هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Nafas Hadian 0]

دل در بر من زنده برای غم توست

بیگانه خلق و آشنای غم توست

لطفی‌ست که می‌کند غمت با دل من

ورنه دل تنگ من چه جای غم توست

[Nafas Hadian 0]

هر شبم سر می شود با غصه و ناراحتی

می کُشد آخر مرا این خاطراتِ لعنتی

درد هایِ قرن،از تنهایی و سر درگُمیست

هر کسی کم دارد این جا ظاهرا هم صحبتی

[Nafas Hadian 0]

چنان دل بسته ام کردی

که با چشم خودم دیدم

خودم میرفتم اما

سایه ام با من نمی آمد
🥺

[Nafas Hadian 0]

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت

بر سینه می فشارمت اما ندارمت

ای آسمان من که سراسر ستاره ای

تا صبح می شمارمت اما ندارمت

[Nafas Hadian 0]

اعتراضی کردم از این عشق با ناراحتی

داد پاسخ این چنین،هر جور دیدی راحتی

تا شدم وابسته اش دیدم خیانت می کند

هی تحمل می کنم با یک دلِ پر طاقتی

سرد شد با قلب من از کوه یخ هم سرد تر

خوب می بینم به ما دیگر ندارد رغبتی

[Nafas Hadian 0]

[_Mitra_]

به کوی میکده هر سالِکی که ره دانست
دری دگر زدن اندیشهٔ تَبَه دانست

زمانه افسر رندی نداد جز به کسی
که سرفرازیِ عالم در این کُلَه دانست

بر آستانهٔ میخانه هر که یافت رهی
ز فیضِ جامِ می اسرار خانقه دانست

هر آن که رازِ دو عالم ز خطِ ساغر خواند
رموزِ جامِ جم از نقشِ خاکِ ره دانست

ورای طاعتِ دیوانگان ز ما مطلب
که شیخِ مذهبِ ما عاقلی گنه دانست

دلم ز نرگسِ ساقی امان نخواست به جان
چرا که شیوهٔ آن تُرک دل سیه، دانست

ز جورِ کوکبِ طالع سحرگهان چشمم
چنان گریست که ناهید دید و مه دانست

حدیثِ حافظ و ساغر که می‌زند پنهان
چه جایِ محتسب و شَحنه، پادشه دانست

بلندمرتبه شاهی که نُه رواق سِپهر
نمونه‌ای ز خَمِ طاقِ بارگه دانست

غزل 47

[0yasin.sh0]

این پست پاک شده!

[مجتبی ازاد]

نتوان دلِ شاد را به غم فرسودن
وقتِ خوش خود به سنگِ محنت سودن
کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن

عمر خیام

[Ansel]

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست

مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود

گر همه عمر نداده‌ست کسی دل به خیال

چون بیاید به سر راه تو بی‌دل برود

روی بنمای که صبر از دل صوفی ببری

پرده بردار که هوش از تن عاقل برود

سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود

حیف باشد که همه عمر به باطل برود

قیمت وصل نداند مگر آزرده هجر

مانده آسوده بخسبد چو به منزل برود

...

[Faez Fateminia]

این پست پاک شده!

[Faez Fateminia]

هرچه در فهم تو آید...
آن بود مفهوم تو...
#عطار

[atena abolhasani]

_در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا

وز قدِ بلندِ او بالای صنوبر پست

"آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست !

وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست !"

شمع دل دمسازم، بنشست چو او برخاست

و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست

گر غالیه خوش بو شد، در گیسوی او پیچید

ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست

بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ

هر چند که ناید باز، تیری که بشد از شست

حافظ!

[Faez Fateminia]

گُم شُدَم دَر خودْ نِمی دانَم کُجا پِیدا شُدَم
شَبنمی بودَم زِ دَریا غَرقِه دَر دَریا شُدَم
#عطار

[Faez Fateminia]

تو مرا آزردی ...

که خودم کوچ کنم از شهرت ،

تو خیالت راحت !
می روم از قلبت ،
می شوم دورترین خاطره در شبهایت
تو به من میخندی !
و به خود می گویی: باز می آید و می سوزد از این عشق ولی ...
بر نمی گردم ، نه !
می روم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد ...
عشق زیباست و حرمت دارد ...
#سهراب

[Faez Fateminia]

اگر این سطح پر از آدمهاست

پس چرا این همه دلها تنهاست؟

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست

چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند

همه در جمع ولی تنهایند

من که در تردیدم تو چطور؟

نکند هیچکسی اینجا نیست

گفته بود آن شاعر :

هر که خود تربیت خود نکند حیوان است

آدم آنست که او را پدر ومادر نیست

من به آمار،به این جمع

و به این سطح که گویند پر از آدمهاست مشکوکم

نکند هیچکسی اینجا نیست

من به آمار زمین مشکوکم

چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟

من که می گویم نیست

هر که هست دلش از کثرت غم فرسوده ست

یا که رنجور و غریب

خسته ومانده ودر مانده براه

پای در بند و اسیر

سرنگون مانده به چاه

خسته وچشم به راه

تا که یک آدم از آنجا برسد

همه آن جا هستند

هیچکس آن جا نیست

وای از تنهایی

همه آن جا هستند

هیج کس آنجا نیست

هیچکس با او نیست

هیچکس هیچکس

من به آمار زمین مشکوکم

چه عجب چیزی گفت

چه شکر حرفی زد

گفت:من تنهایم

هیچکس اینجا نیست

گفت:اگر اشک به دادم نرسد می شکنم

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

بر لب کلبه ی محصور وجود

من در این خلوت خاموش سکوت

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

اگر از هجر تو آهی نکشم

اندر این تنهایی

به خدا می شکنم به خدا می شکنم

من به آمار زمین شک دارم

چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
#سهراب

[Faez Fateminia]

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی
هر لحظه به دام دگری پا بستی
گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم
آیا تو چنان که می نمایی هستی
#خیام

[Faez Fateminia]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست
#وحشی بافقی

[Faez Fateminia]

خوش بــه حال انارها و انجیـرها ...

دلتنگ که می شـوند

مــی تـرکـنــد ...
#اخوان ثالث

[Hamed.s]

یادش بخیر بچگیام؛ شیطنتو دلخوشیام!
مشقو کتابو مدرسه…
جدولِ ضرب و هندسه
تصمیم کبری و انار! ترانه های موندگار…
به یاد اون خاطره ها، چه زود گذشت بچگیام!

باز باران با ترانه… با گوهرهای فراوان…
میخورد بر بام خانه
یادم آرد روز باران؛ گردشِ یک روز دیرین

توی جنگلهای گیلان؛ شاد و خوشحالو غزل خوان…
کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم! زیر بارون…
کودکِ خوشحال دیروز؛ غرق در غم های امروز!
یاد باران رفته از یاد؛ آرزوها رفته بر باد…
باز باران با ترانه؛ با گوهرهای فراوان…
باز باران با ترانه؛ شایدم گم کرده خانه!