هرچی تودلته بریز بیرون۶

[oooopppssss]

[oooopppssss]

[sattaralipour]

خوب شددردم دوا شد،خوب شد
دل به عشقت مبتلا شد،خوب شد

[فااطمه]

چشم مست یار من
میخانه میریزد بهم
#حافظ

[فااطمه]

بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی ....

[فااطمه]

اگر به خانه ی من آمدی
برای من ای مهربان
چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم

#فروغ_فرخزاد

[joy]

ببخش خودت را
برایِ تمامِ راه های نرفته
برایِ تمامِ بی راه های رفته
ببخش،
بگذار احساست
قدری هوایی بخورد …

[Sobhan.1999]

این پست پاک شده!

[rose77]

[Sobhan.1999]

این پست پاک شده!

[Sobhan.1999]

تا با تو بوم نخسبم از یاریها
تا بی‌تو بوم نخسبم از زاریها
سبحان‌الله که هردو شب بیدارم
توفرق نگر میان بیداریها

[Sobhan.1999]

من از چَشمــــانِ خود آموختــــم رسم محبّـــت را

که هر عضوی به درد آید، به جایش دیده می گرید

[marzi.m]

[joy]

من همانم که شبی دست یار وفادارش	در دست دگری دید و لبخندش را......

[No_one]

دلبرای دلبر خونه خرابم کرد
شعر بلد نیستم. همینو بپذیرین دوستان از من
خیلی شعراتون زیباست. مرسی از تک تکتون

[mahoor]

برای شادی روحم کمی غزل لطفا
دلم پر از غم و درد است، راه حل لطفا

همیشه کام مرا تلخ می کند دنیا
به قدر تلخی دنیای تان، عسل لطفا !

مرا به حال خودم ول کنید آدم ها
فقط برای کمی گریه لا اقل، لطفا

کسی میان شما عشق را نمی فهمد
ادا،دروغ بس است این همه دغل، لطفا

کجاست کوهکنی تا نشان دهد اصلا
به حرف نیست که عاشق شدن،عمل لطفا

"به زور آمده بودم، به اختیار مرا"
ببر به آخر دنیا از این محل لطفا

نمانده راه زیادی، کنار قبرستان
پیاده میشوم آقا... همین بغل، لطفا

ف.نظافتی

[Dr.Saraaa]

فکر کن! حبس ابد باشی و یکبار فقط
به مشامت نَمی از بوی خیابان برسد

سال نفرین شده در قرن مصیبت یعنی
هی زمستان برود ، باز زمستان برسد!

%(#003cff)[#پویا جمشیدی]

[Sobhan.1999]

گفته بودی که چرا محو تماشای منی

آن چنان مات که حتی مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

[Sobhan.1999]

قاصدك ! هان ، چه خبر آوردی ؟

از كجا وز كه خبر آوردی ؟

خوش خبر باشی ، اما ،‌اما

گرد بام و در من

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا

نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری

برو آنجا كه بود چشمی و گوشی با كس

برو آنجا كه تو را منتظرند

قاصدك

در دل من همه كورند و كرند ...

[Sobhan.1999]

این منم خسته درین کلبه تنگ

جسم درمانده ام از روح جداست

من اگر سایه ی خویشم ، یا رب

روح آواره ی من کیست ، کجاست ؟