هرچی تودلته بریز بیرون7

[-Dr_Ugger-]

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

[اهورا]

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بایدت دیگری محتسب

[-Dr_Ugger-]

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بایدت دیگری محتسب

با درد بساز که دوای تو منم
در کس ننگر که اشنای تو منم..

[اهورا]

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بایدت دیگری محتسب

با درد بساز که دوای تو منم
در کس ننگر که اشنای تو منم..

میخواره و سر گشته و رندیم و نظر باز
وان کس که در این شهر چو ما نیست کدام است

[-Dr_Ugger-]

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بایدت دیگری محتسب

با درد بساز که دوای تو منم
در کس ننگر که اشنای تو منم..

میخواره و سر گشته و رندیم و نظر باز
وان کس که در این شهر چو ما نیست کدام است

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[_____]

@First
دل
گر ز بی مهری مرا از شهر بیرون می‌کنی

دل که در کوی تو می‌ماندبه او چون می‌کنی؟

[اهورا]

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

@First در " مشاعره " گفته است:

اهورا در " مشاعره " گفته است:

_Biliifti_ در " مشاعره " گفته است:

@First
در من این عیب قدیم است و به در می نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می نرود

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او

وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

ای آمده از عالم روحانی تفت
حیران شده در چهار و پنج و شش و هفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست
ای که آب زندگانی من در دهان توست

تا خبر یافته‌ام از شکرش
نیست از هستی خویشم خبری

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

تا دست‌ ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

حالا هی ت بگو

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

ای نفسِ خرّمِ بادِ صبا

از برِ یار آمده‌ای، مرحبا!

آن قصر که جمشید در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس

چرا بایدت دیگری محتسب

با درد بساز که دوای تو منم
در کس ننگر که اشنای تو منم..

میخواره و سر گشته و رندیم و نظر باز
وان کس که در این شهر چو ما نیست کدام است

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

تو اول بگو با کیان زیستی
من آن گه بگویم که تو کیستی

پ.ن: هر دوتا ی شد

@Narges-MAT در " مشاعره " گفته است:

@First
دل
گر ز بی مهری مرا از شهر بیرون می‌کنی

دل که در کوی تو می‌ماندبه او چون می‌کنی؟

[Hamed.s]

حساب عُمرودی دوران خدمت
حسین سربازونون جانی چیخاندا
گَلَر زهرا وِرَر پایان خدمت

معنی
یعنی خدمت در راه حسین حساب عمر انسان هست
هنگامی که جان سربازان حسین گرفته شد
حضرت زهرا پایان خدمت را می دهد

[_____]

بخوان و پاک کن و نامِ خویش را بنویس
به دفتر غزلم هر چه نقطه چین دارم…

[maryam111]

@Narges-MAT من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم

[_____]

maryam111
مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

[maryam111]

@Narges-MAT در خرابات مغان ما نیر همدستان شویم
کاین چنین رفته ست در عهد ازل تقدیر ما

[مهشید حسن زاده 0]

maryam111 اي نسيم سحر آرامگه يار كجاست منزل آن مه عاشق كش عيار كجاست

[maryam111]

مهشید حسن زاده 0 تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هردم آمد غمی از نو به مبارک بادم

[Hamid.s]

maryam111

من از بیگانگان دیگر ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

[مهشید حسن زاده 0]

maryam111 مي روي و گريه مي آيد مرا ساعتي بنشين که باران بگذرد

[maryam111]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد ازین تدبیر ما

[آمـاج]

maryam111
آسمان بوی اجابت می‌دهد
بس که قنديل دعا آويخته است..

-عبدالجبار کاکایی

[خودغیرواقعی]

@gomname81
تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

[آمـاج]

@ببرزخمی
ما ز بالاییم و بالا می‌رویم
ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

-مولوی