اپران لک
-
وقتی گلوکز در محیط نباشه و لاکتوز باشه، باکتری میخواد از لاکتوز استفاده کنه درنتیجه اپران لک رو روشن میکنه تا آنزیم های جذب کننده و تجزیه کننده لاکتوز رو تولید کنه. یعنی وقتی فعلا باکتری توانایی جذب لاکتوز رو نداره.
ص23 کتاب نوشته: وقتی لاکتوز در محیط باشد، درون باکتری به آلولاکتوز تبدیل میشود. حالا سوال من اینه که وقتی هنوز آنزیم جذب کننده لاکتوز ساخته نشده. لاکتوز توی باکتری چیکار میکنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اصلا. -
این سوالو فکر کنم باید از استاد رحیمی بپرسیم فقط. کتاب تناقض داره اینجا.
-
ببین هدف از روشن شدن اپران لک چیه؟ کتاب جلوته؟
-
لاکتوز تچزیه میشه فک کنم و انرژی ایچاد میکنه! تو حالت عادی
-
نه نه!تازه فهمیدم سوالو!خب کاری نمیکنه!وقتی آنزیم نباشه تچزیه نمیشه که!اگه وارد بشه گشت میزنه تو سلول!البته باز فک کنم
-
آخه کار آنزیم ورود لاکتوز هست البته کار یکی از آنزیمها
-
mohamad.13 در اپران لک گفته است:
آخه کار آنزیم ورود لاکتوز هست البته کار یکی از آنزیمها
اگه اونطور باشه پس اصن وارد نمیشه!
-
مرسی از جوابت.باز بررسی میکنم جواب اگه یه چیز دیگه بود میذارم
-
خواهش میکنم البته میدونم که چواب نگرفی
-
میدونیم باکتری از گلوکز و لاکتوز ب عنوان منبع قند تغذیه میکنه پس هتروتروفه
وقتی لاکتوز در محیط باشه باکتری انزیم های جذب و تجزیه کننده رو برای استفاده از لاکتوز میسازه و وقتی لاکتوز نباشه این آنزیم ها رو نمیسازه
3 انزیم برای استفاده از لاکتوز ضروریه :
یکی نفوذ پذیری غشا رو ب لاکتوز زیاد میکنه
ی انزیم باعث میشه لاکتوز ب آلولاکتوز تبدیل بشه
و یکی آنزیم لاکتاز هستش ک باعث شکستن لاکتوز میشهزمانی ک لاکتوز در محیط نباشه پروتئین مهارکننده روی اپراتور میشینه! و باعث میشه آنزیم RNAپلیمراز نتونه از بخش ساختاری اپران رونویسی کنه و اپران خاموشه
قطعا درون باکتری فقط یک پروتئین مهار کننده وجود نداره ک باعث بشه اصلا تو باکتری رونویسی انجام نشه .. ژن تنظیم کننده همواره بیان میشه پس غلطت پروتئین مهارکننده در سیتوپلاسم باکتری ی مقداری بالاست .. یعنی اتصال هیچ پروتئینی روی DNA نمیتونه دائمی باشه چون پیوندشون معمولا غیرکوالانسیه و ضعیفه .. منظور اینکه حتی زمانی ک لاکتوز توی محیط نیس زمان هایی هست ک روی اپراتور پروتئین مهارکننده نچسبیده و آنزیم RNAپلیمراز میتونه عمل رونویسی رو انجام بده ..
بنابراین حتی زمانی ک لاکتوز توی محیط نباشه ما رونویسی رو از روی این 3تاژن ب میزان بسیار کم درون سیتوسل باکتری داریم . همین دلیل تو کتاب درسی گفته در عدم حضور لاکتوز غلظت این سه آنزیم اندک است و این اندک بودن ب معنا نیست ک تصور کنیم ی زمانی این اپران روشن بوده و این آنزیم ها باقی موندن بلکه بخاطز اینه ک اتصال پروتئین مهارکننده دائمی نیست
زمانی ک لاکتوز وارد محیط میشه اون آنزیمی ک نفودپذیری رو ب غشا زیاد میکنه و در حال حاضر غلظتش کمه زیاد میشه چون کمی از لاکتوز وارد سلول میشه و تحت تاثیر ی انزیم دیگه ای ک اونم غلظت کمه باعث میشه لاکتوز ب الولاکتوز(دی ساکاریدی ک خیلی شبیه لاکتوزه) تبدیل بشه و این آلولاکتوز ب پروتئین های مهارکننده متصل میشه و باعث میشه ب اوپراتور وصل نشن و ی مقداری بیان ژن بیشتر میشه .. پس غلظت این سه تا آنزیم یکم میره بالاتر و هی رفته رفته رونویسی بیشتر میشه و میزان بیشتری انزیم در سیتوپلاسم بیشتر میشه و نفوذپذیری غشا ب لاکتوز بیشتر میشه و لاکتوز بیشتری وارد سلول میشه ..بخشی از این لاکتوز ها توسط ی انزیمی ب اسم لاکتاز شکسته میشن و ب انقدر این کار ادامه پیدا میکنه ک غلظت لاکتوز بیرون سلول کم بشه و ب طبع غلظت آلولاکتوز هم در سیتوپلاسم کم میشه و پروتئین های مهارکننده ک ب طور دائم ساخته میشن امکان این رو پیدا میکنن ک دوباره ب اوپراتور بچسبن یعنی ژن دوباره خاموش میشه
یعنی روشن یا خاموش بودن اپران لک دو حالت نداره ک یا خاموشه و یا روشن بلکه اول ب میزان خیلی کمه و ب تدریج زیاد میشه و بعد باز کم میشه چون بیان ژن کمتر میشه -
zahra1303 در اپران لک گفته است:
میدونیم باکتری از گلوکز و لاکتوز ب عنوان منبع قند تغذیه میکنه پس هتروتروفه
وقتی لاکتوز در محیط باشه باکتری انزیم های جذب و تجزیه کننده رو برای استفاده از لاکتوز میسازه و وقتی لاکتوز نباشه این آنزیم ها رو نمیسازه
3 انزیم برای استفاده از لاکتوز ضروریه :
یکی نفوذ پذیری غشا رو ب لاکتوز زیاد میکنه
ی انزیم باعث میشه لاکتوز ب آلولاکتوز تبدیل بشه
و یکی آنزیم لاکتاز هستش ک باعث شکستن لاکتوز میشهزمانی ک لاکتوز در محیط نباشه پروتئین مهارکننده روی اپراتور میشینه! و باعث میشه آنزیم RNAپلیمراز نتونه از بخش ساختاری اپران رونویسی کنه و اپران خاموشه
قطعا درون باکتری فقط یک پروتئین مهار کننده وجود نداره ک باعث بشه اصلا تو باکتری رونویسی انجام نشه .. ژن تنظیم کننده همواره بیان میشه پس غلطت پروتئین مهارکننده در سیتوپلاسم باکتری ی مقداری بالاست .. یعنی اتصال هیچ پروتئینی روی DNA نمیتونه دائمی باشه چون پیوندشون معمولا غیرکوالانسیه و ضعیفه .. منظور اینکه حتی زمانی ک لاکتوز توی محیط نیس زمان هایی هست ک روی اپراتور پروتئین مهارکننده نچسبیده و آنزیم RNAپلیمراز میتونه عمل رونویسی رو انجام بده ..
بنابراین حتی زمانی ک لاکتوز توی محیط نباشه ما رونویسی رو از روی این 3تاژن ب میزان بسیار کم درون سیتوسل باکتری داریم . همین دلیل تو کتاب درسی گفته در عدم حضور لاکتوز غلظت این سه آنزیم اندک است و این اندک بودن ب معنا نیست ک تصور کنیم ی زمانی این اپران روشن بوده و این آنزیم ها باقی موندن بلکه بخاطز اینه ک اتصال پروتئین مهارکننده دائمی نیست
زمانی ک لاکتوز وارد محیط میشه اون آنزیمی ک نفودپذیری رو ب غشا زیاد میکنه و در حال حاضر غلظتش کمه زیاد میشه چون کمی از لاکتوز وارد سلول میشه و تحت تاثیر ی انزیم دیگه ای ک اونم غلظت کمه باعث میشه لاکتوز ب الولاکتوز(دی ساکاریدی ک خیلی شبیه لاکتوزه) تبدیل بشه و این آلولاکتوز ب پروتئین های مهارکننده متصل میشه و باعث میشه ب اوپراتور وصل نشن و ی مقداری بیان ژن بیشتر میشه .. پس غلظت این سه تا آنزیم یکم میره بالاتر و هی رفته رفته رونویسی بیشتر میشه و میزان بیشتری انزیم در سیتوپلاسم بیشتر میشه و نفوذپذیری غشا ب لاکتوز بیشتر میشه و لاکتوز بیشتری وارد سلول میشه ..بخشی از این لاکتوز ها توسط ی انزیمی ب اسم لاکتاز شکسته میشن و ب انقدر این کار ادامه پیدا میکنه ک غلظت لاکتوز بیرون سلول کم بشه و ب طبع غلظت آلولاکتوز هم در سیتوپلاسم کم میشه و پروتئین های مهارکننده ک ب طور دائم ساخته میشن امکان این رو پیدا میکنن ک دوباره ب اوپراتور بچسبن یعنی ژن دوباره خاموش میشه
یعنی روشن یا خاموش بودن اپران لک دو حالت نداره ک یا خاموشه و یا روشن بلکه اول ب میزان خیلی کمه و ب تدریج زیاد میشه و بعد باز کم میشه چون بیان ژن کمتر میشهفک کنم چوابتو گرفی دیگه!خخخخ!من که تو این بحث فعلا وارد نشدم!
-
یا خداوند. اینا رو تنهاییی تایپ کردین. شرمنده شدم بخداااااا. مرسیییییی
-
mohamad.13 من 10 دقیقه زمان خواستم .. 5 دقیقه خوندم
20 دقیقه تایپ کردم -
دوستان هرکس بحث مربوط به اپران لک و خونده بهش پیشنهاد اکید میکنم حتما مطالب زهرا1303 رو حتما مطالعه کنه.پشیمون نمیشین.
-
mohamad.13 بابا اصن اپران لک چیه؟؟؟؟خوردنیه؟؟؟کردنیه؟؟؟؟؟؟؟؟:facepunch: