هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Marzieh.m]

• درخت با جنگل سخن می گوید
  علف با صحرا
  ستاره با کهکشان
  و من با تو سخن می گویم
  نامت را به من بگو
  دستت را به من بده
  حرفت را به من بگو
  قلبت را به من بده
  من ریشه های تو را دریافته ام
  و با لبانت برای همه سخن گفته ام
  و دست هایت با دست های من آشناست
  و در خلوت روشن با تو گریسته ام
  برای خاطر زندگان...
  احمد شاملو

[No_one]

«از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
ما را به میان آن فضا سودائیست
عارف چو بدان رسید سر را بنهد
نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائی است»
«There exists a field, beyond all notions of right and wrong. I will meet you there»
مولانا

[No_one]

ای دوست به یک سخن ز من بگریزی
خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی

بد گشتی از آن که با بدان آمیزی
بادیگ بمنشین که سیه برخیزی

فرخی سیستانی

[oooopppssss]

تو در ضمير منى
‏چگونه از تو گريزم؟!
‏كه ناگزير منى ...

[یاسررررررررر]

به جز حضور تو
هیچ چیز این جهان بی کرانه را جدی نگرفتم
حتی عشق را...!

[اکالیپتوس]

رفتن داریم تا رفتن
گاهی کسی با دلش میرود ..
گاهی هم با پایش
یک رفتن هم داریم
فقط .. اسمش رفتن است
اما نه کسی جایی میرود
نه دلی از دلی کنده میشود
و این عذاب است !

[DR.Ali.110]

**چه شد در من نمیدانم **
فقط دیدم پریشانم....
فقط یک لحظه فهمیدم
که خیلی دوست دارم

[اکالیپتوس]

ای خدا هر گز نبینم بشکند قلب کسی
دل شکسته باطنش از ریشه ویران میشود

[oooopppssss]

صد گفته چون نیم کردار نیست

[اکالیپتوس]

زندگی شاید آن لبخندی ست که دریغش کردیم
سهراب سپهری

[revival]

چون قافلهٔ عمر به دوش نفسی چند
رفتم به جایی‌که خبر نیست خبر را

[sheydadb37]

من اونقد دوست دارم
که اصلا پیتزامم مال تو

[sheydadb37]

هر چه می خواهی
ببر،
اما مرا از یاد نه..

#علی_صفری

[sheydadb37]

در این جادو شبِ
پوشیده از برگِ گلِ کوکب
دلم دیوانه بودن
با تو را می خواست!

#مهدی_اخوان_ثالث

[sheydadb37]

عقل با دل روبه‌رو شد،
صبحِ دلتنگی بخير..!

#فاضل_نظری

[sheydadb37]

گرچه رفتی ز دلم
حسرت روی تو نرفت ؛
در اين خانه به
اميد تو باز است هنوز ...

#عماد_خراسانی

[Mahsa Ss]

در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
#سعدی

[No_one]

نیش عقرب نه از ره کین است
اقتضای طبیعتش این است

[masoud]

کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد.
هیچکس زاغچه ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت .
من به اندازه ی یک ابر دلم میگیرد

[revival]

با ادب سر کن به خوبان ورنه در بی‌طاقتی
بال پروانه گلوی شمع را خنجر بود