تو خالیست!

#امیر_وجود

[erfan wizard]

تو ای خدای من، شنو نوای من
زمین و آسمان تو، می لرزد به زیر پای من
مه و ستارگان تو، می سوزد به ناله های من
رسوای زمانه منم، دیوانه منم ! ...

(بهادر یگانه)

[بابونــــه]

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید

داستان غم پنهانی من گوش کنید

قصهٔ بی سر و سامانی من گوش کنید

گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید

شرح این آتش جان سوز نگفتن تا کی؟

سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی؟

روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم

ساکن کوی بت عربده‌جویی بودیم

عقل و دین باخته ، دیوانهٔ رویی بودیم

بستهٔ سلسلهٔ سلسله مویی بودیم

کس در آن سلسله غیر از من و دل، بند نبود

یک گرفتار از این جمله که هستند نبود

نرگس غمزه زنش این همه بیمار نداشت

سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت

این همه مشتری و گرمی بازار نداشت

یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت

اول آن کس که خریدار شدش من بودم

باعث گرمی بازار شدش من بودم

عشق من شد سبب خوبی و رعنایی او

داد رسوایی من شهرت زیبایی او

بس که دادم همه جا شرح دلارایی او

شهر پر گشت ز غوغای تماشایی او

این زمان عاشق سرگشته فراوان دارد

کی سر برگ من بی سر و سامان دارد؟

چاره این است و ندارم به از این رای دگر

که دهم جای دگر دل به دل‌آرای دگر

[ma.a]

چه سینه سوز آه ها که خفته بر لبان ما
هزار گفتنی به لب اسیر پیچ و تاب شد
نه شور عارفانه ای نه شوق شاعرانه ای
قرار عاشقانه هم شتاب در شتاب شد
نه فرصت شکایتی نه قصه و روایتی
تمام جلوه های جان چو آرزو به خواب شد…

[ma.a]

قصّةُ العشقِ لا انفصام لها
فُصِمَت‌ ها هُنا لسانُ القال
حافظ

داستان عشق گسیخته شدنی نیست و هرگز قطع و تمام نمی‌شود. در اینجا زبان گفتار از بیان عاجز است….

[بابونــــه]

در این سرای بی‌کسی
نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دریچه آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی‌ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد
(هوشنگ ابتهاج)

[Mobeen]

خُنُک آن قـماربازی که بباخت هرچه بودش
بِنَماند هیچش الا، هوسِ قـمارِ دیگر...
مولانا.

[lO_Ol]

خسته از زندگی ام
کاش خدا رحم کند
زود امضا بکند
برگه استعفارا...

[Estelle]

بازیِ  عشق  کلَک داشت ، '' نمی دانستم ''    
غم آن سر به فلک داشت ، '' نمی دانستم ''

با نگاهی دل دیوانه  ، '' گرفتارش شد  ''
سفره عشق، نمک داشت ،  '' نمی دانستم ''

دل من صافتر از آینه ، ''  اما دل او ''
شیشه ای بود که لک داشت ،'' نمی دانستم ''

به وفاداری من آنکه زمن '' ساده گذشت  ''
بیشتر از همه شک داشت ،'' نمی دانستم ''

آرزوهام شده آوار ، فرو ریخت سرم
سقف این خانه ترک داشت، '' نمی دانستم ''

باختم زندگی ام را به قماری که در آن
دلبری بود که تک داشت ، '' نمی دانستم٫٫

[erfan wizard]

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

آبی که بر آسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است ..

(سایه)

[آمـاج]

قفا خوریم و ملامت کشیم و خوش باشیم :‌)

[Hamid.s]

دلتنگ که می شوی دیگر انتظار معنا ندارد

یک نگاه کمی نامهربان

یک واژه ی کمی دور از انتظار

یک لحظه فاصله

میشکند دیوار فولادی بغضت را

[Hamid.s]

چو غنچه مشت گریبان جمع کرده من

توجهی ز نسیم بهار می خواهد

[officer k]

یه عاشقانه دیگه از سیدتقی سیدی =))

اگر داغم، اگر سوزم، اگر آهم، اگر دردم،
بر این آتش که می سوزانَدَم خود هیزم آوردم
خودم تقدیر را تغییر دادم با دعاهایم
زمین خوردم به سختی با تمام ادعا هایم

اگرچه عاشقان در عشق از من ایده می‌گیرند
ولی چشمان تو راحت مرا نادیده میگیرند
نمیدانم که باز این دو چه چیزی زیر سر دارند
به چشمانت بگو دست از سر دنیام بردارند

من از این آسمان تیره بارانی نمی‌خواهم
برای زندگی عشق فراوانی نمیخواهم
سرم با زندگی گرم است، اگر این زندگی باشد
اگر این روزهای سرد غمگین زندگی باشد

چرا شرحی به معنای فراموشی نمیبینم؟‌ ‌
تنم محتاج آغوش هست و آغوشی نمیبینم ‌
چرا انقدر دلتنگم؟ چرا انقدر دلگیرم؟
چرا من زنده‌ام بی تو؟ چرا آخر نمیمیرم؟ ‌

چرا؟ شاید دلیل کوچک بی‌منطقی دارم
اگرچه عاقلم، همواره عقل عاشقی دارم
پس از شبهای تلخ بی کسی صبح سپیدی هست
مرا در اوج ناامید بودنها امیدی هست

امیدی هست و می گویم اگر شاید فقط‌ شاید
اگر دنیا شود زیر و زِبَر شاید فقط شاید
تو هم شاید مرا در یاد میاری به دشواری
و از من خاطرات مبهمی داری به دشواری

تو شاید عاشقم هستی و مغروری، نمیگویی
تو مغروری که از دلتنگی و دوری نمی گویی
تو هم دلتنگی و هم بی قراری در خیالاتم
تو من را دوست داری، عاشق این احتمالاتم

نمی گویم که چشمانت فقط دنبال من باشد
ولی ای کاش میشد دست هایت مال من باشد
پس از دست تو، دست دیگری هرگز نمی گیرم
که مردم زنده از عشقند و من با عشق میمیرم

اگرچه من به یادت هستم و همواره می مانم
ولیکن تو مرا از یاد خواهی برد، می‌دانم...
#.سیدتقی‌سیدی