Aref - Eshghe To Nemimirad.mp3
بگذر ز من ای آشنا.....
Aref - Eshghe To Nemimirad.mp3
بگذر ز من ای آشنا.....
به من فکر کن.....
کافیه کسی بدی در حقمون کنه همه خوبی هاش رو فراموش میکنیم.....
آدم های خوبی نیستیم.....
میبخشم...
نه که مقدس باشم،
از متنفر بودن خستهام...
پائولوکوئیلو
روزگار من و مویش به پریشانی رفت.....
@Matrix سلام دختر
خیلی از ۲۰ حقیقتم نگذشته اگر مشکلی نیست ننویسم.....
همیشه به همه اطرافیانم گفتم اگر باعث ناراحتیتون شدم بگید تا رفعش کنم
به هر حال من انسانم و علم غیب ندارم که شما ناراحت شدید اگر بهم نگید فقط روز به روز دور میشیم از هم اما بعد از این همه مدت هنوز خودم نمیتونم وقتی از کسی ناراحتم بهش بگم
خُنُک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش
بِنَماند هیچش اِلّا هوس قمار دیگر
به سر شوق سر کوی تو دیرم
به دل مهر مه روی تو دیرم
بت من کعبهی مـن قبلهی من
تویی هر جا نظر سوی تو دیرم
باباطاهر
احتمالا تا اردیبهشت نتونم ببینمتون و از حرف هاتون لذت ببرم شاید حتی اردیبهشت هم نشه
ولی خب هیچ راهی هم نیست
دلنشین ترین آوازهامان،
همان محزون ترین خیال است.
رویا مثل ابر است
فقط سایهاش مال ماست
من فقط صاحب سایههای گذرا بر زمین بودم....
f.nalist کلا فضای انجمن خیلی جذاب و خیلی دوستانه هست و برای همین من تا حالا نتونستم از اینجا برم
با وابستگی شروع میشه و به دل بستگی ختم میشه و حالا تو دیگه تو نیستی بلکه یه بمب ساعتی هستی که هر لحظه ممکن هست منفجر بشه.....
چرا نمیتونی آروم بگیری آخه️
گاهی فکر میکنم اگر انتخابهای این روزام انتخابهای اشتباهی باشن و آیندهام رو به خطر بندازن من باید چیکار کنم....
سعی میکنم درک کنم سرت شلوغه اما خب منم دلم برات تنگ شده
نمیدانم چه میخواهم خدایا
به دنبال چه میگردم شب و روز
چه میجوید نگاه خسته من
چرا افسرده است این قلب پرسوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی میخزم آرام و خاموش
نگاهم غوطهور در تیرگیها
به بیمار دل خود میدهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
بظاهر همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دوصد پیرایه بستند
از این مردم، که تا شعرم شنیدند
برویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانهای بدنام گفتند
دل من، ای دل دیوانه من
که میسوزی ازین بیگانگیها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را، بس کن این دیوانگیها
فروغ فرخزاد️
(۸ دی زادروز فروغ)
برای من و تو همین بس است
که برای همیشه رازی میمانی که مرا میدَرَد
و گفته نمیشود...
نزار قبانی