|
شعردانه
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
-
یاد بگیریم ...
از محبت دیشب پدر نگوییم در حضور کسی که پدرش در آغوش خاک آرمیده است...یاد بگیریم ...
از آغوش گرم مادر نگوییم در حضور کسی که مادرش را فقط در خواب میتواند ببیند ...یاد بگیریم ...
اگر به وصال عشقمان رسیدیم، میان انبوه جمعیت کمی دستانش را آهسته تر بفشاریم،
شاید امروز صبح کسی در فراق عشقش چشم گشوده باشد ...یاد بگیریم ...
اگر روزی از خنده فرزندمان به وجد آمدیم، شکرش را در تنهاییمان به جا آوریم
نه وصف خنده اش را درجمع ...
شاید کسی در حسرتش روزها را میگذراند...یاد بگیریم ...
آهسته تر بخندیم، شاید کسی غمی پنهان دارد
که فقط خدا میداند..
-
همدیگرو پیر نکنیم...
باور کنین همه ادمها خودشون زخمین...
هرکسی دغدغه خودشو داره...
هرکسی درد خودشو داره...
باور کنین ذهن ها خستن قلبها زخمین زبانها بستن...
ادمها اروم اروم پیر نمیشن...
ادم ها داخل یه لحظه یا یه تلفن...
یه جمله...
یه نگاه...
یه اتفاق..
یه نیومدن...
یه دیر رسیدن...
یه باید برم...
یه تمومش کنیم پیر میشن...
ادمها رو لحظه ها پیر نمیکنن...
ادمهارو ادمها پیر میکنن...
طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند
انچه گردون میکند با ما نهانی میکند
میرسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ماهم بایگانی میکند... -
هیچ چیز نمی‌تونه این فاصله‌ی دور رو نزدیک کنه،
هر چی جلوتر میری،
دورتر می‌شی،
این دنیا
جواب هیچکدوم از سوال‌هام رو تو خودش نداره...
این دنیا
پر از آدما و اجسامیه که برای پنهان کردن واقعیت
بازیگرای ماهری‌ان...- به طاقتی که ندارم کدام بار کشم؟
- به طاقتی که ندارم کدام بار کشم؟
-
کسانی که بدون دلیل باور کرده اند را
نمی توان با دلیل قانع کرد!
-
%(#ff00d9)[خیلی قشنگه ]
زیباترین انسانهایی که دیدم
چشم رنگی ها نبودند
قد بلندها نبودند
لب برجسته ها نبودند
مو بلندها نبودند
هیچ کدام زیباترین نیستند
مدلهای برندهای معروف زیباترین نیستند
آنهایی که شبیه به ستارگان سینمای جهان اند زیباترین نیستند
زیباترین ها فقط شبیه به حرفهایشان هستند و چقدر دوست داشتنی اند انسانهایی که شبیه به حرفهایشان هستند
آنهایی که بوی انسانیت از ده متریشان به مشامت میرسد
آنهایی که چایت کنارشان سرد میشود و آرامششان در وجودت رخنه میکند
اگر در زندگیتان یک زیباترین دارید قدرش را بدانید
آنها بسیار اندکند
بعضی ها چهره شان خیلی معمولیست اما آنچه در قسمت چپ سینه شان می تپد دل نیست، اقیانوس محبت است
بعضیها تُنِ صدایشان خیلی معمولیست اما سخن که میگویند در جادوی کلامشان غرق میشوی
بعضیها قد و قامتشان معمولیست اما حضورشان طپش قلب می آورد
بعضیها خیلی معمولی هستند اما همین معمولی بودنشان از آنها جذابیتی منحصر به فرد میسازد.
“احمد شاملو”
@دانش-آموزان-آلاء -
یه آدمایی هستن که وقتی برای بار اول میبینیشون عجیب باهاشون احساس نزدیکی می کنی
آدمایی که نه تو گذشتت بودن نه مطمئنی که تو آیندت باشن
ولی به احوالت یه رنگ تازه میزنن
آدمایی خیلی ساده ولی لحظه های تکراری زندگیت رو خاص می کنن
آدمایی که میشه روزی چند بار بهشون گفت: خیلی خوبه که هستی!
آدمایی که دقیقا نمیدونی چه حسی نسبت بهشون داری ولی وقتی میرن انگار یه جزئی از وجودت رو با خودشون میبرن
این آدما اومدن و رفتنشون شبیه تغییر فصل هاست
تازه و دلگیر و خاطره انگیز
این آدما یادگارین…
%(#ff00bb)[خوبه ک دوتا از این عادما تو زندگیت داشته باشی مرسی ک هستین]
%(#ff00bb)[بمونید برام برای همیشه] -
مثل بچگیم هنوز گریه میکنم :))))))
اما دیگه کسی بهم قول شهربازی نمیده
حتی کسی سعی نمیکنه یکم خوشحالم کنه
بزرگ شدن خیلی غمگینه:)))))) -
دݪخۅر میشویم
وحتۍ یکبار بہ زبآن
نمی آوریم.
تغییر می کنیم،
کم می خندیم،
کوتاه حڔف می زنیم
بی توجهی میکنیم.
نمی دانند این کوتاه گفتن ها
اخـم کردن هـا
نتیجـہ همـان نگفتن هاست!
در نتیجه سرد می شوند،
ترکمـان می کنند،فکـر می کننـد
دوستشان نداریــمـ.... -
زندگي، راز بزرگي است كه در ما جاريست
زندگي فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنيا جاريست
زندگي ، آبتني كردن در اين رود است
وقت رفتن به همان عرياني؛ كه به هنگام ورود آمده ايم
دست ما در كف اين رود به دنبال چه مي گردد؟
هیچ!
زندگي، وزن نگاهي است كه در خاطره ها مي ماند
شايد اين حسرت بيهوده كه بر دل داری...
شعله گرمي اميد تو را، خواهد كشت
زندگي درك همين اكنون است
زندگي شوق رسيدن به همان
فردايي است، كه نخواهد آمد
تو نه در ديروزي، و نه در فردايي
ظرف امروز، پر از بودن توست
شايد اين خنده كه امروز، دريغش كردي
آخرين فرصت همراهي با، اميد است
زندگي ياد غريبي است كه در سينه خاك
به جا مي ماند
زندگي، سبزترين آيه، در انديشه برگ
زندگي، خاطر دريايي يك قطره، در آرامش رود
زندگي، حس شكوفايي يك مزرعه، در باور بذر
زندگي، باور درياست در انديشه ماهي، در تنگ
زندگي، ترجمه روشن خاك است، در آيينه عشق
زندگي، فهم نفهميدن هاست
زندگي، پنجره اي باز، به دنياي وجود
تا كه اين پنجره باز است، جهاني با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازي اين پنجره را دريابيم
در نبنديم به نور، در نبنديم به آرامش پر مهر نسيم
پرده از ساحت دل برگيريم
رو به اين پنجره، با شوق، سلامي بكنيم
زندگي، رسم پذيرايي از تقدير است
وزن خوشبختي من، وزن رضايتمندي ست
زندگي، شايد شعر پدرم بود كه خواند
چاي مادر، كه مرا گرم نمود
نان خواهر، كه به ماهي ها داد
زندگي شايد آن لبخندي ست، كه دريغش كرديم
زندگي زمزمه پاك حيات ست ، ميان دو سكوت
زندگي ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما ، تنهايي ست
من دلم مي خواهد
قدر اين خاطره را دريابيم.
"سهراب سپهری"
