-
شعردانه
-
شکر خدا که خونِ خلایق نخوردهام
ای تاک! بر من آن دو سه ساغر حلال کن
-
از دیده برون مَشو ڪه نوری
وز سینه جدا مَشو ڪه جانی :))️
-
سر رشتهیِ شادیست،
خیالِ خوش تو...♡•مولانا
-
هواي روي تو دارم نمي گذارندم
مگر به کوي تو اين ابرها ببارندم
مرا که مست توام اين خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که مي سپارندم
مگر در اين شب دير انتظار عاشق کش
به وعده هاي وصال تو زنده دارندم
غمم نمي خورد ايام و جاي رنجش نيست
هزار شکر که بي غم نمي گذارندم
سري به سينه فرو برده ام مگر روزي
چو گنج گم شده زين کنج غم برآرندم
چه باک اگر به دل بي غمان نبردم راه
غم شکسته دلانم که مي گسارندم
من آن ستاره ي شب زنده دار اميدم
که عاشقان تو تا روز مي شمارندم
چه جاي خواب که هر شب محصلان فراق
خيال روي تو بر ديده مي گمارندم
هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم
چه نقش هاي که ازين دست مي نگارندم
کدام مست ، مي از خون سايه خواهد کرد
که همچو خوشه ي انگور مي فشارندمسایه
Homayoun Shajarian.mp3
همین اثر + یکی از آثار حسین منزوی -
میگِہ ڪِہ:[گَر روزِگار سَر اَز نامَردے زَنَد نُبَت مآهم میرِسَد غَم مَخُر
] -
لاف عشق و عاشقی را وه چه آسان میزنیم
خود خزانیم و دم از شوق بهاران میزنیم• مولانا
-
دانی که چرا سِر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی،طاقت اسرار نداری...
مولانا -
گفتند یافت مینشود جستهایم ما!
گفت آنکه یافت مینشود آنم آرزوست!
|مولانا| -
کسیسوالمیکند
«به خاطرچه زندهای...؟»
و من برای زندگی تو را بهانه میکنم.|نیما یوشیج|
-
غم ایام و خوش روزگاران در گذر است
آنچه می ماند، توی وانچه که از خویش ساختی..!|مولانا|
@mitra-ism-rahmani -
صوفی از پرتو می راز نهانی دانست
گوهر هر کس از این لعل توانی دانستقدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
که نه هر کو ورقی خواند معانی دانستعرضه کردم دو جهان بر دل کارافتاده
بجز از عشق تو باقی همه فانی دانستآن شد اکنون که ز ابنای عوام اندیشم
محتسب نیز در این عیش نهانی دانستدلبر آسایش ما مصلحت وقت ندید
ور نه از جانب ما دل نگرانی دانستسنگ و گل را کند از یمن نظر لعل و عقیق
هر که قدر نفس باد یمانی دانستای که از دفتر عقل آیت عشق آموزی
ترسم این نکته به تحقیق ندانی دانستمی بیاور که ننازد به گل باغ جهان
هر که غارتگری باد خزانی دانستحافظ این گوهر منظوم که از طبع انگیخت
ز اثر تربیت آصف ثانی دانست
حافظ 
پ.ن:باید نشانک بشه !
-
رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توستبه لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفههای عجب زیر دام و دانه توستدلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توستعلاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توستبه تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توستمن آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توستتو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توستچه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز
از این حیل که در انبانه بهانه توستسرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد
که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست حافظ پ.ن: باید نشانک بشه !
-
درود آلایی های خوب
راستش من این تاپیک رو مکمل تاپیک قرابت میدونم برای همین امیدوارم اینجا هم حضور پر رنگی داشته باشین و حس خوبی رو از طریق شعر به هم انتقال بدیم .پیشاپیش از همراهی تون سپاسگزارم
با احترام
بانوپ ن : %(#ff0000)[اینجا فقط شعر بنویسید نه متن ادبی]
دانش-آموزان-آلاء
خیرین-کوچک-دریا-دلتورا میخواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم
-
در پیله تا به کی بر خویشتن تنی؟
پرسید کرم را مرغ از فروتنیتا چند منزوی در کنج خلوتی؟
در بسته تا به کی در محبس تنی؟در فکر رستنم -پاسخ بداد کرم-
خلوت نشسته ام زین روی منحنیهم سال های من پروانگان شدند
جستند از این قفس ، گشتند دیدنیدر حبس و خلوتم تا وارهم به مرگ
یا پــر بـرآورم بـهـر پــریـدنـیاینک تو را چه شد ؟ ای مرغ خانگی !
کوشش نمیکنی ، پری نمیزنی ؟! نیما یوشیج -
اهل دردی که
زبانِ دلِ من داند
نیست...
|شهریار|
️
