-
شعردانه
|
-
پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کندهمتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می کندبلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن
با خزان هم آشتی و گل فشانی می کندما به داغ عشقبازی ها نشستیم و هنوز
چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کندنای ما خاموش ولی این زهره شیطان هنوز
با همان شور و نوا دارد شبانی می کندگر زمین دود هوا گردد همانا، آسمان
با همین نخوت که دارد آسمانی می کندسال ها شد رفته دمسازم زدست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگانی می کندبا همه نسیان تو گویی کز پی آزار من
خاطرم با خاطرات خود تبانی می کندبی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی
چون بهاران می رسد با من خزانی می کندطفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند
آنچه گردون می کند با ما نهانی می کندمی رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ما هم بایگانی می کند“شهریارا” گو دل از ما مهربانان مشکنید
ورنه قاضی در قضا نامهربانی می کند[شهریار]
-
همه چیز مـی گذرد و فـرامـوش مـی شود !
همه چیز به غیر اَز سـه چیز ؛
بوی عطر ، خنده ها و قول هایی که به ما داده بودند -
تو گفتی:
« من به غیر از دیگرانَم
چُنینم در وفاداری، چنانَم. »
تو غیر از دیگران بودی
که امروز
نه می‌دانی، نه می‌پُرسی نشانَم!
-
عشق آسان نمود اول
ولی افتاد مشکل ها........ -
تا زمانی که رسیدن ب تو امکان دارد
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد!
زندگی درد قشنگیست به جز شب هایش:)
ک بدون ت فقط خواب پریشان دارد.
یک نفر نیست ت را قسمت من گرداند؟
کار خیر است اگر این شهر مسلمان دارد!
خوابِ بد دیده‌ام ای کاش خدا خیر کند
خواب دیده‌ام ک ت رفتی،بدنم جان دارد:/
تکه ای ابر در این چشم نگه داشته‌ام
ک ب هنگام تماشای تُ باران دارد
شیخ و من هردو طلبکار بهشتیم،ولی
من بِ‌تُ، او ب نماز خودش ایمان دارد:)️ -
مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را
سعدی چو جورش میبری نزدیک او دیگر مرو
ای بی بصر من میروم .....
او میکشد قلاب را -
"سفر تو کردی و من در وطن غریب شدم.".
اوج تنهایی از نظر صائب -
آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست
وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوستحال متکلم از کلامش پیداست
از کوزه همان برون تراود که در اوست -
تا رنج تحمل نکني گنج نبیني
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد. -
آدمیزاد است دیگر، دوست دارد دق کند
گاه گاهی گوشه ای بنشیند و هق هق کند
با خودش خلوت کند از دست بی کس بودنش
هی شکایت از خودش، از خلق و از خالق کند
من شدم این روزها خورشید سرگردان که
روزوشب فقط
در پی ات باید مکرر مغرب و مشرق کند
آن قدر با چشم هایت دلبری کردی که شیخ
جرات این را ندارد صحبت از منطق کند
حد بی انصاف بودن را رعایت کن... برو!
ماندن تو می تواند شهر را عاشق کند
کاش می شد کنج دنجی را شبی پیدا کنم
آدمیزاد است دیگر... دوست دارد دق کند!
#شایان‌مصلح -
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور........ -
نشسته ام به در نگاه میکنم…
دریچه آه می کشد........
تو از کدام راه می رسی؟.........
