-
شعردانه
|
-
امروز با خبر شدم که یکی از دوستام خودکشی کرده دیشب و من چه شعری میتونم بخونم که یادش نیفتم؟امیدوارم برای هیچ کدومتون این اتفاق نیوفته هیچ وقت فکرشو نمیکردم که اینقدر بد باشه .همش صداش تو گوشمه و تصویرش جلو چشمم و خاطراتش تو ذهنم اشک تو چشمام همین الان برین به دوستاتون بگین که دوسشون دارین و چه قدر براتون مهمن
قهوه میریزم برایت
نیستی آنسوی میز؛
هی شکر میریزم و
تلخ است جای خالی‌ات...!معصومه صابر
-
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا -
@Dr-Bernosi mohammadhassan
ممنونم
دوستان را در دل رنج‌ها باشد، که آن به هیچ دارویی خوش نشود: نه به خفتن، نه به گشتن و نه به خوردن، الّا به دیدار دوست.
فیه ما فیه
#مولانا -
امروز با خبر شدم که یکی از دوستام خودکشی کرده دیشب و من چه شعری میتونم بخونم که یادش نیفتم؟امیدوارم برای هیچ کدومتون این اتفاق نیوفته هیچ وقت فکرشو نمیکردم که اینقدر بد باشه .همش صداش تو گوشمه و تصویرش جلو چشمم و خاطراتش تو ذهنم اشک تو چشمام همین الان برین به دوستاتون بگین که دوسشون دارین و چه قدر براتون مهمن
قهوه میریزم برایت
نیستی آنسوی میز؛
هی شکر میریزم و
تلخ است جای خالی‌ات...!معصومه صابر
-
خبر داری
که شهری
روی لبخند ِ تو شاعر شد ؟!
چرا اینگونه ، کافر گونه ، بی رحمانه میخندی ؟!
%(#b564e8)[#فاضل نظری]
+خیلی قشنگه
@dr-saraaa
احسنت
-
گفته بودم که تو را دوست ندارم دیگر
درد آنجا که عمیق است به حاشا برسد... -
بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچیدیادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیمساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگیادم آید : تو بمن گفتی :
ازین عشق حذر کن !
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب ، آئینة عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ، که دلت با دگران است
تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !با تو گفتنم :
حذر از عشق ؟
ندانم
سفر از پیش تو ؟
هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندیدیادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدمرفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !
بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتمفریدون مشیری
-
به دو چشمم از دو چشمش چه پیام هاست هر دم
که دو چشمم از دو چشمش خوش و پر خماار بادا..
