هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
هعی خدایا
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
(حالا خدا میدونه مخاطب کیه. خودمم نمیدونم.)
-
هعی خدا به عقل من علم و دانش و بصیرت بیفزا
آمین -
یکم این مغز منو پر کن خلاصه
باشه؟
بوس -
باید جای پامو محکم کنم
همه کارا
خصووووصا تو کنکور
باید یا فن بیانت قوی باشه
یا تو یه درسی حرفه ای باشی
من هیچکدومو ندارمبنابراین پیشرفتی ندارم
-
مثلا میطلبه که زیست یا فیزیکی که مورد علاقم بود همیشه رو دوباره از منابع جدید بخونم
بعد برم درخواست کار بدم -
کارای کنکوری باید همون موقع که کنکورت تموم شد بری سراغش تا یادت نرفته درسا
وگرنه دیر بشه دیگه هیچ
بدرد نمیخوری -
انگار غذا خورده دور دهنش مونده -
-
هر چی زمان بیشتر میگذره بیشتر احساس تنهایی میکنم و بیشتر متوجه میشم من واقعا برای کسی اهمیت ندارم.
پس چرا آدمای دنیای کودکی من با دنیای الانم متفاوت هستن؟ یا شاید اونا از همون اول اینجوری بودن و من دقت نکرده بودم...
ذات واقعی اونایی که توی بچگی با تمام وجود بهشون عشق میورزیدم برام نمایان شده و این غمگینترین بخش ماجراست.
فقط کاش من مثل اونا نشم... -
برای یه مشکل از هوش مصنوعی سوال پرسیدم
گفت ممکنه متیل دوپا تجویز بشه
بعد گفتم متیل دوپا که بجای سرکوب باعث افزایش میشه
گفت بله اشتباه گفتم عذر میخوام... -
شاید پیشرفت کنه اما زمان میبره
برای جایگزین انسان شدن و نابودی بعضی از مشاغل خیلی زوده چون زیادی نابلده... -
چند روزه داداشم یه فیلمی رو معرفی کرده که ببینم و من واقعا دلم نمیخواد ببینمش یه دورانی بود که فاز این پسرایی رو داشتم که به کیدراما هیت میدن مثلا سریال ها و فیلمایی رو میدیدم که باعث میشد رو روحیاتم تاثیر بدی بزاره ولی بعدا فهمیدم همینقدر که به سالم موندن جسمم توجه میکنم باید از لحاظ روحی هم از خودم مراقبت کنم و دیگه همچین چیزایی رو ندیدم الان این فیلمی که داداشم گفته خیلی دارک و غم انگیزه
از طرفی هم اگه نبینم ناراحت میشه که من سریال معرفی میکنی میبینم تو فیلم منو ندید!
نمیدونم چطوری بهش بگم نمیخوام ببینم. -
به طور خلاصه: آدم عصبیِ کم تحملِ جامعه گریزی همراه با چاشنی نشخوار ذهنی شدم...