|
️
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
هیچ کار مفیدی ندارم که انجام بدم
️
به جز پته که حوصلشو ندارم -
نمیخوام اینجا باشم
-
نمیخوامم برم خونه
-
دست من نیست انگار که از آدم ها دارم فاصله میگیرم
دست من نیست بغض کردن هام
دست من نیست حساسیتم رو رفتار افرادی که بهم نزدیکن هنوز
انگار با تمام وجود دارم چنگ میزنم که تنها تر از این نشم
ولی شاید اذیت کنم
از شرایطم ناراضیم ولی الان کاری بیشتر از این ازم برنمیاد
از منفی بودن و خسته بودن و گریه خسته شدم
ولی نمیتونم عوضش کنم کاملا میگم‌من دیگه اون نیستم ولی هستم فقط سعی میکنم قایمش کنم یکم تا دیگه یه آدم دست و پا چلفتی بنظر نیام
چون واقعا نبودم حالا هم نیستم
فقط نمیدونم چرا زندگیم به این جایی رسیده که یه انسان عادی و نرمال نمیرسه
حالا هم مجبورم که دیگه نرمال معمولی نباشم چون از اول راه نبودم
فقط یطور دیگه باید باشم تا آخر مسیر حداقل خوب باشه
تودلی -
یه امتحانشو باید داده باشه
و الان باید تو مسیر اینجا باشه
و ۲ساعت دیگه اون امتحانش شروع میشه... -
هعی...
-
کاش میشد امروز تمومش کرد...
-
ولی حضوری که نمیشه...
خسته است...
تلفنی هم...
به نظرم مناسب نیست... -
بذار بچه ها برن کارآموزی
منم اگه حوصله داشتم میرم پارک قدم بزنم... -
إِذْ جَاءُوكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا.
پس چون مشکلات از همه سمت آمدند و چشمهایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید، گفتم کمک‌هایم در راه است و چشم دوختم که ببینم باورم میکنی اما به من شک داشتی...
-
چه گیری کردیم
-
آخه الان وقت شارژر سوختن بود
