شعردانه
|
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
غرق دردم.ولی
می خندم
خنده‌های که تلخی اش را
فقط خودم می دانم وخدایم....
-
ای دلم
صبور باش مثل همیشه خوب بودن وخوب ماندن را فراموش نکن
صبور باش زندگی هر ورقش ی رنگه
صبورباش اشک چشماتو پاک کن به اندازه ی کافی آب بدرقه راهش کردی
صبورباش مثل تمام روزهایی که نبود خیال کن کاردارد وقت ندارد
صبورباش دردل او جایی برای تونیست
صبورباش ویادبگیر تنهابودن را به جای یادگرفتن باکسی بودن را
صبورباش وبدان از این پس تمام مشکلات به دوش خودت است
صبورباش وبدان دیگر شریک غم وغصه ای نداری
صبورباش بگذاربگویند دلش از سنگ است
صبورباش وبدان سهم تو از این پس تنهاییست
صبورباش ویادبگیر دیگر کسی همراهت نیست
صبورباش به امید اینکه روزی ببینیش شاد وخرم
صبورباش صبور باش صبورباش صبورباش -
هر وقت داشتی
یه نفرو
زیادی تو قلب وذهنت
بزرگ میکردی
جا واسه پشیمونی هم بذار...
-
-
این پست پاک شده!
-
-
-
-
چه هوایی.... چه طلوعی
جانم...
باید امروز حواسم باشد که اگر
قاصدگی را دیدم
ارزویم را بدهم تا برساند به خدا...
به خدایی که خودم میدانم!
نه خدایی که برایم از خشم
نه خدایی که برایم از قهر
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند
به خدایی که خودم میدانم
به خدایی که دلش پروانه است!
وبه مرغان مهاجر هر سال راه را میگوید!
وبه باران گفته است باغ ها تشنه شدند!
و حواسش حتی به دل نازک شب بو هم هست!که مبادا ترک بردارد!
به خدایی که خودم میدانم چه خدایی .....جانم!
«سهراب سپهری» -
اینجام میزارم همه ببینن ..همههه
من دیگه رد دادم...
دو روز میایم خوش باشیم باهاتون میزنین فاتحه میکنین..
خراب میایم داغون میریم
ناموسا این زندگی بد میچرخه
چرا ادما نمیمونن پای حرفاشون..
خراب میکنن همه چیو
هممون داریم ناله میکنیم .
هممون میگیم شرایط بده .
خو لنتی از خودت شروع کن
یبار مرد باش ..
یبار طرف مقابلتم ببین ..
چرا همچی بازیه ..باو زندگیه ..دله ..خو تا کی میخای ادامه بدی تا کجاااا
چرا بفکر دل همدیگه نیستیم چرااا
باو حیونا گله ایی زندگی میکنن اینقد ب هم ضربه نمیزنن
چرا فقط بلد حرفی .چرا یبار عمل نمیکنی ب حرفات ..
تف تو اون شعارایی ک میدی ..
با همه هستن ..خوب نه ها با همه تو رابطه ن ..طرفو محدود ب خودشون میکنن ...گندکاریاشون یه جا دیگست
اره دختر قانونات درسته همه لاشین فقط درصداش با هم فرق داره
همه اشغالن مگه اینکع کسی خلافشو ثابت کنه ..
و خوشبختانه کسی پیدا نمیشه ک ثابت کنه ..
ادما با دروغ راحت کنار میان ..چون این روزا کسی بلد نیس یک کلمه راست بگه کنار میایم چون اصن عادت کردیم ب دروغ شنیدن ب بد بودن بقیه
خدایا تو ک بهترین آفریدگاری تو ک برتری تو همچی توک نقص تو کارت نیست خو پس ما چی هستیم ..اگه ما خراب نیسیم اگه ما نقص نیستیم پ چی هستیم .
فقط همو له میکنیم و بیخیال دنیا ..اونوقت از همه چیم شکایت داریم ..خو لعنتی شروع کن از خودت ..شروع کن ب خوب بودن باو به جایی اسیب نمیرسه اگه خوب باشی و یاد بقیم بدی ...
یکم انسان باشیم تورو قران..
#تو دلی
#بدون مخاطب
#اعصاب خردی
#گله از زمین و زمان:) -
نوروز هم تمام شد ...
ما ماندیم و سالی جدید، سالی که قرار گذاشته ایم سال خوبی باشد !
سالی که به خودمان قول داده ایم خوب بسازیمش، حتی اگر زمین و زمانه سخت بگیرد، حتی اگر ویروس‌ها کمر به نابودی‌مان بسته باشند.بیایید با هم عهد کنیم که امسال را به جز مهربانی و لبخند، چیزی برای دل‌های خسته‌ی هم نداشته باشیم .
نسل ما، همدلی می‌خواهد، همراهی می‌خواهد ، امید می‌خواهد .
کمی همدل باشیم و برای دل و جان یکدیگر، نویدبخش اتفاقات خوب ...
شاید دنیا دلش خواسته باز هم سخت بگیرد،
این من و توییم که نباید خودمان را از فرصتِ لبخند، از فرصت ساختن و امیدواری برای روزهای خوب‌تر محروم کنیم.
این من و توییم که نباید به بهانه ی تقدیر، زانوی سرد غم‌ها را بغل بگیریم.
می‌توان ساده هم شاد بود، حتی با یک گل، حتی با لبخند معصومانه‌ی یک کودک، حتی با شنیدنِ صدای نفس‌های عزیزانی که کنار مهربانی‌شان نفس می‌کشیم.
بیایید برای شادی و سلامتی هم دعا کنیم، آرزو کنیم، کمک کنیم.
شاید خدا دید، به انسانیت امیدوار شد؛ دستِ اتفاقات بد را گرفت و از سرزمین ما دورشان کرد.
شاید دوباره مثل نیاکان‌مان خوشبخت شدیم.
من ایمان دارم؛ اگر ما اراده کنیم، همه چیز درست خواهد شد، همه‌اش بستگی دارد به خودمان.من دارم چراغ ذهن و جان این مردم را می‌بینم که دانه دانه شب‌های سیاهمان را روشن می‌کند.
دل من هم روشن است ؛
امسال، سال خوبی خواهد بود ...
-
من از تنهایی نمی‌ترسم، اما از فراموش شدن چرا.
برای من فراموش شدن، یعنی نبودن، یعنی وجود نداشتن.
وقتی برای کسی فراموش بشی، یعنی دیگه براش وجود نداری. یعنی از اول هم نبودی.
فراموش که بشی یعنی دیگه کسی بهت فکر نمیکنه. یعنی دیگه کسی خاطراتش رو باهات مرور نمیکنه. فراموش که بشی، یعنی دیگه دل کسی برات تنگ نمیشه.
برای من امید به زندگی، یعنی توی ذهن آدمی که بهش فکر میکنم، هنوز یه جای کوچیک باشه، تا خاطراتمون رو نگه داره.
من کجای ذهنتم، وقتی تمام فکرمی؟| پویا جمشیدی |
