| گالری روح نواز🫀 |

[xanomi]

سخته نه؟
همونایی که قول دادن تو سخت ترین لحظه ها کنارت باشن، همونا سخت ترین لحظه ها رو برات رقم میزنن.

[xanomi]

بعضی موقع‌ها، خودمون دوست نداریم حالمون خوب شه؛ چون «درد»، آخرین حلقه‌ی اتصالمون به چیزیه که از دست دادیم..

[Foruhar]

به مژگان سیَه کردی هزاران رِخنه در دینم

بیا کز چَشمِ بیمارت هزاران دَرد برچینم

الا ای همنشینِ دل که یارانت بِرَفت از یاد

مرا روزی مباد آن دَم که بی یادِ تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکُش فریاد

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جانِ شیرینم

ز تابِ آتش دوری شدم غرقِ عرق چون گُل

بیار ای بادِ شبگیری نسیمی زان عرقچینم

جهانِ فانی و باقی فدایِ شاهد و ساقی

که سلطانیِّ عالَم را طُفیلِ عشق می‌بینم

اگر بر جایِ من غیری گزیند دوست، حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جایِ دوست بُگزینم

صَباحَ الخیر زد بلبل، کجایی ساقیا؟ برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیالِ خوابِ دوشینم

شبِ رحلت هم از بستر رَوَم در قصرِ حورُالعین

اگر در وقتِ جان دادن تو باشی شمعِ بالینم

حدیثِ آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد

همانا بی‌غلط باشد، که حافظ داد تلقینم

[پرستو بابایی]

• جایی دورتر از خودم ایستاده ام...
  به تماشای کسی که جای من زندگی میکند، چه بی رحمانه تنهاست...
  و چه به ناچار قوی...

[xanomi]

[پرستو بابایی]

با سنگدلان یار مشو، می‌شکنندت...

• فریدون مشیری

[پرستو بابایی]

• گفت: دنبال بهانه‌ای که گریه کنی!

• گفتم: آره، چون دنیا کلا گریه داره...
  نیست؟!

[پرستو بابایی]

نهایت انــدوه؟!
حسی نداشتن به چیزهایی که قبلاً
به شوقت می‌‌آوردند...

[پرستو بابایی]

‏بعضی روزها انسان فقط خسته‌ است
نه تنهاست،
نه غمگین،
و نه عاشق،
فقط خسته‌ است...

• ایلهان برک

[xanomi]

شازده کوچولو پرسید :
غم انگیزتر از اینکه بیای و کسی خوشحال نشه چیه؟
روباه گفت : بری و کسی متوجه نشه

[Hhh Hh]

[AmirBarsam]

من از جهان به تو دل بسته‌ام
که جان منی ️

#شهریار
.
@دختر-بهار️

[Sunniva]

یک زندگیِ بدون علت را در نظر بگیر،
تکرار هر روز یک مسیر
لبخند‌های بی دلیل
همه‌شان زجرآور است
انگار که گم شده‌ای در دنیایی که خودت هم نمی‌دانی کجاست!
وطن توست؟ یا خطه‌ای غریب که تو را در غریبی خود هر روز می‌بلعد...

مهشید تمسکی

[M.Shajarian]

بدوم، خسته شوم، مست شوم از شادی...
جیغ و لبخند،
وَ فریاد بلند...
سر بگیرم بالا
وَ بگویم: دنیا!! آی، ای آدم‌ها!!
من گذشتم ز شب و غصه و اندوهِ عظیم!
من دوام آوردم...
زنده از رنج برون جَستم و حالم خوب است...

نرگس صرافیان طوفان...

[پرستو بابایی]

این پست پاک شده!

[پرستو بابایی]

• این روزها بیشتر از همیشه، از آدم‌ها احساس خوبی نمی‌گیرم. حتی آدم‌هایی که بسیار به من نزدیکند. همگی برایم شبیه یک نمایش‌نامه‌ای شده‌اند که نقاب ها، بازیگر اصلی آن هستند. پایان هر داستان، خوب می‌فهمم که فقط وسیله ای بودم برای پر‌کردن تنهایی‌شان، یا پیش بردن زندگی‌ و آرزوهایشان، یا رسیدن به اهداف و آینده‌‌ و حال خوبی که برای خود رسم کرده بودند. سال هاست که رسالت من همین است. کمک به آدم‌ها. از همه وجودم. ذره‌ای هم پشیمان نیستم. با اینکه همیشه می‌دانستم از همان ابتدا بر چه مبنایی من را استاد، رفیق، عزیز و... خود خطاب می‌کردند. ولی راستش دیگر توانی ندارم. خسته‌ام. با همه وجودم بعد از پانزده سال خسته ام. زیر این هجمه از بی‌معرفتی‌ها، رها‌شدگی‌ها، ضربه‌ها و تنهایی‌ها، سختی‌ها و داستان‌های آدم‌هایی که روحم را خشک گرداند، دارم به طرز فجیعی له می‌شوم. خودم را انگار گم کرده‌ام. دوست دارم از سیاره شما آدم ها بروم.
  دلم برای گلم، در سیاره خودم تنگ شده است...
  مهدی‌پورعبادی

[پرستو بابایی]

• کاش آنقدری که من برای همه چیز احساس مسئولیت می‌کردم و خودم را برای حل مشکلات حوالی‌ام به آب و آتش می‌زدم، جهان در قبال میزان تلاش و دویدنی که داشتم احساس مسئولیت می‌کرد.
  کاش لااقل هرکس به قدر تلاشی که داشت، از جهان سهم می‌برد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

[Narges_]

[پرستو بابایی]

• ‏همه خلاصه دنیای این روزهای ما این چند جمله است:

گویی مقدر شده بود که اینگونه زندگی کنیم
در میانِ همه چیز بلاتکلیف بمانیم
آنچه پیش می‌آید را دوست نداریم
و هر آنچه را دوست داریم پیش نمی‌آید...

-احمد خالق توفیق

[Hamid.s]

پرستو بابایی در کاف‍ــه می‍ـــم♡ گفته است:

• ‏همه خلاصه دنیای این روزهای ما این چند جمله است:

گویی مقدر شده بود که اینگونه زندگی کنیم
در میانِ همه چیز بلاتکلیف بمانیم
آنچه پیش می‌آید را دوست نداریم
و هر آنچه را دوست داریم پیش نمی‌آید...

-احمد خالق توفیق

خدا کند
یک اتفاق خوب بیافتد وسط زندگی مان
آری همین جا...
وسط بی حوصلگی های روزانه مان، نگرانی های شبانه
وسط زخم های دلمان
آنجا که زندگی را هیچ وقت زندگی نکردیم
یک اتفاق خوب بیافتدانقدر خوب که
خاطرات سالها جنگیدن و خواستن و نرسیدن
از یادمان برود
آنگونه که یک اتفاق خوب همین الان، همین ساعت
همین حالا از پشت کوه های صبرمان طلوع کند 
طلوعی که غروبش
غروب همه ی غصه هایمان باشد
برای همیشه...