-
شعردانه
|
-
گر در سرت هوای وصال است حافظا
باید که خاک درگه اهل هنر شوی#حافظ
سوال امتحانمون بود...
-
دیریست که از روی دلآرام تو دوریم
محتاج بیان نیست که مشتاق حضوریم
-جنابِ سایه:) -
نمیدانم چه میخواهم خدایا
به دنبال چه میگردم شب و روز
چه میجوید نگاه خسته من
چرا افسرده است این قلب پرسوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی میخزم آرام و خاموش
نگاهم غوطهور در تیرگیها
به بیمار دل خود میدهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
بظاهر همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دوصد پیرایه بستند
از این مردم، که تا شعرم شنیدند
برویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانهای بدنام گفتند
دل من، ای دل دیوانه من
که میسوزی ازین بیگانگیها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را، بس کن این دیوانگیها
فروغ فرخزاد
️(۸ دی زادروز فروغ)
-
که هم اول، هم آخر جان مایی...
| مولانا | -
خواهم که به خلوتکده ای از همه دور
من باشم و من باشم و من باشم و منمهدی اخوان ثالث
-
من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم
یک موی تو را به هر دو عالم ندهم|مولانای جان|
-
ما از این هستیِ دهروزه به جان آمدهایم
وای بر خضر که زندانیِ عمرِ ابد است!صائب تبریزی
-
سخت میخواهم که در آغوش تنگ آرم ترا
هرقدر افشردهای دل را، بیفشارم ترا- صائب تبریزی |
-
هنر و علم و سیاست همه خوبند ولی
ای به قربان همانی که رفاقت بلد است- مهدی درویش زاده |
-
من بودم و دل بود و کناری و فراغی
این عشق کجا بود که ناگه به میان جست- وحشی بافقی |
-
آنقَدَر بی تو در این شهر خرابم که نگو
آنقَدَر دوری تو داده عذابم که نگو
دوست دارم همهی فاصلهها کم بشود
توی آغوش تو آنقدر بخوابم که نگو- رضا جمشیدی |
-
دلم برایت تنگ شده است
و وقتی که میگویم تنگ
نه مثل تنگیِ پیراهن...
دلتنگیِ من
مانند کشتیای است
که بهجای اقیانوس و دریا
او را در حوض خانه انداختهاند...- وحید عیسوی |
-
گر شاخهها دارد تری ور سرو دارد سروری
ور گل کند صد دلبری ای جان، تو چیزی دیگری...- مولانای جان=)
- مولانای جان=)
-
وایِ آن دل که بِدو از تو نشانی نرسد
مرده آن تن که بدو مژده جانی نرسد
تیره صبحی که مرا از تو سلامی نرسد
تلخ روزی که ز شهد تو بیانی نرسد- مولانای جان=)
- مولانای جان=)
-
رســوایی دیـگـریست، سرّیست مرا
بیخوابی خوشتـریست، سرّیست مرادلتنــگی دلــبریســـت در سینه من
با تـیغ غمش سَریست، سرّیست مرا|محمدمهدی سیار
-
عشق یعنی...
در میان صدهزاران مثنوی،
بوی یک تک بیت ناگه...
مست و مدهوشت کند...- فاضل نظری |
-
تا بداند که شبِ ما
به چه سان میگذرد؛
غمِ عشقش دِه و
عشقش دِه و
بسیارش دِه!- مولانا |
-
رفیقان دوستان ده ها گروهند، که هر یک در مسیر امتحانند...
گروهی صورتک بر چهره دارند، به ظاهر دوست اما دشمنانند...
گروهی وقت حاجت خاکبوسند، ولی هنگام خدمت ها نهانند...
گروهی خیر و شر در فعلشان نیست، نه زحمت بخش و نه راحت رسانند...
گروهی دیده ناپاکند هشدار ،نگاه خود به هر سو می دوانند...
بر این بی عصمتان ننگ جهان باد،که چون خوکند و بل بدتر از آنند...
ولی یاران همدل از سر لطف، به هر حالت که باشد مهربانند...
رفیقان را درون جان نگهدار ،که آنها پر بها تر از جهانند
- فریدون مشیری
-
در دچاریها پر از آغوشهای بیهمیم
در درونِ هم زیادیم و کنار هم کمیم- الهام قلیزاده |
-
مانند غنچهای که بگیرند ازو گلاب
ما را گرهگشای دلِ تنگ، گریه بود- وحید قزوینی
