هرچی تودلته بریز بیرون7

[Narges_]

درباره ی تنهایی، چطور میتوان زیباتر و دقیق تر از میکل آنژ گفت : «من با چیزی زنده ام که دیگران از آن میمیرند»

[Narges_]

نیاز دارم مدتی نباشم
سفر کنم به جایی که هیچ کسی را نشناسم
به جایی که هیچ کسی مرا نشناسد
دور باشم و رها
آدم هایی را ببینم که هیچ تصور بدی از آنها ندارم
مسیرهایی را بروم که تا به حال نرفته ام
نه نگرانِ چیزی باشم،
نه از پیشامدِ پیش نیامده ای بترسم...

[Narges_]

کلمه ها میتونن مثل دارو عمل کنن ویا میتونن مثل شمشیر بیان توقلبت و هر وقت که بهش فکر کنی قلبت بیشتر خون ریزی بکنه:)

[Narges_]

قدرتمندترين آدم‌ها، آدم‌هاى تنها هستند.
آدم تنها، نه وابسته است و نه دلبسته.
آدم تنها، نه از رفتن كسى می‌ترسد و نه بابت رفتن خودش دو دل می‌شود .
آدم تنها، بدبخت و تلخ بخت نيست،
زيرا معناى واقعى آزاد بودن را تجربه می‌كند.
تعجب می‌كنم از فرار آدم‌ها به سوى جمعيت، تعجب می‌كنم زيرا فرار كردن از تنهايى، مساوى است با وابستگى و در مرحله بعد دلبستگى.
آدمى كه وابسته يا دلبسته است،
به هيچ عنوان آزاد قطعى و حتمى نيست.
وابستگى و دلبستگى، روزى به پايان می‌رسد،
با اين پايان چه بر سر آدم مى‌آيد؟!
آدم می‌شكند،
آدم روح مرده و بى‌جان می‌شود.
آيا چنين نتيجه‌اى خوش است؟!
قطعا خير ...
براى همين است كه می‌گويم آدم تنها ، قدرتمند و آزاد است.
قدرت دارد زيرا طعم جدايى و غم را مزه مزه نمی‌كند.
آزاد است زيرا هرگز اسير مرور خاطرات نمی‌شود،
مرور خاطراتى كه روزى شيرين بوده‌اند اما حالا تلخ‌ترين خاطرات هستند...
لطفا كمى كمتر، از تنهايى فرار كنيد .
لطفا كمى بيشتر، تنهايى را دوست داشته باشيد.

[officer k]

[__Aqua]

آلبر کامو تو مرگ خوش نوشته:

بیماریش اینقدر طولانی شد که اطرافیانش به مریضیش عادت کردند و از یاد بردند که اون داره عذاب می‌کشه و یه روزی می‌میره.

حقیقت اینه گاهی هرچیزی که مربوط به ماست برای اطرافیانمون تبدیل به عادت میشه. درد و رنج‌هامون، بیماری‌هامون، حتی عشق و محبتمون نسبت به آدم‌ها، براشون تبدیل به عادت میشه و دیگه به چشم نمیاد. گاهی حضور دائمی ما، عشقِ بی‌قید و شرط ما باعث میشه حتی دیده نشیم..

[__Aqua]

امیلی دیکنسون میگه :

یک روز خودم را خواهم بخشید
از آسیبی که به خویش روا داشتم،
از آسیبی که اجازه دادم دیگران بر من روا دارند...
و از اهمیت دادن بیش از حد به آدم ها و چنان محکم خویش را در آغوش خواهم کشید که هرگز ترک خود نکنم...

[خانوم لوبیا]

• میگفت:
  هیچوقت آدمی که حتی با فکر از دست دادنت گریه کرده رو ول نکن!بهت قول میدم؛هیچکس اندازه اون دوستت نخواهد داشت

[officer k]

«همه چیز در آخرین آدمی خلاصه می‌شود
که در تنگنای شب به یاد می‌آورید؛
قلب شما آنجاست.»

• چارلز بوکوفسکی

[officer k]

قهوه بنوشيد ،
موسيقى گوش دهيد ،
و دقايقى به هيج چيز فكر نكنيد ؛
شايد زندگى همين باشد!

[officer k]

من بی تو
یک واژه‌ی ساده بیش نیستم،
اما کنارت، همچون
یک کتاب عاشقانه آرام می‌شوم،
ورق بزن مرا
که سطر به سطرم
پر از دوستت دارم است.

| ‌مانی دانته

[ari_14]

خیلی درده ها
با همچیش بسازی
با نداریش
با اخلاقش
با بی حوصلگیاش
با همچیش
ولی...
ولی سر یکی دیگ بیاد و بگه نمیشناسمت
اوکی...
ی روز برمیگردی و من اون موقع دیگ نمیشناسمت...🤌

[خانوم لوبیا]

• تلخہ ولے واقعیتہ . . .
  آدما هیچ وقت نمیتونن
  اونے رو ڪہ از تہ دل
  دوست داشتن فراموشش ڪنن . ‌. .
  ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

[پرستو بابایی]

به قول شازده کوچولو:
زیبایید اما خالی هستید، برایتان نمی‌شود مُرد...

[officer k]

او زخم هایش را به من نشان داد و در عوض، به من اجازه داد وانمود کنم که هیچ زخمی ندارم.

• مدلین میلر

[Narges_]

آخر پاییز نزدیک شده و همه

دم میزنند از شمردن جوجه ها

اما تو بشمار دل‌هایی را که ...

بــــدســـت آوردی

و لبخندهایی که برلب نشاندی

فقط قشنگ اومد به نظرم.

[Ainoor]

مث حافظ بگین :
«آن چنان مهرِ تواَم در دل و جان جای گرفت که اگر سر برود، از دل و از جان نرود..»

[Farhadd]

و حالت خوب نخواهد شد، مگر زمانی که با خودت کنار بیایی و دست به زانوی خودت بگیری و بلند شوی و قدمی هرچند کوچک، برای اهداف بزرگی که در سر داری برداری. اهداف بلند و عظیمی که در ذهن انباشته‌ای و مسیر آرامش و فراغتت را مسدود کرده و آدمی چگونه می‌تواند شاد و موفق باشد، وقتی که ذهن و وجودش آرام نیست و رشته‌ی افکارش در هم پیچیده و روانش زیر سنگینیِ بار مسئولیت‌های بی‌شمار، به‌هم ریخته؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

[خانوم لوبیا]

• ما از دلگیریِ روزهایمان، به "شب" پناه می بردیم،
  و از دلتنگیِ شب هایمان، به "روز" ...
  و اینگونه بود که تمامِ جوانیِ مان؛
  در ناتمامِ یک انتظار، "تمام" شد

[officer k]