کافــه میـــم♡
-
امشب بر شانههای دلم
کوله باری سنگینی میکند
کوله باری پر از دلتنگی
دلم میشکند زیر بار این همه دلتنگی
با پرهای شکسته باز سوی آسمانها میرود
میرود سوی ناشناختنیها
شاید این بار در آن اوج
به معبودش رسد
#دوستت خواهم داشت تا ابد
مواظب خودت باش .
-
این منم. گاهی شادم گاهی غمگین، گاهی مضطرب، گاهی آرام، گاهی شتابزده، گاهی صبور...
این منم که گاهی از سادهترین ناملایمتیها بههم میریزد و گاهی از سختترین ضربهها و شکستها و تلخیها، خم به ابرو نمیآورد. گاهی قویترینم و گاهی شکنندهترین عنصر موجود در سیارهی آدمها.
من دارم جهانِ طبیعیِ یک انسان را زیست میکنم و قرار نیست همیشه روی یک مدار و یک مسیر و یک احساس قدم بردارم. قرار نیست همیشه حالم خوب باشد یا نقاب یک انسانِ دائما شاد و آرام را بزنم؛ درحالی که طبیعتِ جهانم دائما در حال تغییر است و طبیعیست که احساسات و نگرشم نسبت به اتفاقات و آدمها تغییر کند و طبیعیست که هر بار حال و روحیات متفاوتی را تجربه کنم!
این منم! فرقی نمیکند که امروز خوشحالم یا غمگین، آرام یا خشمگین؛ مهم این است که احساسات طبیعیام در مواجهه با هر موقعیتی را انکار نخواهمکرد!
من در صلحم با خویش، حتی با آن بخش از وجودم که گاهگاهی تنهایی میطلبد و از جمع، فاصله میگیرد. حتی با آن بخش از وجودم که رنجیده یا زخمیست و التیام میخواهد... حتی با آن بخش از وجودم که هنوز کودک مانده و نیاز دارد با او مهربان باشم و به او فرصت بدهم و از او مراقبت کنم...
چه کسی میتواند ادعا کند که هیچ زخمی ندارد یا تماما بهبود یافته؟!
-
اولاش سخته، فکر میکنی این سختی تا آخر عمر رهات نمیکنه و همین باعث میشه احساس خفگی کنی، اما کمکم همه چیز شبیه خواب میشه، ینی وقتی که میخوای دربارهش حرف بزنی جوری تعریفش میکنی که انگار توی خوابت بوده، ممکنه گاهی ناخواسته توش دخل و تصرفم بکنی، دوزشرو کم و زیاد کنی و اونجوری که بیشتر به دلت میشینه به زبون بیاریش، و یه مدت بعدم حتی دیگه نمیتونی تعریفش کنی، با اینکه هنوز مثل خوابه، ولی خوابی که درست یادت نمیاد چی بود، فقط میدونی بوده، همین، نمیگم همهچی قراره از یادت بره یا اینکه چسبیدن به خاطرات کار بیخودیه، فقط میگم حافظهی هیچکس حوصلهی این همه گذشتهرو نداره، خاطرات کمرنگ میشن بدون اینکه از ما اجازه بگیرن، پس خیلی غصه نخور، من میشم خوابی که یک روز دیده بودی و درست به یادش نمیاری، و تو بدون اجازهی من شروع میکنی به کمرنگ شدن، در نهایت روزی میرسه که هر کدوم از ما وقتی به پشت سرمون نگاه میکنیم خروار خروار گذشته میبینیم، اونقدر زیاد که تقریبا مطمئن میشیم هیچکسرو نمیشه زنده از زیرش بیرون کشید
•سبیدو•
-
من فقط میدونم نباید آدمها رو با یه «چرا» تنها گذاشت.
-
دنیاے عجیبیہ
ناراحت باشے ڪسے دلداریت نمیده
گریہ ڪنے ڪسے اشڪاترو پاڪ نمیڪنہ
اما ڪافیہ یہ اشتباه ڪنے
همہ سرزنشت میڪنن......! -
تو مرا آزردی...
که خودم کوچ کنم از شهرت...
تو خیالت راحت!
میروم از قلبت...
میشوم دورترین خاطره در شبهایت
تو به من میخندی!
و به خود میگویی: باز می آید و میسوزد از این عشق ولی...
بر نمیگردم ، نه !!!!
میروم آنجا که دلی بهر دلی تب
دارد عشق زیباست و حرمت دارد.سهراب سپهری
-
دوست داشتن زمان داره...
ولی اینو یادت نره!
آدمها تا یک جایی پای دوست داشتناشون،پای احساساتشون برای یه ادم میمونن...
هرچقدرم که عاشق باشن
هرچقدرم حس خوب داشته باشن کنارش
یجایی کم میارن
یجایی کشش ندارن از اینهمه احساس گذاشتن
و چیزی ندیدن!
یجایی دیگه ناز طرف براشون قشنگ نیست
که خریدارش باشن!
یجایی احساس خلا میکنن!
دوست داشتن زمان داره
زمانش که بگذره از دهن میفته!
مثه چای سرد شده که حالا هرچقدرم
بخوای دوباره گرمش کنی دیگه اون
طعم گس دلنشین اولشو نداره!
نذار زمانش بگذره
.
.
.
.
.
......=) -
دکتر نیستم...
اما برایت 10 دقیقه راه رفتن، روى جدول کنار خیابان را تجویز میکنم،
تا بفهمى عاقل بودن چیز خوبیست،
اما دیوانگى قشنگ تر است...
برایت لبخند زدن به کودکان وسط خیابان را تجویز میکنم،
تا بفهمى هنوز هم، میشود بى منت محبت کرد...
به ﺗﻮ پیشنهاد میکنم گاهى بلند بخندى، هرکجا که هستى،
یک نفر همیشه منتظر خنده هاى توست...
دکتر نیستم،
اما به ﺗﻮ پیشنهاد میکنم که شاد باشى
خورشید،
هر روز صبح،
بخاطر زنده بودن من و تو طلوع میکند!
هرگز، منتظر" فرداى خیالى" نباش.
سهمت را از" شادى زندگى"، همین امروز بگیر.
فراموش نکن "مقصد"، همیشه جایى در "انتهاى مسیر" نیست!
"مقصد" لذت بردن از قدمهاییست، که برمى داریم...
.
.
.
.
.
.
.
..
..........=)