|
️
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
من اگه یه ربات بودم، احتمالا خودم رو از مدار خارج می‌کردم!
-
یا گزارش نقص ارسال می‌کردم برای شرکت سازنده که بیان بررسیم کنن!
-
به نظر می‌رسه که من دیگه دارم جوامع بشری و روابط بین فردی رو نمی‌تونم!
-
نمی دونم اخر این راهی که دارم الان میرم چی میشه ولی شاید سخت ترین راه ممکن رو انتخاب کردم بخصوص هم وقتی از این موقعیتم به شدت راضیم. و فقط برای اثبات خودم به خودم دارم انجامش میدم
مهم اینه اخرش هیچ باختی نیست یا تو موقعیت الانم میمونم یا فقط دانشگاه بالاتر میرم
#تودلی -
این پست پاک شده!
-
این پست پاک شده!
-
ولی خیلی به اینکه تو هر چیزی قطعا یه صلاحی هست اعتقاد دارم…
-
این پست پاک شده!
-
آهای غمی که مثلِ یه بختک؛ رو سینه ی من، شده ای آوار…
از گلویِ من، دستاتو بردار...
دستاتو بردار از گلویِ من...
از گلویِ من دستاتو بردار…@razie_ در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
آهای غمی که مثلِ یه بختک؛ رو سینه ی من، شده ای آوار…یاد شعر نیما یوشیج میوفتم
که میگفت:
آی آدم‌ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید!
یک نفر در آب دارد می‌سپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید
آن زمان که مست هستید، از خیال دست یابیدن به دشمن
آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید
که گرفتستید دست ناتوانی را
تا تواناییِ بهتر را پدید آرید
آن زمان که تنگ می‌بندید
بر کمرهاتان کمربند
در چه هنگامی بگویم من؟
یک نفر در آب دارد می‌کند بیهوده جان قربان!آی آدم‌ها که بر ساحل بساط دلگشا دارید!
نان به سفره جامه‌تان بر تن
یک نفر در آب می‌خواند شما را
موج سنگین را به دست خسته می‌کوبد
باز می‌دارد دهان، با چشم از وحشت دریده
سایه‌هاتان را ز راه دور دیده
آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بی‌تابی‌اش افزون
می‌کند زین آب‌ها بیرون
گاه سر، گه پا.
آی آدم‌ها!
او ز راه دور، این کهنه جهان را باز می‌پاید
می‌زند فریاد و امید کمک دارد
آی آدم‌ها که روی ساحلِ آرام در کار تماشایید!
موج می‌کوبد به روی ساحلِ خاموش
پخش می‌گردد چنان مستی به جای افتاده، بس مدهوش
می‌رود نعره‌زنان، وین بانگ باز از دور می‌آید:
آی آدم‌ها!
و صدای باد هر دم دل‌گزاتر
در صدای باد بانگ او رهاتر
از میان آب‌های دور و نزدیک
باز در گوش این نداها:
آی آدم‌ها!
آی آدم‌ها!
