هرچی تودلته بریز بیرون۶

[miss.besharati]

زندگی یعنی همین لبخندتو
عشق یعنی یک نفرمانندتو
مرحبابرعشق تفسیرش تویی
آفرین برآسمان ماهش تویی

[Marzie khanoom]

[Mahhh]

@sheyda-fkh
فدات شم عزیز دلم

[Marzie khanoom]

[Marzie khanoom]

@r-nil-par

[Marzie khanoom]

@r-nil-par

[Marzie khanoom]

سلام..نمیدونستم توی جوکیسم بذارم اینو یا شعردونه..اخر دیدم عشقشون مقدسه بذار شاعرانه بمونه

[negar salehi]

من از روییدن خار
سر دیوار دانستم

که ناکس، کس نمیگردد
به این بالا نشستن ها ...

من از افتادن شبنم
به روی خاک فهمیدم

که کس، ناکس نمیگردد
به این افتان و خیزان ها ...

[Bio]

ای سرنوشت! از تو کجا می‌توان گریخت؟
من راهِ آشیان خود از یاد برده‌ام
یک‌دم مرا به گوشه‌ی راحت رها مکن
با من تلاش کن که بدانم نمرده‌ام!
‌‌
#روزنگار، ۳ آبان، درگذشت
#فریدون_مشیری

[dlrm]

شاعر منزوی انجمنم اما تو
بی خیال دل من( :
شعر بخوان عشق کنند...!

• حسین شهریاری

[Bio]

https://uupload.ir/view/zl4g_vid_20201025_123037_663.mp4/

می بینم! می بینم!
#سایه

[Ashley Flz]

خیال روی کسی در سر است هر کس را
مرا خیال کسی کز خیال بیرون است

[رُمَیصا]

گر بیایی دهمت جان،ور نیایی کشدم غم
من که بایست بمیرم،چه بیایی چه نیایی
(اللهم عجل لولیک الفرج...آمین)

[امیررضا فلاح نژاد]

روزها فکر من این است همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

[MohsenTaheri]

[Dr.Aryan]

به سراغ من اگر می‌آیید،

نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من‍️‍️

[Bio]

ما حسرت و تنهایی و دلتنگی عشقیم
یعقوب پسر دید زلخیا که جوان شد!

[sandiiii]

و دلت
کبوترِ آشتی‌ست،
در خون تپیده
به بامِ تلخ.

با این همه
چه بالا
چه بلند
پرواز می‌کنی!

• | شاملوی جان |

[امیررضا فلاح نژاد]

دوش دیدم که ملائک در این خانه زدند
ذکر حیدر بگرفتند و به پیمانه زدند
.
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
شعر حافظ بشنیدند و به میخانه زدند
.
ای که گفتی ز چه رو حافظ دیوانه سرود
که ملائک در این باب کریمانه زدند؟
.
ای که گفتی در میخانه که باز است چرا
دوش دیدست که ملائک در این خانه زدند
.
گرچه حافظ غزلش معرفت جانان است
قرعه فال به نام من دیوانه زدند
.
جنگ هفتاد و دو ملت همه را صلح بنه
چون که حافظ نشناسند به ویرانه زدند
.
می و میخانه که حافظ ز درش میخوانَد
عارفان بر در آن ساغر شکرانه زدند
.
حرم وصل خداوندیِ جانانه ی ماست
کاندر آن جا سخن از باده مستانه زدند
.
چون که قرآن شنوی نکته رندانه شنو
"ادخلو الباب" به این هاتف دیوانه زدند
.
آن شنیدی که به هر بیت دری باید جست
"ادخلو البیت من ابواب" حکیمانه زدند
.
خانه بی باب نباشد سخنم را بشنو
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
.
خانه و بتکده و میکده و میخانه
همه شعری است کز آن خانه شاهانه زدند
.
در میخانه که حافظ سخنش را بسرود
رمز عشقی است کز آن حیدر دُردانه زدند
.
رمز عشقی که نبی گفت منم شهر حِکَم
شهر علمی که علی را در آن خانه زدند
.
شهر حق را که بود میکده حافظ ها
باب آن شهر یکی حیدر فرزانه زدند
.
چون ملائک همه از فیض علی بر پایند
بهر آدم ز علی اذن جداگانه زدند
.
شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد
این سخن را به نجف تحفه شاهانه زدند
.
گرچه حافظ بگشاد از رخ اندیشه نقاب
لطف حیدر دل هاتف به نجف شانه زدند

[امیررضا فلاح نژاد]

@دانش-آموزان-آلاء