هرچی تودلته بریز بیرون۶

[آیلین]

نقطه
درد خود بی‌تو هرکه را گفتم
درد تو بی‌دواست می‌گوید

[نقطه]

@Aila
در همه شهر شدم شهره به شیرین سخنی
تا لبم بر لب آن خسرو شیرین دهن است

[آیلین]

نقطه
تو در پرده نهان ای کعبه جان
ز شوقت عالمی رو در بیابان

[mr.vinyzo]

نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمیزند...

[آیلین]

@mr-vinyzo
در خواب دوش پیری، در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد، که عزم سوی ما کن

[z.e]

@Aila
نگار من که‌به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غـمزه مـسئله‌آموزِ صـد مـدرّس شد

[نقطه]

@z-e
دیگران چون بروند از نظر از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

[z.e]

نقطه
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد
یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

[mr.vinyzo]

دلا بسوز و به جان و بر افروز اتش عشق
کزین چراغ تو دودی به چشم کس نرود

[آیلین]

@mr-vinyzo
در آن موقف که لطفش روی پیچ است
همه تدبیرها هیچ است، هیچ است

[بابونــــه]

@Aila تحمل نه رها باید کنم یک روز دنیا را
که سازش با چنین دنیایی از من برنمی آید.

[im_Hana]

بابونــــه
در دو چال گونه‌ات دنیای من جا می‌شود
عاشق دنیای خویشم لحظه‌ی خندیدنت!

[z.e]

im_Hana
تا زمانی که رسـیدن به تو امکان دارد
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

[jahad.20]

@z-e دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد؟
ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

[jahad_121]

@jahad-20
دوستان دشمن گرفتن هرگزت عادت نبود
جز در این نوبت که دشمن دوست می‌پنداشتی

[jahad.20]

jahad_121 یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

[jahad_121]

@jahad-20
آمدی وقتی که دیگر بی نهایت دیر شد
آن جوانی که رهایش کرده بودی پیر شد

آفتاب انتظارت آنقدَر تابید که
پهنه ی دریای عشقم عاقبت تبخیر شد

[jahad.20]

jahad_121 دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[z.e]

@jahad-20
دوش آن صنم چه‌خوش گفت در مجلس مغانم
«با کافران چه‌کارت گر بت نمی‌پرستی؟»

[آیلین]

@z-e
یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش
بذار که دل حل بکند مسئله ها را