هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Ansel]

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست

مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود

گر همه عمر نداده‌ست کسی دل به خیال

چون بیاید به سر راه تو بی‌دل برود

روی بنمای که صبر از دل صوفی ببری

پرده بردار که هوش از تن عاقل برود

سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود

حیف باشد که همه عمر به باطل برود

قیمت وصل نداند مگر آزرده هجر

مانده آسوده بخسبد چو به منزل برود

...

[Faez Fateminia]

این پست پاک شده!

[Faez Fateminia]

هرچه در فهم تو آید...
آن بود مفهوم تو...
#عطار

[atena abolhasani]

_در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا

وز قدِ بلندِ او بالای صنوبر پست

"آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست !

وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست !"

شمع دل دمسازم، بنشست چو او برخاست

و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست

گر غالیه خوش بو شد، در گیسوی او پیچید

ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست

بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ

هر چند که ناید باز، تیری که بشد از شست

حافظ!

[Faez Fateminia]

گُم شُدَم دَر خودْ نِمی دانَم کُجا پِیدا شُدَم
شَبنمی بودَم زِ دَریا غَرقِه دَر دَریا شُدَم
#عطار

[Faez Fateminia]

تو مرا آزردی ...

که خودم کوچ کنم از شهرت ،

تو خیالت راحت !
می روم از قلبت ،
می شوم دورترین خاطره در شبهایت
تو به من میخندی !
و به خود می گویی: باز می آید و می سوزد از این عشق ولی ...
بر نمی گردم ، نه !
می روم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد ...
عشق زیباست و حرمت دارد ...
#سهراب

[Faez Fateminia]

اگر این سطح پر از آدمهاست

پس چرا این همه دلها تنهاست؟

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست

چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند

همه در جمع ولی تنهایند

من که در تردیدم تو چطور؟

نکند هیچکسی اینجا نیست

گفته بود آن شاعر :

هر که خود تربیت خود نکند حیوان است

آدم آنست که او را پدر ومادر نیست

من به آمار،به این جمع

و به این سطح که گویند پر از آدمهاست مشکوکم

نکند هیچکسی اینجا نیست

من به آمار زمین مشکوکم

چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟

من که می گویم نیست

هر که هست دلش از کثرت غم فرسوده ست

یا که رنجور و غریب

خسته ومانده ودر مانده براه

پای در بند و اسیر

سرنگون مانده به چاه

خسته وچشم به راه

تا که یک آدم از آنجا برسد

همه آن جا هستند

هیچکس آن جا نیست

وای از تنهایی

همه آن جا هستند

هیج کس آنجا نیست

هیچکس با او نیست

هیچکس هیچکس

من به آمار زمین مشکوکم

چه عجب چیزی گفت

چه شکر حرفی زد

گفت:من تنهایم

هیچکس اینجا نیست

گفت:اگر اشک به دادم نرسد می شکنم

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

بر لب کلبه ی محصور وجود

من در این خلوت خاموش سکوت

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

اگر از هجر تو آهی نکشم

اندر این تنهایی

به خدا می شکنم به خدا می شکنم

من به آمار زمین شک دارم

چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
#سهراب

[Faez Fateminia]

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی
هر لحظه به دام دگری پا بستی
گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم
آیا تو چنان که می نمایی هستی
#خیام

[Faez Fateminia]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست
#وحشی بافقی

[Faez Fateminia]

خوش بــه حال انارها و انجیـرها ...

دلتنگ که می شـوند

مــی تـرکـنــد ...
#اخوان ثالث

[Hamed.s]

یادش بخیر بچگیام؛ شیطنتو دلخوشیام!
مشقو کتابو مدرسه…
جدولِ ضرب و هندسه
تصمیم کبری و انار! ترانه های موندگار…
به یاد اون خاطره ها، چه زود گذشت بچگیام!

باز باران با ترانه… با گوهرهای فراوان…
میخورد بر بام خانه
یادم آرد روز باران؛ گردشِ یک روز دیرین

توی جنگلهای گیلان؛ شاد و خوشحالو غزل خوان…
کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم! زیر بارون…
کودکِ خوشحال دیروز؛ غرق در غم های امروز!
یاد باران رفته از یاد؛ آرزوها رفته بر باد…
باز باران با ترانه؛ با گوهرهای فراوان…
باز باران با ترانه؛ شایدم گم کرده خانه!

[مجتبی ازاد]

از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی
اوراقِ وجودِ ما همی گردد طِی
مِی خور، مَخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاقش مِی

خیام

[Faez Fateminia]

موی بشکافی به عیب دیگران
چو به عیب خود رسی کوری از آن
#مولوی

[Faez Fateminia]

گفتی ز ناز، بیش مرنجان مرا، برو

آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست
#مولوی

[Faez Fateminia]

شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:
برای خاطر بیچارگان نیاسودن

بکاخ دهر که آلایش است بنیادش
مقیم گشتن و دامان خود نیالودن

همی ز عادت و کردار زشت کم کردن
هماره بر صفت و خوی نیک افزودن

ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن
برای خدمت تن، روح را نفرسودن

برون شدن ز خرابات زندگی هشیار
ز خود نرفتن و پیمانه‌اي نپیمودن

رهی که گمرهیش در پی است نسپردن
دریکه فتنه‌اش اندر پس است نگشودن
#پروین

[سید حسین حسینی 0]

شادمانی مکن که دشمن مرد
توهم ازمرگ جان نخواهی برد
سعدی.. استاد سخن

[Succinate]

امروز همه تویی
و فردا همه تو...

مولانا

[خانوم لوبیا]

خیلی از این خوشم اومده ...

در راه رسیدن به تو گیــرم که بمیرم

اصلا به تو افتــــاد مسیـــــرم که بمیرم

یـک قطره ابــم که در اندیـــشه دریـــا

افتـــادم و بـــایـــد بپذیـــرم کــه بمـیـــرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تنـگ در اغوش بگیــرم که بمیــرم

خامــوش نکـــن اتـــش افروخـتــه ام را

بگذار که بمیـرم که بمیـرم که بمیـــرم

• از فاضل نظری

[Ansel]

هر کجاعشق آید و ساکن شَوَد

هرچه نا ممکن بُوَد،ممکن شود...

مولانا

[سید حسین حسینی 0]

عــاقبت گرگ زاده گرگ شود
گرچه با ادمــی بزرگ شــود
ابومحمد مشرف الدین مصلح ابن عبدالله سعدی شیرازی.