هرچی تودلته بریز بیرون۶

[_silent_]

شرمم کشد که بی‌تو نفس می‌کشم هنوز
تا زنده‌ام بس است همین شرمساری‌ام...

[99]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی...
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[99]

هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی...
که هم نادیده می دانی و هم ننوشته می خوانی

[99]

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست...

[_silent_]

....آیا اجازه می‌دهی در قلب پاکت
مانند گنجشکی بسازم آشیانه؟

یک لحظه بنشین تا که این شاعر بگیرد
الهامی از این چشم‌های شاعرانه......

[_silent_]

بیا مرا ببر ای عشق با خودت به سفر
مرا ز خویش بگیر و مرا ز خویش ببر

مرا به حیطه محض حریق دعوت کن
به لحظه لحظه پیش از شروع خاکستر

به آستانه برخورد ناگهان دو چشم
به لحظه‌های پس از صاعقه، پس از تندر

به شب‌نشینی شبنم، به جشنواره اشک
به میهمانی پر چشم و گونه تر.............

[99]

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم …

[99]

جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

[_silent_]

باید غبار صحن تو را طوطیا کنند

« آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند»

هو هوی باد نیست که پیچیده در رواق

خیل ملائکند رضا یا رضا کنند

بازار عاشقان تو از بس شلوغ شد

ما شاعرت شدیم که مارا سوا کنند

«هر گز نمیرد آنکه دلش» جلد مشهد است

حتی اگر که بال و پرش را جدا کنند

هر کس به مشهد آمد و حاجت گرفت و رفت

او را به درد کرببلا مبتلا کنند

دردی عظیم و سخت که آن درد را فقط

با یک نگاه گوشه ی چشمت دوا کنند

از آن حریم قدسی ات آقای مهربان

«آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند»

[_silent_]

بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است ؟

[_silent_]

حالا که رفتنی شده ای !
باشد قبول لااقل این نکته را بدان
آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرم در سینه می تپید دلم بود
نا مهربان .............

[99]

دوست دارم با شما باشم، اجازه می‌دهی؟
تو رئوفی من گدا باشم، اجازه می‌دهی؟
شامل لطف رضا باشم، اجازه می‌‌دهی؟
با تو یک شب کربلا باشم، اجازه می‌دهی؟

زائرت هرکس شود، ختم‌به‌خیرش می‌‌کنی
پاش بیفتد اگر، حر را زهیرش می‌کنی

[99]

ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﻭ ﻭﺭﻕ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﮎ ﺑﻮﺩ
ﻧﻘﺶ ﺩﻭﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯽ ﻫﻮﺍ ﮔﺮﻓﺖ

ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺗﺮ ﺷﺪﻡ
ﺁﺷﻮﺏ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﮔﺮﻓﺖ

ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻫﺎﯼ ﯾﺦ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻨﺎﯼ ﺳﺮﮐﺶ ِ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺎگرفت

[_silent_]

به مجــــــــنون گفت روزی عیب جویی

که پیدا کن به از لیــــــــــــــــــــلی نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوری است

به هر جزئی زحسن او قصـــــــــــوری است

ز حرف عیب جو مجــــــــــنون برآشفت

در آن آشــفتگی خنـــــــــــدان شد و گفت

:اگر در دیده ی مجـــــــــــــنون نشینی

به غیر از خوبی لیــــــــــــــــــــلی نبینی

تو کی دانی که لیلی چون نکویی است

کزو چشـــــمت همین بر زلف و رویی است

تو قد بینی و مجــــــــــــــنون جلوه ناز

تو چشــم و او نگاه نـــــــــــــــــــــاوک انداز

تو مو بینی و مجــــــــــــنون پیچش مو

تو ابـــــــــرو، او اشـــــارت هــای ابـــــــــرو

دل مجــــــنون زشکّر خنده، خون است

تو لــب می بینی و دنــدان که چون اوست

کسی کاو را تو لیـــــــــلی کرده ای نام

نه آن لیــــــــــــلی است کز من برده آرام

اگر می بود لیــــــــــــــــلی بد نمی بود

تــــرا رد کــــــــــــــردن او حـــــــد نمی بود...........

[99]

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

روی تو مگر آینه لطف الهیست
حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست

[_silent_]

نذر کردم تا بیایی هرچه دارم مال تو
چشم های خسته پر انتظارم مال تو
یک دل دیوانه دارم با هزاران آرزو
آرزویم هیچ ، قلب بیقرارم مال تو !

[99]

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید

[_silent_]

ﺑﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﮐﺮﺩﯼ
یک ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻩ ﺣﺴﺎﺑﻢ ﮐﺮﺩﯼ
ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﮐﺒﻮﺗﺮﺍﻧﻪ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮ
ﻫﺮﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻡ ﺟﻮﺍﺑﻢ ﮐﺮﺩﯼ..........

[99]

جانم بسوختی و به دل دوست دارمت...
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت

[_silent_]

ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ ﺗﻼﻃﻢ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﺎ ﺧﯿﺰﺵ ﻣﻮﺟﻬﺎ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﭼﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺍﺭﺩ..........