-
شعردانه
|
-
این پست پاک شده!
-
دانی چرا چون ابر شد در عشق چشم عاشقان
زیرا که آن مه بیشتر در ابرها پنهان شود/مولانای جان/
-
حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شوهم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن
وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شورو سینه را چون سینه‌ها هفت آب شو از کینه‌ها
وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شوباید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شوآن گوشوار شاهدان هم صحبت عارض شده
آن گوش و عارض بایدت دردانه شو دردانه شوچون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما
فانی شو و چون عاشقان افسانه شو افسانه شوتو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی
چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شواندیشهات جایی رود وآنگه تو را آن جا کشد
ز اندیشه بگذر چون قضا پیشانه شو پیشانه شوقفلی بود میل و هوا بنهاده بر دل‌های ما
مفتاح شو مفتاح را دندانه شو دندانه شوبنواخت نور مصطفی آن استن حنانه را
کمتر ز چوبی نیستی حنانه شو حنانه شوگوید سلیمان مر تو را بشنو لسان الطیر را
دامی و مرغ از تو رمد رو لانه شو رو لانه شوگر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه
ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شوتا کی دوشاخه چون رخی تا کی چو بیذق کم تکی
تا کی چو فرزین کژ روی فرزانه شو فرزانه شوشکرانه دادی عشق را از تحفه‌ها و مال‌ها
هل مال را خود را بده شکرانه شو شکرانه شویک مدتی ارکان بدی یک مدتی حیوان بدی
یک مدتی چون جان شدی جانانه شو جانانه شوای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو/مولانا/
-
یک دل دارم و صدها سودا
یارا تو نکن این چنین بد با ما
دلم از عشق تو آتش شده است
رویاست که مدارا بکنی، تو با ما
|خودم| -
جـان بـه دیـدار «تـو»
یک روز فـدا خواهم کـرد ..️
#سعدی -
حافِظ کُجای کاری
فالَت،غَلط درآمد
گُفتی غمَت سرآید....این عُمر بود سرآمَد
-
دل نخواهم
جان نخواهم
آن ِمن کو آن ِمن؟#مولانا
-
طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق،لیک
چو درد در تـــو نبیند کـــه را دوا بکنــد؟! -
%(#382d5c)[صفایـی بود دیشب با خیالت خلوت مارا]
%(#5a3782)[ولـی من باز پنهانی تــو را هم ارزو کردم...]
شهریار -
%(#28706f)[چشم خود بستم که دیگر چشم مستش ننگرم]
%(#327877)[ناگهان دل داد زد دیوانه من می بینمش!!] -
%(#2d276b)[دلـم را در غمت کردم ز هر ویرانه ویران تر]
%(#472f63)[چو دیدم دوست میدارد دلت دل های ویـران را...]
•[هَرکه خود دانَد و خُدایِ دِلَش،
•[ هَفت شَهرِ عِشق را عَطّار گَشت؛